NEPAL DEATH: “Nepal Death”

ALBUM

Είδος: Heavy Psychedelic Rock
Εταιρεία: Kommun2
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 19 Φεβρουαρίου 2021

Οι Steppeulvene υπήρξαν ένα γκρουπ από τη Δανία, που παρά τη σύντομη χρονικά καριέρα τους και το ένα άλμπουμ τους το 1967 ( το πρώτο rock άλμπουμ με στίχους γραμμένους στη μητρική τους γλώσσα), αποτέλεσαν ορόσημο για τη σκηνή της χώρας τους και για το συνολικό κίνημα των hippies εκεί. Ο τραγουδιστής τους και ποιητής, Eik Skaløe, ονειρεύτηκε, έγραψε και τραγούδησε για το Νεπάλ. Κάποια στιγμή έφυγε από την Κοπεγχάγη για να ακολουθήσει την θρυλική διαδρομή που χαρακτηρίζεται ως “hippie trail”, με προορισμό το Νεπάλ. Βρέθηκε νεκρός τον Οκτώβριο του 1968 έξω από την πόλη Ferozepore κοντά στα σύνορα Ινδίας/Πακιστάν. Ο θάνατος του αποδόθηκε σε αυτοκτονία με υπερβολική δόση ναρκωτικών.

Οι Σουηδοί Nepal Death που έχουν μόλις κυκλοφορήσει το ομώνυμο ντεμπούτο τους, έχουν εμπνευστεί το όνομά τους από την ιστορία του Eik , με το τελευταίο τραγούδι του άλμπουμ, “Death in Nepal” να βασίζεται στο σκληρό του πεπρωμένο, ενώ έχουν δεσμευτεί να τιμούν τόσο αυτόν όσο και άλλους γενναίους ταξιδιώτες που ρισκάρουν τα πάντα αναζητώντας νόημα και φώτιση.

Όπως είναι επόμενο, το άλμπουμ έχει μια concept αισθητική, αυτή ενός εξωτικού τραγουδιού πάνω στην “hippie trail”, με επισκέψεις σε ντόπιους ιερούς τόπους, τελετουργικά θανάτου, εκδηλώσεις λατρείας, όμως δίπλα στη φαινομενική υποβλητική σοβαρότητα του εγχειρήματος, υποβόσκει και μια σεβαστή ποσότητα μαύρου χιούμορ. Αυτό που καταφέρνουν με καταπληκτικό τρόπο είναι να σε ανεβάσουν άμεσα σε ένα μαγικό χαλί και να σου προσφέρουν ένα προσεκτικά διακοσμημένο ταξίδι. Η μουσική διαύγεια που τους διακρίνει ως προς αυτό που θέλουν να αναπλάσουν τους οδηγεί σε τραγούδια που μπορούν να φιλοξενήσουν ταυτόχρονα ένα απόκοσμο θρησκευτικό φίλτρο, τις αντανακλάσεις της εξωτικής Ανατολής, αλλά και την ψυχεδέλεια ενός καλοπαιγμένου heavy rock.

Σχεδόν 43 λεπτά ξεδιπλώνουν μπροστά σου μια διαδρομή ενός παθιασμένου ταξιδιώτη αλλά και την ανάλογη ηχητική ευρηματικότητα των δημιουργών του. Φυσικά και δεν είναι η απόλυτη παρθενογένεση καθώς η σκιά των Hawkwind για παράδειγμα δύσκολα παραβλέπεται, και στον συγκεκριμένο χώρο είναι και σχεδόν αδύνατο να την αποφύγεις. Η γενναία ηχητική παλέτα που επιστρατεύει κρουστά, έγχορδα, φλάουτα και ύμνους για να προσεγγίσουν τις ανάλογες φολκ εντυπώσεις έχει όμως παντρευτεί σπουδαία με τους παραδοσιακούς rock σκελετους, με το “Om Kali Ma” να αποτελεί το ιδανικό δείγμα ενός δυνατού αποτελέσματος. Τα φωνητικά του Anders Hallberg είναι εξαιρετικά παντού, παθιασμένα και με τη δέουσα αγωνία όταν επιβάλλεται, αλλά χωρίς υπερβολές αναδύουν έναν πνευματισμό και την ανάγκη για αναζήτηση.

Όσο ξεχωριστοί ακούγονται οι Nepal Death, τόσο θεωρώ προσωπικά πως έχουν την ακουστική ευρύτητα και ικανότητα να απευθυνθούν σε ετερόκλητα κοινά ακροατών, αρκεί αυτοί να είναι πρόθυμοι σε μια μουσική λεπτομερή, πνευματική, συναισθηματική και πρόθυμη να σε ταξιδέψει: από τον πιο ντελικάτο φίλο του stoner rock, μέχρι τους νεοχίπις, από τον τυπικό hard rocker, μέχρι τον παραδοσιακό progster των 70’s, τα δολώματα και τα χαρίσματα περισσεύουν για να βρουν όλοι τους λόγους να αφιερώσουν χρόνο στο μουσικό αυτό χρονογράφημα.

Σφραγίζοντας με λίγο περισσότερη trivia αυτό το soundtrack του hippie trail, το ψυχεδελικό εξώφυλλο απεικονίζει ένα τελετουργικό των Himalayan Chöd, και δημιουργήθηκε από τον καλλιτέχνη Toby Jörgensen των Studio Dzvan, μιας καλλιτεχνικής κολεκτίβας υπεύθυνης για τα πρωτοποριακά εξώφυλλα των Mercyful Fate και του King Diamond στη δεκαετία του ’80.

Official website : https://nepaldeath.com/
Facebook : https://www.facebook.com/nepaldeath

524

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 540 Articles
Συνηθίζουν να λένε, «δείξε μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι»… Αν μπορούσε λοιπόν να ιδρύσει το δικό του “Cabaret Voltaire”, στους τοίχους του θα είχε κορνίζες με φωτογραφίες του Τάκη Τλούπα και πίνακες των David Bomberg και Edward Hopper. Πάνω στο πατάρι θα είχε τις δύσκολες περιπτώσεις, αυτούς που αν τελικά μάλωναν μεταξύ τους, θα έπρεπε να γίνει σε απομόνωση. Σε ειδικό “triryche design” τραπεζάκι ο Tate με τον De Garmo, και ακριβώς απέναντι σε ευρύχωρο καναπέ ο Fish με τον Steve Hogarth. Μοναχικό τραπέζι με κηροπήγιο και θέα από μικρό παράθυρο στην ομίχλη της πίσω αυλής ο Simon Jones. Φθαρμένο ημίψηλο σκαμπό και μίνι μπαρ δίπλα του για τον Nick Cave. Σκαλιστή πολυθρόνα για τον Ronnie James Dio, και κάθισμα VIP από το Villa Park για τον μουστάκια άρχοντα των ριφ. Φουτουριστικό κουπέ για τρεις σεβάσμιους κυρίους από τον Καναδά, μην τον ρωτήσεις ποιους. Κάτω σε περίοπτη θέση στο μπαρ, τον μορφονιό Joakim Larsson, για να τραβά τις ωραίες γυναίκες, και δίπλα του τον Jim Matheos να τον συμμαζεύει με την ψυχραιμία του όταν χρειάζεται. Σε ένα μικρό τραπέζι στην πιο σκοτεινή γωνιά, η περίεργη παρέα του David Sylvian, του Neil Hannon και του Paddy McAloon. Όταν κάθονται στο μπαρ και οι νεότεροι Einar Solberg, Daniel Tompkins και Daniel Estrin, η χημεία είναι πια ιδανική. Καθόλου άσχημα κι απόψε…