SODOM, DOMINATION INC, FRAGMENTS OF DESPAIR, (24/3/2022) FUZZ CLUB, ΑΘΗΝΑ

LIVE REPORT

Με μία λέξη “πανδημία”, με πολλές “αποχή από τα live για δύο χρόνια” (τουλάχιστον στο πολιτισμικό κομμάτι, γιατί προφανώς υπάρχουν και ένα κάρο πιο σοβαρές επιπτώσεις και προεκτάσεις του ζητήματος).

Και έτσι ένα μήνα αφού τελείωσε η πανδημία (sic), επιστρέψαμε στην κανονικότητα και πως; Με Sodom, οι παλαίμαχοι Thrash-ερς επέστρεψαν στην Ελλάδα μετά από 5 χρόνια και αυτή την φορά μαζί με τον Frank Blackfire, που επέστρεψε στην μπάντα μετά από είκοσι εννιά χρόνια. Ίσως από τις καλύτερες επιστροφές συγκροτημάτων που θα μπορούσαν να γίνουν. Επίσης ήμουν σίγουρος ότι το βάρος θα δοθεί κυρίως στις παλιές κυκλοφορίες τους, αλλά αυτό που έγινε…

Αλλά ας τα πιάσουμε από την αρχή, απόγευμα προς βράδυ πέμπτης και συνειδητοποιώ ότι τα δύο χρόνια αποχής έχουν πειράξει τη μνήμη μου, γιατί κατάφερα και χάθηκα στην διαδρομή προς το Fuzz Club, αλλά να’ναι καλά η τεχνολογία και το gps του κινητού μου, που έστω με μία μικρή καθυστέρηση με έβγαλε στο Fuzz. Επόμενο βήμα τσιγάρο και αναμονή στην ουρά για το σημαντικό “χαρτάκι” και κάπου εκεί μπαίνουμε…

Το πρώτο support σχήμα οι Fragments of Despair από Πάρο, έχουν ανοίξει την βραδιά με ένα κράμα thrash/death αρκετά γουστόζικο, ότι πρέπει να πιεις την μπύρα της προθέρμανσης και να μπεις στο κλίμα της βραδιάς.

Η συνέχεια δίνεται στους Domination Inc και το groove-άτο thrash τους, άμα σας λείψανε τα 90ς, ήταν εδώ, τα παιδιά είχαν απίστευτη ενέργεια και αυτό φάνηκε πάνω στην σκηνή.

Και κάπου εδώ αρχίζει ο πανικός που ακούει στο όνομα Sodom και ήρθε η ώρα να δει και η γενιά μου τον Blackfire να παίζει στην μπάντα που ξεκίνησε. Και κάπως έτσι παίζονται οι πρώτες νότες του “Blind Superstision” και μετά ακολουθεί το “S.O.D.O.M”, στο “Sodom and Gomorrah” έχει αρχίσει το κοινό ήδη να χοροπηδάει και τα “κρακ” από σπασμένους λαιμούς ακούγονταν και Ω! Ακολουθούν “Tired and Red” και το αγαπημένο μου “Christ Passion”, για να φτάσουμε ένα ολόκληρο Fuzz να είμαστε βραχνιασμένοι ήδη στην μέση του “Sodomized” που ήταν το έβδομο τραγούδι, με άλλα 15 που ήταν να ακολουθήσουν… Το επόμενο “Agent Orange” και κάπου εκεί έχουν ήδη ανάψει τούρτα, για να γιορτάσουν τα σαράντα χρόνια της Sodom-αρας, με τον θείο Tom να σβήνει τα κεράκια με κάποια διστακτικότητα (μάλλον cringe-άρε λίγο, αλλά δεν μας νοιάζει).

Εδώ νομίζω ήταν και η αγαπημένη μου στιγμή στο live “Conflagration”, “Outbreak of Evil”, “Nuclear Winter”, “Incest”, “Caligula”, “The Harpooner”, “Blasphemer”, “The Conqueror”, “The Equinox”, τραγούδια που λίγο πολύ όλοι έχουμε μεγαλώσει μαζί τους, οι Sodom τα παίζουν λες και είναι δέκα χρόνια νεότεροι και όλοι μας από κάτω έχουμε χαθεί τραγουδώντας τα άσματα, αλλά δεν τελειώνει καν εδώ η ιστορίας μας. Γιατί εδώ που είμαστε παίζει σφήνα (δεν ήταν στο setlist) το cover από Motorhead, “Iron Fist” (3ο τραγούδι στο Persecution Mania) και ξαφνικά βλέπεις ένα stage να χοροπηδάει ξανά και ξανά και όλοι μαζί να τραγουδάμε λες και δεν περάσαμε μία πανδημία, λες και δεν κινδυνεύουμε για τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, λες και ήμασταν όλοι μονιασμένοι, με αποκορύφωση να έρχεται για τέλος του κανονικού setlist το “Ausgebombt”, που είναι και το αγαπημένο μου Sodom και κάπου εδώ φωνάζουμε “We want more, we want more” (κανείς δεν θα έφευγε χωρίς “Βombenhagel”). Αλλά η έκπληξη που έκαναν ήταν μεγαλύτερη, ήταν ο Angelripper να βγαίνει και να λέει ότι θα παίξουν το πρώτο τραγούδι που γράψαν… Witching – F*KING- Metal και εκεί κοιτιόμαστε όλο το κοινό στα μάτια, ΤΙ ΔΕΝ ΕΠΑΙΞΑΝ; Το κλείσιμο ήρθε γλυκό και το περιμέναμε όλοι “Bombenhagel” και οι Sodom φύγαν καλά και εμείς καλύτερα.

Περίμενα ότι θα δω ένα καλό Live, έτσι κι’αλλιώς άχτι τους είχα, θα περάσω καλά κ.τ.λ. Είδα ένα πραγματικά καλό live που έβλεπες εξηντάρηδες να δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους, μουσικούς που σε μεγάλωσαν και να τους βλέπεις πάνω στην σκηνή να ξανανιώθουν, έτσι και εσύ… μαζί τους, ίσως το μεγαλύτερο δώρο που μας έδωσε η πανδημία είναι να αρχίσουμε να ξαναεκτιμούμε αυτές τις μικρές χαρές τις ζωής, που θα τις περασουμε με τα εφηβικά μας είδωλα, τους φίλους μας και την μουσική που αγαπάμε.

Setlist :
Blind Superstition
S.O.D.O.M.
Sodom And Gomorrah
Tired And Red
Christ Passion
Suicidal Justice
Sodomized
Agent Organge
Conflagration
Better Off Death
Sodomy And Lust
Outbreak Of Evil
Euthanasia
Nuclear Winter
Incest
Caligula
The Harpooner
Blasphemer
The Conqueror
Equinox
Ausgebombt

  • Encore –
    Witching Metal
    Bombenhagel

Φωτογραφίες: Δέσποινα Σταματάκη

1017

Avatar photo
About Χριστόφορος Τριήρης 30 Articles
Γέννημα-θρέμμα των 00ς (με ότι συνεπάγεται αυτό), λάτρης του punk και του -core - από όπου και να προέρχονται-, του ρεαλισμού και της πολιτικής φιλοσοφίας. Πλέον και wannabe "κριτής" του ακραίου ήχου, θα πάει πολύ καλά αυτό, μπορεί και όχι. Δεν μας ενδιαφέρει όμως.