Η αλήθεια είναι ότι η ζωή έχει δυσκολέψει αρκετά και κατ’ επέκτασιν όλες οι δραστηριότητές της. Είτε είναι κοινωνικές, είτε ψυχοσωματικές, είτε βιοποριστικές. Ειδικά στη χώρα μας, δεν το συζητάμε, τα οπίσθια μας το έχουν νοιώσει πολλάκις και κατά συρροήν τα τελευταία χρόνια. Μέσα σ’ αυτήν την ψυχοβγαλκτική καθημερινότητα, ένα αδιαμφισβήτητο και ταυτόχρονα παράδοξο γεγονός, είναι το κατά ριπάς πλέον μουσικό εξαγόμενο όλης αυτής της απόγνωσης και της γενικότερης αγωνίας. Μουσική και μουσικοί, ξεπετάγονται από παντού προσφέροντας τέχνη, δομώντας μια εν όραμα διαφυγή, σε πολύ ποιοτικά, εφάμιλλα των επί χρόνια διαφημιζόμενα standards του εξωτερικού, πλαίσια. Κι αν θεωρήσεις αυτήν την κατάσταση ως “σημείο των καιρών”, έχοντας εν μέρει δίκιο, με δεδομένη την άνθηση της home creation κουλτούρας και την πρόσβαση του κάθε καλλιτέχνη στο παγκόσμιο διαδικτυακό ακροατήριο, τότε η αξία μιας κυκλοφορίας από μια ομάδα μεταλλάδων, η οποία γεννήθηκε και ανδρώθηκε στα Προκάμβρια χρόνια της ελληνικής metal σκηνής, ήκμασε, παρήκμασε και για λίγο “πέθανε” κιόλας πριν αναστηθεί πλήρως, δικαιούται μερικά credits ακόμη, έστω για τον αγώνα της να ζήσει στην σύγχρονη μουσική πραγματικότητα. Ειδικά στην περίπτωση των Αθηναίων prog / tech / deathsters Acid Death που μας πέταξαν προσφάτως μέσα στη μάπα το εξαίρετο νέο τους album “Hall Of Mirrors”, η λέξη “συμβιβασμός”, μάλλον δεν υπάρχει καν ως έννοια, στο εικαστικό εννοιολογικό λεξικό. Το Rockway.gr, μίλησε με τον Σάββα Μπετίνη, μπασίστα / τραγουδιστή των Acid Death, για το παρελθόν, το βροντερό παρόν και την πιθανότητα ενός αντάξιου μέλλοντος για την μπάντα του. Δικός σας… […]