LYCANTHRO: “Mark of The Wolf”

ALBUM

Είδος: Heavy metal
Δισκογραφική: Alone
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 4 Ιουνίου 2021

Οι Lycanthro είναι ένα νέο σχήμα από τον Καναδά και όπως καταλαβαίνει κάποιος και από το εξώφυλλο παίζουν κλασικό heavy metal. Ξεκίνησαν το 2016, έχουν βγάλει ένα EP το 2017, το “Lycanthro” και φέτος κυκλοφορούν τον πρώτο τους δίσκο, το “Mark of The Wolf”. Όσο και αν φαίνεται παράξενο η μπάντα έχει και Ελληνικό χρώμα, αφού η Alone Records είναι Ελληνική εταιρεία που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη, ενώ drummer τους είναι ο Panos Andrikopoulos μέλος των Memorain από το 1999 εώς το 2005.

Το “Mark of The Wolf” ξεκινά αρκετα δυναμικά με το “Crucible”. «Τραγούδι δυναμίτης» που στα σκάει με ωραίο riff από Metallica μεριά και κινείται σε Judas Priest ρυθμούς. Γενικά στα τραγούδια των Καναδών θα βρεις Iron Maiden, Judas, Saxon, Motorhead και άλλα σπουδαία συγκροτήματα που μεγάλωσες μαζί τους. Δυστυχώς όμως η συνέχεια του album δεν είναι τόσο δυνατή όσο το “Crucible”. Τα υπόλοιπα κομμάτια μπορεί να δείχνουν τη μεγάλη αγάπη τους για το metal και το πάθος τους, αλλά δεν ειναι κάτι το ιδαίτερο. Ναι μεν ειναι ευχάριστα στο άκουσμα αλλά δύσκολα θα σου μείνει κάτι. Επίσης κάποια τραγούδια έχουν κάποια μουσικά θέματα που είναι ελαφρώς ασύνδετα και ίσως θα μπορούσαν να έχουν δουλευτεί περισσότερο. Το album κλείνει καλά όπως ξεκίνησε με το τραγούδι “Evangelion”, που διακατέχεται από ένα Dio vibe και είναι το πιο επικό του “Mark of The Wolf”.

Οι Lycanthro είχαν καλές προθέσεις, αλλά το υλικό του “Mark of The Wolf” δεν είναι αντάξιο των προσδοκιών της μπάντας. Παρόλα αυτά, το “Mark of The Wolf” υπάρχουν στιγμές που όντως «δαγκώνει» και μπορεί να σταθεί σαν βάση για καλύτερα πράγματα από μεριά τους. Έτσι και αλλιώς έχουν όλο το μέλλον μπροστά τους.

Facebook: https://www.facebook.com/Lycanthrokills/

513

Avatar photo
About Πελοπίδας Χελάς 285 Articles
Γεννημένος τη δεκαετία του 80 έφαγε την πετριά με την σκληρή μουσική όταν στη τρυφερή ηλικία των 10, ένας συμμαθητής του από το σχολείο του έγραψε δυο κασέτες που του άλλαξαν όλη τη ζωή. Στη μια κασέτα ήταν γραμμένο το “The Number of the Beast ” και στην άλλη το “Master of Reality ”. Έκτοτε, η μουσική μπήκε για τα καλά στη ζωή του και μπορεί να έχουν περάσει 30 χρόνια, αλλά η καψούρα του για το metal παραμένει αμείωτη. Επίσης λατρεύει το διάβασμα, παίζει μανιωδώς video games και δεν λέει ποτέ όχι για κανα μονάκι σε κάποιο γήπεδο μπάσκετ.