TIDAL DREAMS

Είναι πάντα μεγάλη μας χαρά όταν έχουμε τη δυνατότητα να επικοινωνήσουμε με εγχώρια συγκροτήματα που είναι γεμάτα από ενέργεια και ταλέντο, ένα από αυτά είναι και οι Tidal Dreams. O νέος, τρίτος δίσκος της Αθηναικής μπάντας “Access Denied” (review) μας έδωσε αφορμή για μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με τον κιθαρίστα Πάρι Βαλαδάκη, όπως αυτή παρατίθεται παρακάτω…

Καλώς σας βρίσκουμε στο Rockway! Αυτή είναι η πρώτη φορά που σας φιλοξενούμε στις ψηφιακές μας σελίδες. Μπορείτε να μας πείτε μερικές βασικές πληροφορίες για το συγκρότημα;
Καλώς σας βρήκαμε! Ευχαριστούμε πολύ για την υποστήριξή σας! Βεβαίως. Οι Tidal Dreams είναι ένα συγκρότημα melodic / power / classic heavy metal που ιδρύθηκε στην Αθήνα, στα τέλη του 2010. Το καλοκαίρι του 2011, το συγκρότημα μπήκε στο θρυλικό Sigma Sound Studio, όπου ηχογράφησαν το πρώτο τους άλμπουμ, “Once Upon A Tide” (σσ: Rockway’s review ΕΔΩ).

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το συγκρότημα είχε την ευκαιρία να είναι το opening act για το θρυλικό συγκρότημα “Heir Apparent”, παίζοντας για πρώτη φορά στο ιστορικό Κύτταρο Live Stage. Το “Once Upon A Tide” ολοκληρώθηκε στα Soundflakes Studios και κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2012. Αυτό το LP είναι γεμάτο από τραγούδια σε Epic και Power Metal ύφος, με στοιχεία Speed και Progressive Metal και στίχους που αναφέρονται σε θρύλους, τη μυθολογία, σε θρησκείες και σε κοινωνικά ζητήματα που απασχολούν τον κόσμο μέχρι και σήμερα. Το 2015, επέστρεψαν με την κυκλοφορία ενός single με τίτλο “Fight For Thee” συνοδευόμενο από ένα επικό βίντεοκλιπ.

Τον Απρίλιο του 2016, οι Tidal Dreams επιλέχθηκαν για να διαγωνιστούν στους τελικούς του Wacken Metal Battle στην Ελλάδα όπου κέρδισαν και την 1η θέση. Αυτό τους έδωσε την ευκαιρία να εκπροσωπήσουν την Ελλάδα στους διεθνείς τελικούς του Metal Battle που πραγματοποιήθηκαν στο Wacken Open Air Festival 2016 τον Αύγουστο, μαζί με τις άλλες 27 μπάντες από όλο τον κόσμο.

Διατηρώντας αυτό το momentum από την πρώτη τους εμφάνιση εκτός Ελλάδος, μπήκαν στο στούντιο για να συνθέσουν το 2ο άλμπουμ τους “Previsor” που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2017 από την Underground Symphony Records. Τα κομμάτια ποικίλουν από Classic έως Epic heavy metal με folk στοιχεία και επίσης κάνουν για πρώτη φορά χρήση παραδοσιακών οργάνων όπως η αρχαιοελληνική λύρα και το kotamo. Έπειτα παρουσίασαν για 1η φορά το υλικό τους ως opening act για τους Iced Earth στο Fuzz Live Club στην Αθήνα.Τον Ιανουάριο του 2020, κυκλοφόρησαν το 3ο άλμπουμ τους με τίτλο “Access Denied”.

Πως πήρατε το όνομα σας; Στους πρώτους δύο δίσκους πολλά τραγούδια περιστρέφονται γύρω από τη θάλασσα, ποια είναι η σχέση σας με το υγρό στοιχείο;
Το όνομά μας προήλθε από το ομότιτλο track του 1ου μας άλμπουμ και επειδή μέχρι τότε η μπάντα ήταν στην αναζήτηση ονόματος, μας άρεσε και το κρατήσαμε. Αγαπάμε το υγρό στοιχείο και είναι κάτι που θα μας ακολουθεί για πάντα. Μας θυμίζει από που ξεκινήσαμε, από τι αποτελούμαστε.

Φέτος κυκλοφορήσατε νέο δίσκο το “Access Denied”. Καταρχάς συγχαρητήρια για το album, νομίζω ότι είναι ότι καλύτερος σας δίσκος μέχρι στιγμής. Ποιες είναι κατά τη γνώμη σου οι διαφορές μεταξύ του “Access Denied” και του “Previsor”; Που νομιζεις ότι βελτιωθήκατε σαν μπάντα σε αυτά τα τρία χρόνια που μεσολάβησαν;
Ευχαριστούμε πολύ! Και εμείς το πιστεύουμε και θέλουμε κάθε φορά να βγάζουμε όλο και καλύτερο υλικό. Οι κύριες διαφορές του 3ου μας άλμπουμ με τα προγενέστερα είναι θεωρώ η αμεσότητα στη μουσική και στους στίχους, η κλίση της μπάντας στον πιο heavy ήχο και η πιο μοντέρνα παραγωγή. Η βελτίωση μας είναι ότι το συγκρότημα “ωρίμασε” σε αυτό το χρονικό διάστημα, και πλέον ξέρει πολύ καλά που πατάει και που βρίσκεται. Είναι σημαντικό να ξέρουμε τι ζητάμε εμείς οι ίδιοι να ακούσουμε και να προβάλλουμε μέσω της μπάντας. Μέχρι πρότινος κάναμε αρκετά πειράματα. Αλλά θα συνεχίσουμε πάντα να μπλέκουμε διάφορα είδη μουσικής.

Επίσης πολλά μπράβο για τον ήχο του “Access Denied”. Πώς αποφασίσατε να κάνετε μόνοι σας την παραγωγή (Πάρις Βαλαδάκης) και μάλιστα εδώ στην Ελλάδα;
Χαιρόμαστε πολύ που το πρόσεξες! Όπως αναφέραμε γνωρίζουμε τι θέλουμε να ακούσουμε και το θεωρήσαμε προτιμότερο τουλάχιστον αυτό το άλμπουμ να κινηθεί με τους δικούς μας ρυθμούς και τη δική μας υπογραφή. Μερικές φορές είναι δύσκολο ένας τρίτος να το δει με τη δική σου οπτική γωνία – όχι ότι είναι απαραίτητα κακό, απλά θέλαμε να δώσουμε μια 2η ευκαιρία να κάνουμε τη δική μας παραγωγή. Ίσως στο μέλλον δοκιμάσουμε και μία εξωτερική βοήθεια. Σίγουρα δεν πρέπει παραλείψουμε το σημαντικό παράγοντα του Μastering, το οποίο έγινε από τον εξαίρετο κύριο Svante Forsbäck (Rammstein, Volbeat, Apocalyptica, Entombed, Till Lindemann, The 69 Eyes, Sonata Arctica, Dragonforce, Amaranthe) ο οποίος “γυάλισε” την παραγωγή μας και την έφερε σε επίπεδα πολύ παραπάνω από τα προσδοκόμενα.

Σε αυτό το δίσκο επίσης πέρα από επικά τραγούδια ασχολείστε πολύ και με θέματα που αφορούν τον ίδιο τον άνθρωπο όπως στο ομότιτλο τραγούδι που μιλάτε για τα προβλήματα που μας φέρνει η τεχνολογία. Πιστεύεις ότι ο άνθρωπος θα καταφέρει να επιβιώσει από τις ψηφιακές συμπληγάδες των καιρών μας;
Προσπαθούμε πάντα να έχουμε πλούσια θεματολογία και να μην περιοριζόμαστε. Πιστεύω ότι έχει έρθει ήδη ο καιρός που οι «μηχανές» υπηρετούν τον άνθρωπο, το βλέπουμε από τα πιο απλά πράγματα. Είναι στο χέρι μας αυτό να μην ξεφύγει. Σίγουρα έχουμε να δούμε τεράστιες τεχνολογικές εξελίξεις που ίσως δεν μπορούμε ακόμη να διανοηθούμε.

Σας έχει τύχει σε συναυλία ο κόσμος να συμπεριφέρεται το ίδιο όπως με το βιντεοκλίπ του “Access Denied”. Πως αντιδράσατε; Πόσες φορές κάνατε mosh-pit για να γυριστεί το βίντεο;
Δυστυχώς από τότε που τα smartphones έγιναν εργαλείο και μόδα υπάρχει πάντα κόσμος που συμπεριφέρεται έτσι. Αλλά όσοι πραγματικά αγαπάνε τη μουσική και σέβονται τον καλλιτέχνη παρακολουθούν ευλαβικά και μερικές φορές… τα “σπάνε” όπως βλέπουμε στο βιντεοκλίπ μας. Κάναμε αρκετές φορές, όχι για να βγουν μόνο τα πλάνα, αλλά και επειδή οι fans μας το γούσταραν και εμείς μαζί. Ήταν ένας τρόπος να διοχετεύσουν την ενέργεια τους μετά από ένα πολύωρο γύρισμα μαζί τους. Τους ευχαριστούμε από καρδιάς!!!

Ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια στο δίσκο είναι το “Land of the Dead”, που αναφέρεται στo νησί της Σπιναλόγκα; Τι σας ώθησε να γράψετε τραγούδι για αυτό το θέμα;
Η ιστορία επαναλαμβάνεται και είδαμε μια μικρογραφία αυτών που έζησαν την εποχή εκείνη, στην καραντίνα, στην εξορία. Μας αρέσει να περιγράφουμε με τη μουσική μας σημαντικά γεγονότα και το ύφος του κομματιού μας οδήγησε με έναν μαγικό τρόπο εκεί. Ο Νεκτάριος έχει έναν πολύ έξυπνο τρόπο που με μόνο 2-3 λέξεις περιγράφει τα πάντα και γεννάει ζωντανές εικόνες στο μυαλό.

Πάμε πίσω στο παρελθόν. Το 2016 κατακτήσατε την 1η θέση στον Ελληνικό τελικό του Wacken Metal Battle. Αυτό σας έδωσε την ευκαιρία να εκπροσωπήσετε την Ελλάδα στα International Metal Battle Finals που πραγματοποιήθηκε στο Wacken Open Air Festival 2016. Πως νιώσατε που παίξατε στο μεγαλύτερο metal festival στον κόσμο; Καταφέρατε να ευχαριστήθειτε αυτή την εμφάνιση;
Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν το πως νιώσαμε εκείνες τις καταπληκτικές 5 ημέρες στη Γερμανία. Ήταν η πρώτη φορά που παίξαμε στο εξωτερικό. Πραγματικά νιώσαμε μέρος του festival και ο κόσμος ενώ δεν μας ήξερε μας αγκάλιασε (και μεταφορικά). Συναντήσαμε αρκετό κόσμο μετά το live που μας περιέγραψε πόσο ωραία πέρασε και ότι δεν ήξερε ότι διαγωνιζόμασταν – ότι ήμαστε συγκρότημα στο επίσημο line-up. Αυτό ήταν η μεγαλύτερη επιβράβευση!

Με ποιο τρόπο η συμμετοχή στο Wacken επηρέασε τη μετέπειτα πορεία σας σαν συγκρότημα;
Η συμμετοχή μας και οι εμπειρίες που συλλέξαμε μας έδωσαν ένα μεγάλο boost στην αυτοπεποίθηση μας και στην μετέπειτα πορεία μας. Αμέσως ξεκινήσαμε να γράφουμε κομμάτια εμπνευσμένοι από το ταξίδι και την αξέχαστη αυτή εμφάνισή μας.

Που προτιμάτε να παίζεται live τώρα που έχετε το know how, σε metal clubs ή μεγάλες αρένες;
Τίποτα σε συγκρίνεται από τη ζεστασιά ενός metal club. Από εκεί ξεκινήσαμε και φυσικά μας αρέσει πολύ ακόμη να παίζουμε. Ξέρουμε πολύ καλά που βρισκόμαστε. Βέβαια η μαγεία το να «χάνεται το βλέμμα» σου στον κόσμο και γενικά το να μπορείς να συνεπάρεις μαζί σου πλήθος κόσμου με τα τραγούδια σου… ε είναι άλλη φάση, όπως και να το κάνουμε.

Πρόσφατα ήρθατε σε συμφωνία με την Ikaros Records για να βγάλετε σε βινύλιο το “Access Denied”. Πως αποφασίσατε να το κυκλοφορήσετε μέσω μια εταιρείας που φημίζεται για την ποιότητα της αλλά δεν ανήκει στον metal χώρο;
Η συμπαραγωγή με την Ikaros Records του Λευτέρη Φύτα, είναι μια περιορισμένη έκδοση διακοσίων (200) χειρόγραφα αριθμημένων αντιγράφων σε μαύρο βινύλιο, σφραγισμένο με ένα ένθετο διπλής όψης, με τους στίχους του άλμπουμ αλλά και το εξώφυλλο. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Λευτέρης βρήκε εμάς και εμείς τον Λευτέρη. Δεν ανήκει επισήμως στον metal χώρο, αλλά είναι μια από τις προσδοκίες του, καθώς υπάρχει μια μεγάλη στροφή τα τελευταία χρόνια στην ελληνική σκηνή στον πιο σκληρό ήχο. Μην ξεχνάμε ότι πρόσφατα από την Ikaros Records κυκλοφόρησαν βινύλια με τους Warrior Path (Bob Katsionis) και τους Need. Και πρόκειται να κυκλοφορήσουν και άλλα.

Βινύλιο, CD ή Κασέτα; Ποιο είναι το αγαπημένο σου format;
Μπορώ να πω και τα 3; (γέλια) Η αλήθεια είναι ότι από μικρή ηλικία «έπαιζα» και με τα 3 formats και το κάθε ένα έχει τη μαγεία του. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη συλλογή βινυλίων του πατέρα μου και τη μυρωδιά αυτή που βγάζει το βινύλιο όταν το βγάζει από τη θήκη. Μαγεία! Βέβαια η κασέτα ήταν το πρώτο format στο όποιο έκανα τα πρώτα μου recordings, τις πρώτες αντιγραφές από CD/Vinyl, τα mix-tapes με τα καλύτερα τραγούδια κτλ. Θα έλεγα το βινύλιο εφόσον πρέπει να διαλέξω ένα. Μην ξεχνάμε ότι ξεπέρασε ήδη σε πωλήσεις το CD (στις ΗΠΑ). Αυτό κάτι δείχνει.

Ποια είναι τα σχέδια σας τώρα; Γράφετε νέο υλικό; Σκοπεύετε όταν τελειώσει όλη αυτή η ιστορία με τον COVID-19 στις περιοδείες που θα γίνουν να δώσετε βάση στο “Access Denied” όπως του αρμόζει;
Όπως πλέον οι περισσότεροι καλλιτέχνες έχουν ρίξει τη βαρύτητα τους στην παραγωγή τέχνης, έχουμε ξεκινήσει ήδη και εμείς να γράφουμε υλικό για 4ο δίσκο. Ευχόμαστε να τελειώσουν όλα και “αναίμακτα” και να επιστρέψουμε σε μιας μορφής κανονικότητα γρήγορα. Το πλήγμα για τους καλλιτέχνες είναι βαρύ και το βλέπουμε ήδη να επηρεάζει τους πάντες και τα πάντα. Μακάρι να μπορέσουμε, έχοντας πρώτα την υγεία μας να κάνουμε κάποιες εμφανίσεις. Το θέλουμε πολύ.

Τελευταία ερώτηση. Όλα τα παιδιά είστε πλέον μαζί αρκετό καιρό και έχετε αποκτήσει την πολυπόθητη χημεία ως συγκρότημα. Τι πιστεύεις ότι είναι πιο σημαντικό για μια μπάντα; Να έχει σταθερό line up ή το “ρίσκο” να κυνηγάει μέλη που πιθανόν να έχουν φοβερό ταλέντο αλλά μπορεί να μην ταιριάζουν στη μπάντα και στο τέλος οι εγωισμοί να τα χαλάσουν όλα; Έχει γίνει πολλές φορές στην Ελληνική σκηνή.
Δεν είναι φαινόμενο της ελληνικής σκηνής αλλά της παγκόσμιας, πιστεύω. Το πιο σημαντικό είναι να είσαι δεμένος, να είσαι φίλος με τον συμπαίκτη σου. Το ταλέντο και η μουσική έρχονται δεύτερα. Αν κάποιες φορές αυτό δεν είναι εφικτό, είναι ανθρώπινο, για να προχωρήσει η μπάντα να γίνουν υποχωρήσεις και αποχωρήσεις. Δεν είχαμε ποτέ το σκεπτικό να κάνουμε ένα all-star συγκρότημα. Απλώς έχουμε μια συγκεκριμένη εικόνα για το πως θέλουμε να κάνουμε, ότι έχουμε καταφέρει μέχρι τώρα. Ο εγωισμός σίγουρα δεν βοήθησε ποτέ και πιστεύω ότι τον έχουμε αποβάλλει, πολλάκις.
Ευχαριστώ θερμά για την κουβέντα μας, ο τελευταίος λόγος δικός σου
Εμείς ευχαριστούμε για την πρόσκληση και για άλλη μια φορά την υποστήριξή σας. Ευχόμαστε υγεία και με το καλό να σας δούμε όλους σε επόμενη live εμφάνισή μας.

Facebook: https://www.facebook.com/tidaldreams/?ref=page_internal
Homepage: https://www.tidaldreams.net/