PERFECT FAITH - ROCKWAY

Κάποιοι καλλιτέχνες δε βάζουν νερό στο κρασί τους, δεν κάνουν εκπτώσεις στα “πιστεύω” τους και η κοινωνικοπολιτική τους τοποθέτηση αποκρυσταλλώνεται με μοναδικό τρόπο στο έργο τους. Μια τέτοια περίπτωση είναι αυτή των Αθηναίων alternative rockers, Perfect Faith! Πρόκειται για ένα ξεχωριστό αθηναϊκό σχήμα, που πρόσφατα κυκλοφόρησε μια εξαιρετική δισκογραφική δουλειά, το “Critical Diversity”, και με αφορμή την παρουσίασή του την Παρασκευή 12 Νοεμβρίου στο Faust Bar, ο front man τους Γιώργος Κοντογιώργος μας χάρισε μια απολαυστική συνέντευξη.

Perfect Faith καλώς ορίσατε στο Rockway.gr! Ως σχήμα δραστηριοποιήστε (αν δεν κάνω λάθος) από το 2013, με ήδη τρεις ολοκληρωμένες στη δισκογραφική σας φαρέτρα. Για αναγνώστες που δε σας γνωρίζουν, πως θα περιγράφατε την έως τώρα πορεία σας και που κατατάσσετε το μουσικό σας ύφος;
Kαλησπέρα και από εμάς κι ευχαριστούμε που μας έχετε στην όμορφη παρέα σας! Ναι πολύ σωστά ξεκινήσαμε το 2013 να ηχογραφούμε τα πρώτα μας κομμάτια. Είναι μια πορεία αναζήτησης και μουσικής έκφρασης που δειλά δειλά αρχίζει να παίρνει την μορφή που θέλουμε, περνώντας όλο και πιο πολύ από μια εσωστρέφεια σε μια εξωστρέφεια προς την κοινωνία και τον κόσμο. Νομίζω ως ύφος έχουμε πολλά στοιχεία από την ροκ σκηνή της δεκαετίας του 90’ με πολλές όμως επιρροές κι από πιο κλασικά ροκ και μη ακούσματα παλιότερων δεκαετιών.

Το τελευταίο σας πόνημα “Critical Diversity” που κυκλοφορεί πρόσφατα και περιλαμβάνει 18 συνθέσεις, μπορώ να πω ότι με κράτησε από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο! Ένα πραγματικά δυνατό και καλοδουλεμένο album, που δύσκολα το χορταίνεις. Θέλετε να μας πείτε λίγα λόγια για αυτό; Πως το δουλέψατε, ποιες δυσκολίες είχατε κλπ.;
Σε ευχαριστούμε πάρα πολύ, χαιρόμαστε πάρα πολύ για την γεύση που σου άφησε! Αυτός ο δίσκος για μας από την σύλληψη του έως την τελική παραγωγική του διαδικασία στο στούντιο και μόνο λόγω όγκου κομματιών είχε πολύ δουλειά, όπως και τα προηγούμενα άλμπουμ βέβαια, με την ειδοποιό διαφορά ότι όλες τις δυσκολίες και κακοτοπιές που αντιμετωπίσαμε στις προηγούμενες δισκογραφικές μας δουλειές, πλέον είχαμε την ωριμότητα και την εμπειρία να τις αποφύγουμε. Οπότε μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε ότι είναι από τις πιο όμορφες στιγμές μας στο στούντιο και στην μουσική δημιουργία αυτό το άλμπουμ αφού σε όλες τις φάσεις ξέραμε αρκετά καλά πως θέλαμε να κινηθούμε. Τώρα από τις δεδομένες δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε ήταν η διακοπή των ηχογραφήσεων λόγω των lockdown. Θυμάμαι μάλιστα πριν τη δεύτερη καραντίνα την αγωνία μας να προλάβουμε να τελειώσουμε με τις ηχογραφήσεις.

Είναι διάχυτο σ’ όλο το φάσμα του album πως ο κοινωνικός προβληματισμός, οι ιδιαίτερες νέες συνθήκες, η σωρευμένη αγανάκτηση και οργή, οι προσωπικές βιωματικές καταστάσεις, διοχετεύονται μέσω της μουσικής σας και σχηματοποιούνται από τον πολύ δυνατό στίχο σας, ακόμα και στις αρκετές πιο λυρικές και πιο low tempo στιγμές σας. Ισχύει;
Ναι είναι βασικό καύσιμο στη μουσική μας ο τρόπος σκέψης μας κι η αντίληψη μας που πηγάζει από αυτή την ανάγκη έκφρασης με αυτά τα χαρακτηριστικά. Δυστυχώς οι εξελίξεις παγκοσμίως τα τελευταία χρόνια μας έδωσαν πολύ υλικό για να εμπνευστούμε και να υψώσουμε τη φωνή μας. Η δισκογραφία μας άλλωστε είναι το βήμα μας στην κοινωνία, και όταν στεκόμαστε σε αυτό το βήμα προσπαθούμε με σαφήνεια και αμεσότητα να μεταφέρουμε τα πιστεύω μας για ένα καλύτερο κόσμο.

Το “Critical Diversity” είναι μια δουλειά αποκύημα της πανδημίας, του εγκλεισμού και λοιπών μέτρων κι αυτό χωρίς να το δηλώσετε, γίνεται σαφές. Περάσαμε μια εποχή που μας έβγαζε βόλτα ο σκύλος μας και τώρα βιώνουμε να μας σκανάρουν για να πιούμε ένα καφέ. Εκφραστείτε ελεύθερα. Πως το βιώσατε/βιώνετε όλο αυτό; Ποια η άποψή σας;
Ναι είναι τρομερό πως οι κυβερνήσεις μεθοδικά ακολουθούν την πολιτική τους ατζέντα χωρίς να ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για την βελτίωση των κοινωνιών. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που κόσμος είναι δύσπιστος πολλές φορές και με την επιστήμη. Επειδή δεν μπορεί να γνωρίζει μέχρι πιο σημείο μπορούν τα ισχυρά συμφέροντα να την εργαλειοποιήσουν. Και όμως ενώ θίγουμε θέματα που φάνηκαν έντονα στην περίοδο της πανδημίας το Critical diversity ολοκληρώθηκε ως σύλληψη λίγο πριν τον ερχομό της πανδημίας από την Κίνα στην Ευρώπη! Η αλήθεια είναι ότι βιώσαμε και βιώνουμε καταστάσεις πολύ δύσκολες, ζούμε σε μια εποχή καμπής, κρίσης και επαναπροσδιορισμού του κόσμου για πράγματα τα οποία μπορεί για καιρό να θεωρούσαμε δεδομένα. Ένα από αυτά είναι και η έξαρση της εσωστρέφειας του συντηρητισμού και του φασισμού στις κοινωνίες. Το θετικό είναι ότι γίνεται όλο και πιο εμφανές πως τα προβλήματα παγκοσμίως έχουν κοινά χαρακτηριστικά ανεξαρτήτως λαών και κουλτούρας. Και οι κοινωνίες με συνείδηση είναι το κλειδί για να έχουμε ένα καλύτερο κόσμο.

Το 2017 κυκλοφορείτε το “Uncertain World”. Από τον τίτλο και μόνο θα μπορούσαμε να πούμε ότι ήταν προφητικό γι’ αυτό που ακολούθησε; Είναι το “Critical Diversity”, σε νοηματικό και μουσικό επίπεδο, η συνέχειά του προηγούμενου;
Ναι δυστυχώς ήταν κι αυτό προφητικό. Αλλά είναι λογικό επακόλουθο, όταν μπορείς να αντιληφθείς τι δεν πάει καλά στον κόσμο να μπορείς να δεις τι θα βρεθεί σε έξαρση από τα προβλήματα αυτά στο μέλλον… Αφού οι προβληματισμοί οι οποίοι παίρνουν σάρκα και οστά μέσα από τη μουσική μας, είναι προβληματισμοί που αφορούν ουσιαστικά τον άνθρωπο του σήμερα και του αύριο και τις κοινωνίες του.

Μέσω των συνθέσεών σας θίγετε θέματα όπως η κρίση της δημοκρατίας, η καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, το περιβάλλον κλπ. Διόλου εύπεπτά και διόλου αμελητέα! Πιστεύετε πως η στάση της “μη βίας”, όπως δηλώνετε, μπορεί να λειτουργήσει ως ικανό αντίβαρο σ’ ένα αβυσσαλέο αντίπαλο δέος (επισημαίνω ότι το “Uncertain World” κυκλοφόρησε σκοπίμως την διεθνή μέρα μη βίας); Είναι αρκετή η αλληλεγγύη ή μια γενικότερη αμυντική στάση απέναντι σ’ ένα τέρας που γιγαντώνεται;
Πολύ ωραία ερώτηση και ουσιαστική και σε ευχαριστούμε πολύ για αυτή! Πιστεύουμε πολύ στον αγώνα και στην συλλογική αντίδραση σε όσους καταπατούν τις αξίες και τα δικαιώματα των ανθρώπων μέσα στην κοινωνία με πολλούς τρόπους. Εάν παρατηρήσεις άλλωστε τον στίχο και τη μουσική μας μόνο αμυντική στάση δεν εκφράζουμε. Αλλά είναι άλλο πράγμα να αγωνίζεσαι για τα δικαιώματα σου και άλλο πράγμα να το πράττεις με τη βία. Η βία βρίσκει χώρο όπου δεν βρίσουν χώρο ο ορθολογισμός και τα επιχειρήματα γι’ αυτό και πρωτίστως είναι συστημική και σκοπεύει στο να προβοκάρει και να σε ρίξει σε αυτό ακριβώς το παιχνίδι για να έχει πάτημα στην κοινή γνώμη. Το μόνο επιχείρημα ενός κρατικού μηχανισμού απέναντι σε μια μερίδα της κοινωνίας που φωνάζει για τα δικαιώματα της, για κοινωνική δικαιοσύνη και αξιοκρατία, είναι να πείσει το σύνολο της, ότι το κάνει με βίαιο τρόπο. Πιο τρανό παράδειγμα η καραμέλα των δύο άκρων που είναι στην ουσία η μόνη υπερασπιστική γραμμή του φασισμού μέσα στον υπαρκτό κρατικό μηχανισμό διαχρονικά. Οπότε ναι πιστεύουμε ότι αυτός ο απαραίτητος αέναος αγώνας δεν εμπεριέχει βία αλλά την καταπολεμά. Μεθοδικά και ακούραστα… Οι αγώνες που είχαν εμπνευσμένο και αυθεντικό λόγο στην κοινωνία τις πήγαν και μπροστά. Με αυτοθυσία και κόστος πολλές φορές, αλλά είχαν ένα και μόνο πρόσημο… θετικό. Με τον αλληλοσεβασμό των ανθρώπων και σεβόμενοι τον διαφορετικό τρόπο σκέψης μπορούμε να πάμε μπροστά ως κοινωνίες. Κι αυτό καταφέρνει εν μέρει και η μουσική , μεταφέρει ένα μήνυμα χωρίς άμεση αντιπαράθεση. Σε εκφράζει; Γίνεσαι κοινωνός του. Δεν σε εκφράζει; Οκ πας παρακάτω. Η ουσία άλλωστε και η βάση της δημοκρατίας είναι να έχεις την υπομονή , την επιμονή και τον αλληλοσεβασμό στον συνάνθρωπο να αντιληφθεί κάτι που δεν μπορεί να το κάνει ακόμη. Και όχι να του το επιβάλεις. Τρανό παράδειγμα η κουβέντα γύρω από τον εμβολιασμό και κατά πόσο είναι ηθικό να επιβάλεις κάτι με πρόσχημα το κοινωνικό όφελος. Κάτι που εκ θεμελίων η δημοκρατία το έχει απορρίψει. Αφού λειτουργεί με γνώμονα τον σεβασμό της ατομικότητας και της ελεύθερης άποψης και επιλογής και όχι με την επιβολή του είτε προσχηματικά ή και ουσιαστικά κοινωνικά ωφέλιμου.

Παρά τον έντονο κοινωνικό προβληματισμό, που αποκρυσταλλώνετε με πολύ θελκτικό τρόπο στις συνθέσεις σας (άλλοτε δυναμικό, παραμονεύει και η ελπίδα, μάλλον η όπως στο “I Feel Alive” και μια ακραιφνής ποιητικότητα στο “Lack of soul” (που είναι και τα αγαπημένα μου από το album). Που θεωρείτε ότι ελλοχεύει η θετική προοπτική στην καθημερινότητα μας, πέρα από τη μουσική;
Εξ ονόματος (Perfect Faith ) δεν θεωρούμε αλλά το πιστεύουμε! Πιστεύουμε ότι ο άνθρωπος και οι κοινωνίες του βελτιώνονται σε βάθος χρόνου κι ας έχουν αρνητικές καμπές κατά περιόδους. Νομίζω ότι ο άνθρωπος πάντα θα κρίνεται θετικά και θα προοδεύει εάν κάνει μόνο ένα βήμα πίσω και δυο βήματα μπροστά. Βέβαια όταν αυτό έχει τεράστιο κόστος για ζωές δε μπορείς να το εκφράζεις ελαφρά την καρδία ούτε μέσα από κάποιο ροζ συννεφάκι. Είναι ένα γινόμενο που προκύπτει με πολύ πόνο και θυσία για την ανθρωπότητα το περιβάλλον τον πλανήτη. Όμως πιστεύουμε ότι το πρόσημο είναι θετικό.

Έτυχε πριν από καιρό να σας δω live σ’ ένα γνωστό αθηναϊκό μπαρ και με ενθουσίασε ο τρόπος που παρουσιάσατε διασκευές. Από ποιους καλλιτέχνες ή σχήματα έχει επηρεαστεί το ύφος σας και ποιους ξεχωρίζετε στην παρούσα φάση;
Βασική προϋπόθεση στην τέχνη νομίζω είναι να έχεις να εκφράσεις πράγματα. Πρέπει να έχεις να της δώσεις κάτι και έτσι να σου το αναγνωρίσει και να σου δώσει κι αυτή κάτι πίσω. Με αυτή την σκέψη λοιπόν θέλαμε πάντα όχι να γινόμαστε ένας απλός αγωγός μεταφοράς ενός μηνύματος που το έχει μεταφέρει από πριν κάποιος άλλος καλλιτέχνης, αλλά να επικοινωνούμε μουσική που εάν δεν είναι έστω πρωτότυπη στην συγκεκριμένη περίπτωση να το κάνουμε με έναν διαφορετικό αυθεντικό τρόπο που θα προσδώσει κάτι ακόμη σε αυτό το πόνημα. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι οι διασκευές των Cake για μένα που έχουν αγκαλιάσει με το καλλιτεχνικό τους ύφος κομμάτια όπως το “War Pigs” και το “I Will Survive”!

Σας έλλειψαν οι ζωντανές εμφανίσεις; Τι να περιμένουν οι φίλοι που θα παραβρεθούν την Παρασκευή 12 Νοεμβρίου στον όμορφο χώρο του Faust Bar theatre and Arts στο κέντρο της Αθήνας;
Ναι μας έλλειψαν πάρα πολύ, αλλά η αγρανάπαυση τελείωσε ευτυχώς, κι ήρθε η ώρα “να φυτέψουμε τον μουσικό μας σπόρο” και πάλι! Να μας περιμένουν πολύ πολύ ορεξάτους για ένα πολύ δυνατό πρώτο live αποτύπωμα του Critical Diversity και της μετά Covid-19 εποχής μας. “we are here to remain strong, the best is yet to come!” Όπως λέμε και στο “Virus of love!”

Ως επιμύθιο στην συνέντευξή μας, θα ήθελα να αφιερώσετε ένα στίχο σας, που σας εκφράζει περισσότερο.
Θα επιλέξω έναν που με εκφράζει ιδιαίτερα και δεν πρέπει να τον ξεχνάμε με τον οποίο ξεκινάει το “Genocide of Koalas”:
Killers have a name, causes do the same.