CAVE OF SWIMMERS: “Reflection”

Έχουμε και λέμε: ντουέτο από τη Βενεζουέλα που πλέον ζει στο Μαϊάμι και κυκλοφορεί το δεύτερο self released πόνημά του.

Το πρώτο κομμάτι σκάει με ένα κολλητικό riff και το όλο κλίμα θυμίζει doom μοντέρνας κοπής, με heavy-as-fuck παραγωγή και attitude. Μπαίνουν και τα φωνητικά και επαληθεύομαι. Καθαρά, στη λογική των Candlemass,

Στη δεκάλεπτη διάρκεια του εναρκτήριου τραγουδιού θα ζήσεις τις προαναφερθείσες doom καταστάσεις, με μια πιο prog χροιά, η οποία πραγματικά ταιριάζει και σε συνεπαίρνει. Σημαντικό συστατικό το εκπληκτικό drumming, το οποίο συναντάται καθόλη τη διάρκεια του “Reflection”.

Ίδια περίπου λογική έχει και το “The SKull” που ακολουθεί, με το αρχικό riff να σου τρυπάει το μυαλό και στο καπάκι να επέρχεται μια ηρεμία, η οποία συνδυάζεται με μια προσπάθεια του τραγουδιστή να προσεγγίσει τον οπερατικό εαυτό του. Και να σου ξανά η καλπάζουσα μουσική ακολουθία να διαδέχεται τους αργόσυρτους ρυθμούς και η όλη φάση αρχίζει να παραείναι καλή για self released. Διότι με τόσα σουβέρ που βγαίνουν από εταιρείες, αδυνατώ να πιστέψω πως οι Cave of Swimmers δεν κατάφεραν να βρουν κάποιο συμβόλαιο.

Τρίτο κομμάτι το “Still Running”, το οποίο μπαίνει πιο επιθετικά και πιο groovάτα, έχοντας μια πιο εύπεπτη δομή, χωρίς φυσικά να λείπουν οι πειραματισμοί που ενίοτε φέρουν και μια ethnic χροιά.

Το “Reflection” είναι instrumental και δε με χαλάει καθόλου αυτό. Διότι τα φωνητικά δεν είναι άσχημα μεν, αλλά σε σημεία δε συμμαχούσαν με τα αρχιδάτα riff των συνθέσεων και αυτό για μένα είναι μείον.

Η κυκλοφορία τελειώνει με το “The prince of the Power of the Air”, δηλαδή το πρώτο κομμάτι του δίσκου, σε μια edit έκδοση των 6 λεπτών.

Άρα ουσιαστικά έχουμε 4 τραγούδια, συνολικής διάρκειας 31 λεπτών, συν το προαναφερθέν άτυπο bonus. Η μικρή διάρκεια λοιπόν αποτελεί ένα ακόμη αρνητικό για το γράφοντα.

Στο δια ταύτα όμως, το group με συνεπήρε και δε χωράει αμφιβολία πως θα το παρακολουθώ από εδώ και πέρα.

Τους αγάπησα τους Cave of Swimmers. Ίσως μου τα χαλάνε λίγο κάποιες ερμηνείες, αλλά συνθετικά με ξετίναξαν και σίγουρα θα αποτελέσουν ένα από αυτά τα μικρά διαμαντάκια που ουδέποτε θα ανακαλυφθούν από το ευρύ κοινό. Ψιτ, εσύ που διαβάζεις τώρα, τσέκαρέ το, αξίζει λέμε!

523

Avatar photo
About Στέφανος Στεφανόπουλος 1396 Articles
Γεννήθηκε την ίδια ακριβώς ημέρα με τα CD και μάλλον για αυτό ασχολείται τόσο πολύ με τη μουσική. Όταν δεν γράφει για αυτή, αγοράζει CD, και όταν δεν αγοράζει, θα τον βρείτε είτε να παριστάνει τον dj σε διάφορα μαγαζιά της Αθήνας, είτε να προσπαθεί να κατεβάσει κάποια ιδέα για διαφήμιση. Στο Rockway.gr εντάχθηκε το 2010 και κάπως, κάπου, κάποτε, βρέθηκε να κρατάει και τα κλειδιά του. Δεν συμπαθεί τους ψευτοκουλτουριάρηδες, τους ξερόλες και τη μουστάρδα. Δηλώνει εγωιστής, κυνικός και fan του Philip Dick.