Σίγουρα ένα από τα σημαντικότερα rock συγκροτήματα αυτού του πλανήτη (αν όχι το σημαντικότερο), οι Soundgarden για κάποιο λόγο αποφάσισαν να μαζέψουν όλες τις χαμένες ηχογραφήσεις τους σε ένα βαρυφορτωμένο κουτί, για τους οπαδούς τους κυρίως.
Μιλάμε για τρία δισκάκια στα οποία χωρίζονται οι διασκευές, οι πρωτότυπες ηχογραφήσεις (b-sides) και τα πειράματα σε ένα βάθος 31 χρόνων, από τη δημιουργία τους και μέχρι σήμερα, με προτίμηση, βέβαια, στην πρώτη περίοδο τους, μέχρι περίπου την παύση τους το 1997.
Θεωρητικά αρκετά από αυτά έχουν περάσει από τα αυτιά του μέσου ακροατή και αρκετά από αυτά έχουν χαθεί σε ξεχασμένες μπομπίνες, αλλά ο σκοπός αυτής της υπερχορταστικής συλλογής θεωρώ ότι είναι περισσότερο η ενημέρωση της δισκοθήκης του παθιασμένου συλλέκτη-οπαδού του γκρουπ. Λειτουργεί, ωστόσο, και σαν ηχητικό ντοκουμέντο για την πραγματικά εκπληκτική εξέλιξη του ήχου των SG από τα πρώτα EP στη μυθική Sub Pop έως και το προπέρσινο μέτριο “King Animal”, που σηματοδότησε την επανασύνδεση του γκρουπ.
Στα επιμέρους στοιχεία της συλλογής αυτό που συναντάει κανείς, μυημένος ή μη στον ήχο του γκρουπ, είναι από b-sides που πραγματικά άξιζαν να βρεθούν σε κάποια από τα τακτικά LP τους μέχρι (κυρίως) ανούσια remix, όπως αυτά στα “Fopp” και “Big Dump Sex”, που ούτε που θυμάμαι πόσες επεξεργασίες είχαν υποστεί ήδη από τις πρώτες μέρες τους, αλλά και αυτό του σχετικά ενδιαφέροντος “Dusty” από τον συμπαθέστατο Moby (δε θυμάμαι σε ποια συλλογή, γαμώτο, το Shine ή το Mtv Fresh…). Υπάρχουν διασκευές σε παλιά r’n’r τραγούδια, στους επιδραστικούς για το γκρουπ, Beatles, Stooges και Sabbath, ακόμη και στους προπομπούς των Tenacious D Cheech and Chong και το “One Minute Silence” του Lennon (από το ντεμπούτο “Ultramega OK”), που δεν είναι τίποτα παραπάνω από ενός λεπτού σιγή ασυρμάτου, δεδομένου ότι οι διασκευές δεν ήταν ποτέ το δυνατό σημείο του γκρουπ.
Κατά τα άλλα, συναντάει κανείς το φοβερό single-άκι “Live to Rise” από το soundtrack του blockbuster “The Avengers”, που, μάλλον, σε αποπροσανατόλιζε για το ποιόν του επερχόμενου “King Animal”, το βαρύ και ασήκωτο “Black Rain” με το video clip που επαφίεται στους γραφικούς Dethklok και το οποίο ηχογραφήθηκε σε δύο περιόδους και το νεο-αφιχθέν single -κράχτη της συλλογής “Storm”. Υπάρχουν ηχογραφήσεις από τα αρχεία του μοναδικού μουσικού παραγωγού John Peel, κομμάτια από διαγραμμένα EP όπως το καρκινικό “Satanoscillatemymetallicsoanatas” (τι τιτλάρα ρε πούστη…), διαφημιστικές ηχογραφήσεις για λογαριασμό της Sub Pop, ηχογραφήσεις με τον Hiro Yamamoto (Truly) και τον Jason Εverman (Nirvana) στο μπάσο και φυσικά τρανταχτές απουσίες όπως η διασκευή το εριστικό “Cop Killer” των θεούληδων Body Count του Ice-T.
Εν κατακλείδι ό,τι κάνουν οι όμοροι Pearl Jam τόσα χρόνια κυκλοφορώντας ακόμη και τις πορδές τους, καλώς ή κακώς, οι SG τα συγκέντρωσαν σε ένα πακέτο προς κατανάλωση από το αγοραστικό κοινό πριν τις γιορτές. Έχοντας υπ’ όψιν ότι έχουν προηγηθεί τα “A-Sides” και “Telephantasm”,ενδείκνυται για τους ορκισμένους οπαδούς με επιφύλαξη, οι λοιποί αποφύγετε διακριτικά…
541 
