Στους πιο παρατηρητικούς από εσάς το όνομα των The Man-Eating Tree δεν πρέπει να είναι κάτι καινούργιο, μιας και έχουμε αναφερθεί κανά δυο φορές σε αυτoύς στη σελίδα των νέων.
Για όσους δεν έδωσαν την απαιτούμενη προσοχή να πούμε ότι οι The Man-Eating Tree αποτελούν μια συνεργασία ορισμένων γνωστών μουσικών από τη Φινλανδία. Έχουμε και λέμε στα τύμπανα είναι ο Vesa Ranta (των διαλυμένων πλέον Sentenced), τα φωνητικά ανήκουν στον Tuomas Tuominen (πρώην Fall Of The fate), τις κιθάρες έχουν αναλάβει οι Janne Markus (Poisonblack) και Aaron Rantonen (Lasten Juna), ενώ για τα πλήκτρα υπεύθυνη είναι η Heidi Määttä (πρώην Embraze). Για την ιστορία και μόνο να αναφέρουμε ότι μετά τη διάλυση των Sentenced το 2005 ο Ranta ήταν σε επαφή με τον Miika Tenkula (κιθάρα στους Sentenced) με τον οποίο συζητούσαν την δημιουργία ενός καινούργιου σχήματος. Ο θάνατος όμως του Tenkula το Φεβρουάριο του 2009 έβαλε τέλος στα σχέδια για περαιτέρω συνεργασία των δυο μουσικών. Αφού τελειώσαμε με τις συστάσεις ας περάσουμε και στην ουσία της παρουσίασης, η οποία δεν είναι άλλη από τη μουσική. Διαβάζοντας κανείς τα ονόματα των συμμετεχόντων το πρώτο πράγμα που θα υποθέσει είναι ότι η μουσική του συγκροτήματος κινείται στο λεγόμενο ατμοσφαιρικό gothic rock/metal.
Και δε θα πέσει έξω. Το “Vine” είναι πολύ κοντά στο στιλ των HIM, Entwine, Charon (του Songs For The Sinners) αλλά και σε αυτό των Sentenced (εποχής “Frozen” και μετά). Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά ο δίσκος διακατέχεται από μια γλυκιά αίσθηση μελαγχολίας με τα 10 τραγούδια του δίσκου (εκ των οποίων το ένα διασκευή) να κινούνται κατά βάση σε αργούς ρυθμούς, με κάποια up-tempo ξεσπάσματα, αρκετά μελωδικές, και σε σημεία πιο heavy, κιθάρες.
Η μόνη παρασπονδία είναι τα φωνητικά, τα οποία αν και είναι καθαρά και ‘αισθαντικά’, σε σημεία μου φαίνεται ότι είναι λίγο περισσότερο ‘κλαψιάρικα’ από ότι θα έπρεπε.
Η επιλογή τους να διασκευάσουν την επιτυχία των The Moody Blues “Nights In White Satin” (η διασκευή που λέγαμε λίγο παραπάνω), είναι τολμηρή, αλλά το αποτέλεσμα κρίνεται απλά ως θετικό. Ίσως σε αυτό να παίζει ρόλο και η ‘ατολμία’ τους να πειράξουν το τραγούδι μένοντας αρκετά πιστοί στο πρωτότυπο. Πάντως εμένα εξακολουθεί να μου αρέσει περισσότερο η διασκευή που επιχείρησαν οι The Vision Bleak στο ίδιο κομμάτι.
Το δεύτερο πράγμα που θα υποθέσει κανείς, αν λάβει υπόψη του από ποιους αποτελούνται οι The Man-Eating Tree, είναι ότι το “Vine” θα αποτελεί μια δισκάρα. Δυστυχώς εδώ θα πέσει έξω. Η πρώτη προσπάθεια του συγκροτήματος σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί έναν κακό, δίσκο ούτε καν μέτριο. Είναι ένας αρκετά καλός δίσκος, ο οποίος όμως δεν ανταποκρίνεται στις αυξημένες απαιτήσεις που δημιουργούν τα ονόματα των μουσικών.
Το “Vine” έχει σίγουρα ορισμένες πολύ καλές στιγμές (Lathing A New Man, The White Plateau, Of Birth For Passing) αλλά δεν καταφέρνει να κρατήσει ένα υψηλό επίπεδο σε όλη τη διάρκεια του. Ίσως να χρειάζεται λίγος περισσότερος χρόνος για τη μπάντα προκειμένου να ‘δέσει’, έτσι ώστε να καταφέρει να παρουσιάσει μια ακόμα καλύτερη δεύτερη δουλειά.
Αν πάντως είσαστε οπαδοί του συγκεκριμένου ιδιώματος, και μάλιστα των πιο ήρεμων εκφάνσεων του, τότε οι The Man-Eating Tree είναι ένα συγκρότημα που αξίζει να ελέγξετε.
Δημήτρης Καρβούνης
484 
