Έχεις νιώσει ποτέ δέος; Έχεις χαθεί ποτέ μέσα στη μουσική; Αν όχι ακόμα, τότε το φανταστικό “Where Greater Men Have Fallen” είναι η ευκαιρία σου να αισθανθείς πράγματα που δεν ένιωσες ποτέ πρίν. Και πολλά παραπάνω ίσως.
Περνώντας μέσα από μπόλικες δύσκολες στιγμές (φτάσανε μέχρι και στο σημείο διάλυσης της μπάντας) τα τελευταία πέντε χρόνια, οι Ιρλανδοί Primordial με το “Redemption at the Puritan’s Hand” του 2011 έδειξαν σε όλο το κόσμο πως η μπάντα είναι ζωντανή και έτοιμη να παράξει τέχνη. Η ιδανικότερη επιβεβαίωση λοιπόν ήρθε με το φετινό τους αριστούργημα “Where Greater…”. Ένας δίσκος αψεγάδιαστος που αποτελεί την τέλεια εισαγωγή ενός νέου κεφαλαίου στην ιστορία του σχήματος που τους βρίσκει ίσως πιο δημιουργικούς από ποτέ.
Η ατμόσφαιρα των πιο επικών Bathory στιγμών είναι φανερή, ενώ ο πόνος στα υπέροχα φωνητικά (τα καθαρά πλέον υπερτερούν) του Alan γίνεται ένα με την ψυχή σου. Κομμάτια όπως το ομότιτλο ή τα επικά “Come the Flood”, “Born to Night” και “Wield Lightning to Split the Sun” αποτελούν την επιτομή της μαεστρίας τους. Φυσικά δεν λείπει το black metal στοιχείο μέσα από τις riffάρες τους και το old school Primordial “The Seed of Tyrants” το αποδεικνύει περίτρανα. Καθεμία από τις οχτώ συνθέσεις του δίσκου αποτελούν κορυφές και ξεχωρίζουν με τον δικό τους μοναδικό τρόπο.
Ο όγδοος δίσκος των Primordial σηματοδοτεί μια νέα αρχή για το σχήμα. Και ακόμα πιο δυνατοί πλέον συνεχίζουν την ανοδική τους πορεία με τέτοιες δισκάρες να δείχνουν τον δρόμο. Κάτσε να δείς πως μου το περιέγραψε ένας φίλος. Α, ναι… σπαρακτικό.
535 
