Θεωρητικά είναι η όγδοη κυκλοφορία τους… πρακτικά όμως είναι ο δεύτερος δίσκος τους τον οποίο επανηχογράφησαν με τον τελευταίο τους τραγουδιστή και τον επανεξέδωσαν.
Ο λόγος γίνεται για τους Ιταλούς Secret Sphere, των οποίων την ύπαρξη αγνοούσα παντελώς και αν δεν μου δινόταν η ευκαιρία για την ακρόαση αυτή δε θα τους μάθαινα ποτέ.
Επανηχογράφηση και επανέκδοση λοιπόν του “A Time Never Come”, δίσκος του 2001, για τους Secret Sphere, οι οποίοι όντας μια κλασική euro power μπάντα στέκονται άξια στο ύψος τους και δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν και να ζηλέψουν από τους μεγάλους του είδους όπως οι Kamelot, οι Nightwish, οι Gamma Ray κλπ.
Το “A Time Never Come” πατάει στις βασικές κλίμακες του είδους με την καλογυαλισμένη παραγωγή του, τα τριγκαρισμένα και ταχύτατα drums με τις δικάσεις τους και τα brakes τους και το πλούσιο σε πλήκτρα backround αλλά πολλές φορές και με πρωταγωνιστικό ρόλο δίνοντας μια συμφωνική πινελιά επικού χαρακτήρα! Οι κιθάρες του παίρνουν φωτιά με τα αναρίθμητα σόλο που είναι πολλές φορές φλύαρα και τα riff και οι δισολίες κατακλυζουν τον δίσκο.
Όλο αυτό το σύνολο, κιθάρες, πλήκτρα, ταχύτητες, σε μεταφέρουν νοητά στον σκοτεινό μεσαίωνα και σου δίνουν την εντύπωση ότι θα βάλεις την πανοπλία σου και σαν καλός ιππότης θα πας να σώσεις την αγαπημένη σου πριγκίπισσα που την απήγαγε ο κακός ο δράκος.
Βέβαια ωραία όλα αυτά αλλά δεν βρίσκω τον λόγο επανέκδοσης του. Μάλλον δεν είχαν τι να κάνουν και είπαν να του δώσουν μια δεύτερη ευκαιρία. Μεγάλο μείον είναι τα μεγάλα σε διάρκεια τραγούδια τα οποία γίνονται από ανούσια ως και πληκτικά.
Ευκαιρία να ξαναβάλω το “Keepers of the Seven Keys I Pt.I” για να ξανάρθω στα ίσα μου.
440 
