NINE INCH NAILS : ”Ghosts V_ Together/ Ghosts VI_ Locusts”

ALBUMS

Είδος: Dark Experimental / Ambient / Post rock
Δισκογραφική: Columbia Records
Ημ. Κυκλοφορίας: Μάρτης 2020

Η ουσία της συγκεκριμένης δισκοκριτικής είναι μια, να αναδείξει τη νέα πορεία που έχουν χαράξει οι N.I.N εδώ και πάρα πολλά χρόνια, με την δημιουργία δυο ταυτόχρονων κυκλοφοριών που δείχνουν, αν μη τι άλλο, την παραγωγική διάθεση στην οποία βρίσκονται στην παρούσα εποχή. Το φυσικό είναι όταν αναφερόμαστε στους NIN να μιλάμε για τον Trend Reznor, τον ηθικό αυτουργό και τον αποκλειστικά υπεύθυνο για την πορεία των NIN, αφού αποτελεί το προσωπικό του παιδί και ουσιαστικά είναι υπεύθυνος για την μέχρι τώρα διαδρομή τους αφού μαζί έχουν εξελιχθεί και μεγαλώσει έχοντας πλέον φτάσει σε επίπεδα σούπερ μπάντας παγκοσμίου κλάσης. Ωστόσο αυτό δεν μπορεί να γίνει εμπόδιο στα σχέδια που έχει ο Trent Reznor στο όραμα που αποσκοπεί να φέρει σε πέρας, όντας ο ίδιος ανήσυχος από την φύση του, πολύ πιο ευαισθητοποιημένος, σίγουρα πιο ώριμος και με την οργή και την ορμή που τον διακατείχε στα πρώτα χρόνια δισκογραφικής παρουσίας του να έχει μετατραπεί σε καλλιτεχνικό οίστρο, οι NIN κατορθώνουν για μια ακόμη φορά να μας ξαφνιάσουν ευχάριστα και ανέλπιστα με την ταυτόχρονη κυκλοφορία δυο album.

CREATOR: gd-jpeg v1.0 (using IJG JPEG v80), quality = 50

Έτσι οδηγούμαστε αισίως στην δέκατη και ενδέκατη κυκλοφορία τους με τους τίτλους ”Ghosts V_ Together (2020) ”και “ Ghosts VI_ Locusts (2020)”, φυσική συνέχεια των ”Ghosts” που είχαν κυκλοφορήσει στο μακρινό 2008, είναι ουσιαστικά η επόμενη κίνηση με έντονο τον πειραματισμό και την εξερεύνηση νέων ήχων, μέσα όμως από έντονη κινηματογραφική διάθεση. Άλλωστε σε αυτό συμβάλει και ο φίλος, συνοδοιπόρος και μόνιμο πλέον μέλος των NIN, Atticus Ross, ο οποίος είναι μέντορας του TR και έχει κληθεί να μετουσιώσει το όραμα του σε εικόνες και συναισθήματα. Είναι αντιληπτό από την αρχή ότι μιλάμε για τις δυο όψεις του ιδίου νομίσματος για το yinκαι το yang, άλλωστε και τα εξώφυλλα των δίσκων πρεσβεύουν κάτι αντίστοιχο σε χρώμα μαύρο το “ Ghosts V_ Locusts” αντιπροσωπεύει τις μαύρες στιγμές και το άσπρο εξώφυλλο του “ Ghosts VI_ Together” είναι το χρώμα της ελπίδας και της ανασυγκρότησης.

Το συγκρότημα πλέον απαλλαγμένο από τα πρέπει και τα γιατί της δημοσιότητας έχει αποφασίσει να αποστασιοποιηθεί και πλέον μιλά μέσα από την μουσική, χωρίς στίχους για όλα αυτά που βιώνουμε την δύσκολη περίοδο της έξαρσης της επιδημίας του covid-19. Δίνει μεγάλη έμφαση στις ανθρώπινες αντιδράσεις και τα συναισθήματα που συνοδεύουν την πανδημία , είναι ίσως το ιδανικό soundtrack της αποκάλυψης έτσι όπως το αντιλαμβάνονται οι ίδιοι, είναι οι δικοί τους φόβοι , οι αγωνίες, η απόγνωση για όλες αυτές τις προκλήσεις που εμφανίζονται και πως ο άνθρωπος τις διαχειρίζεται.

Τα album αν και πραγματεύονται το ίδιο θέμα, της πανδημίας, έχουν διαφορετική αφετηρία και ουσιαστικά εξετάζουν δυο διαφορετικές πτυχές του προβλήματος, εξετάζοντας κυρίως τα συναισθήματα που προέρχονται από αυτήν την ιδιαιτερότητα. Από την μια έχουμε το “ Ghosts V_ Locusts ”, το μαύρο πέπλο της αγωνίας , του φόβου , του άγχους της επιβίωσης για όλα αυτά που συντελούνται πάρα την θέλησή μας και μας βρίσκουν με αναπάντητα ερωτήματα ,πιο βαρύ πιο σκοτεινό, πιο στριφνό σαν άκουσμα σε ωθεί στα όρια σου, αν και χωρίς φωνητικά και στίχους ,είναι σαν να βλέπεις μια ταινία αγωνίας να διαδραματίζεται μπροστά στα μάτια σου, δεν μπορείς πάρα να χαθείς στα ερείπια του συγχρόνου κόσμου, να νιώσεις πόσο ευπαθείς είμαστε και πόσο λίγοι σε όλα αυτά που διαδραματίζονται μπροστά μας. Νιώθεις ότι πρέπει να κρυφτείς από κάτι αόρατο που σκοπό έχει να σε εξαφανίσει. Σίγουρα πάντως είναι άκρως κλειστοφοβική η πλευρά που αναδεικνύει το “ Ghosts V_ Locusts ”.

Παρόλα αυτά όμως έχουμε και το “ Ghosts VI_ Together ”, το δίσκο που σκοπό έχει να φέρει την ισορροπία σε όλη αυτή την δραματική κατάσταση, πιο αισιόδοξο σαν άκουσμα φέρνει την ηρεμία , την ανακούφιση ότι θα υπάρξει πάλι ελπίδα. Πιο down tempo ρυθμοί προσπαθούν να εξυψώσουν το συναίσθημα, είναι το φως μετά το σκοτάδι και την καταιγίδα που έχει έρθει από την πανδημία, είναι μια δήλωση ότι οι NIN πιστεύουν στον άνθρωπο και ότι υπάρχει φως στο τούνελ. Το πιάνο και οι post-rock κιθάρες είναι σε πρώτο πλάνο ενώ τα synths δίνουν την απαραίτητη ατμόσφαιρα γαλήνης, σε πλήρη αντίθεση με το “ Ghosts V_ Locusts ”, που είχε διαρκή σημάδια καταδίωξης, εδώ οι minimal ρυθμοί καθορίζουν τα πάντα, η γαληνή είναι το μόνο που νιώθεις. Εκτιμώ ότι ίσως δεν έχει σημασία να αναδειχτούν τραγούδια, είναι από τις φορές που κάποιες δουλείες πρέπει να ακούγονται ολόκληρες, εδώ στην συγκεκριμένη περίπτωση δε πρόκειται να έχουμε χιτάκια και chart list επιτυχιών.

Εν κατακλείδι αυτό που οι NIN επιθυμούν είναι να περάσουν τους κοινωνικούς προβληματισμούς τους ,να κάνουν μια κατάθεση ψυχής με τα “Ghosts V_ Locusts ” και “ Ghosts VI_ Together ”, αδιαφορώντας για την φήμη, την δόξα, πάντα πρωτοπόροι, έχουν σκοπό την αφύπνιση και την εγρήγορση, άλλωστε πάντοτε λειτουργούσαν με γνώμονα την ανάγκη να δηλώσουν πράγματα και αξίες, απλώς το κάνουν με ένα διαφορετικό και ιδιαίτερο τρόπο, με μουσικές εικόνες, σε ένα ταξίδι που ο καθένας πρέπει να συμμετάσχει, γιατί θα διαπιστώσει πόσο διαφορετικός και συνάμα ίδιος μπορεί να είναι…δεν υπάρχουν βαθμολογίες στη καλλιτεχνική έκφραση…σημασία σε αυτό το εσωτερικό ταξίδι είναι να το κάνεις και να το πραγματοποιήσεις μόνος……ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΟ….

VIDEO
LP: ”Ghosts V_ Together (2020) ”

LP: “Ghosts VI_ Locusts (2020)”

Tracklist:

LP: ”Ghosts V_ Together (2020) ”
-Letting Go White
-Together
-Out In The Open
-With Faith
-Apart
-Your Touch
-Hope We Can Again
-Still Right Here

LP: “Ghosts VI_ Locusts (2020)”
-The Cursed Clock
-Around Every Corner
-The Worriment Walz
-Run Like Hell
-What It Happens(Don’t Mind Me)
-Another Crushed Car
-Temp Fix
-Trust Fades
-A Really Bad Night
-Your New Normal
-Just Breathe
-Right Behind You
-Turn This Off Please
-So Tired
-Almost Dawn

http://www.nin.com

475

Avatar photo
About Γιώργος Μακρής 90 Articles
Η μουσική για εκείνον είναι μία, ενιαία και αδιαίρετη, καθώς θεωρεί πως τα πάντα είναι θέμα οπτικής και αισθητικής του καθενός. Πιστεύει πως ο σεβασμός είναι δεδομένος, τα πάντα ρει, η έρευνα, είναι βαθιά μέσα του και όλα γύρω του περιμένουν να εξερευνηθούν. Θα τον ακούσεις να μονολογεί «… η ζωή είναι μουσική, το θέμα είναι πόση μπορούμε να αντέξουμε...».