Ορχηστρικός, αλλά γεμάτος με “λόγια” ο ήχος των We.Own.The.Sky, οι οποίοι όπως αποκάλυψαν στον Δημήτρη Μαρσέλο έχουν έτοιμο τον πρώτο τους full length δίσκο. Οι Αθηναίοι post rockers θα κλείσουν με την εμφάνιση τους την τρίτη μέρα του Defcon 7 (δελτίο τύπου) και για όλα αυτά μιλούν στο Rockway.gr!
-Καλησπέρα από το Rockway.gr! Με το “Glass/Nails” EP μου κλέψατε την ψυχή. Υπάρχει κάτι νέο στα σκαριά;
Καλησπέρα και από μένα! Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε. Πράγματι, ο καινούργιος μας δίσκος είναι έτοιμος και θα είναι το πρώτο μας full-length. Αυτόν τον καιρό ετοιμάζουμε τις τελικές λεπτομέρειες για την κυκλοφορία. Είναι κάτι για το οποίο δουλέψαμε πολύ σκληρά και είμαστε παραπάνω από ενθουσιασμένοι που θα το μοιραστούμε επιτέλους με τον κόσμο. Θα υπάρξει εκτενής ανακοίνωση το προσεχές διάστημα σχετικά με αυτό, στη σελίδα μας στο facebook, οπότε έχετε τον νου σας.
-Τι είναι αυτό που σας εμπνέει να συνθέσετε μουσική; Υπάρχει ενδεχομένως, μια κεντρική ιδέα κρυμμένη πίσω από αυτή, που σε άλλα συγκροτήματα θα αποτυπωνόταν στιχουργικά;
Υποθέτω τα καθημερινά, υποσυνείδητα και μη, βιώματά μας είναι αυτά που αποτελούν το κεντρικό ερέθισμα για τη δημιουργία της μουσικής μας. Συνήθως δεν πρόκειται για κάτι συγκεκριμένο, πολύ περισσότερο θα έλεγα είναι συναισθήματα που ψάχνουν οδό διαφυγής και αποτυπώνονται στη συνθετική διαδικασία. Επόμενως, δεν υπάρχει μια κεντρική ιδέα πίσω από τα κομμάτια μας, δεν είναι αυτός ο σκοπός. Όταν πρόκειται εξ άλλου για αυτού του είδους τη μουσική, όλα είναι πολύ ανοιχτά από ερμηνευτικής σκοπιάς – ο καθένας μπορεί να εισπράξει το ερέθισμα με διαφορετικό τρόπο και αυτό είναι το ζητούμενο στο τέλος της ημέρας. Να ταυτίσει ο καθένας ένα προσωπικό του βίωμα/συναίσθημα με αυτό που ακούει.
-Σας ανήκει ο ουρανός λέτε. Αυτό ακούγεται ίσως, κομματάκι αλαζονικό, αλλά ποιητική αδεία τι λέει για εσάς το όνομα WE.OWN.THE.SKY; Γιατί έχουμε τελίτσες ανάμεσα στις λέξεις;
Θα μπορούσα να σκαρφιστώ μια φοβερή επεξήγηση για την επιλογή του ονόματος, για κάτι που μας έχει σημαδέψει και δεν ξέρω κι εγώ τί άλλο «ποιητικό», όπως λες, αλλά μάλλον θα σε απογοητεύσω. Η στυγνή αλήθεια είναι ότι το όνομα προέκυψε τυχαία, από ένα sticker που είδαμε βολτάροντας στο κέντρο της Αθήνας, στο μακρινό πλέον 2011. Το είδαμε, μας φάνηκε αρκούντως «post-rock» και αυτάρεσκο, οπότε και το κρατήσαμε. Οι τελείες είναι μια εξ ίσου «τυχαία» επιλογή. Ξεκίνησε σαν στυλιστική παρέμβαση στην αφίσα του πρώτου μας live, την οποία είχε φτιάξει ο Άλεξ, ο κιθαρίστας μας. Μας άρεσε οπτικά, οπότε με κάποιο τρόπο κόλλησε.
-Δίπλα στην περιγραφή instrumental υπάρχει το experimental. Πως πειραματίζεστε πάνω στη μουσική;
Ο «πειραματισμός» δεν νοείται με την κυριολεκτική έννοια του “experimental”. Έγκειται απλώς στη διαρκή μας προσπάθεια να εξελίσσουμε τον ήχο μας, εξερευνώντας καινούργια ηχοτοπία και θέτοντας προκλήσεις στους εαυτούς μας. Για παράδειγμα, στο καινούργιο album θα διαπιστώσει κανείς ότι έχουμε περισσότερες upbeat συνθέσεις, ενώ χρησιμοποιήσαμε και αρκετά καινούργια ηχητικά στοιχεία, είμε μιλάμε για ακουστική κιθάρα, είτε για ηλεκτρονικά beats, με αποτέλεσμα πολυσχιδές και σαφώς πιο ενδιαφέρον, εν συγκρίσει με το EP, όπου ήμασταν ακόμα αρκετά «εγκλωβισμένοι» στις post-rock μανιέρες.
-Αν είχατε σεβαστό budget για τη δημιουργία ενός video για κάποιο κομμάτι σας, ποιο θα διαλέγατε και πως σκέφτεστε το οπτικό αποτέλεσμα του;
Δεν παίρνουμε καθόλου σοβαρά τους εαυτούς μας, οπότε μπορώ να σου πω ότι κατά τη διάρκεια του mixing του album προέκυψαν –μετάξυ σοβαρού και αστείου- «ιδέες» για videos για αρκετά κομμάτια. Αυτές περιελάμβαναν από φορτηγά/νταλίκες μέχρι διαφημίσεις για ασφάλεια ζωής. Για να σου απαντήσω όμως στην ερώτηση, νομίζω ότι αν είχαμε ποτέ το budget για να υλοποιηθεί αυτό το πράγμα, θα επέλεγα προσωπικά το «Muzzle», που είναι και από τα αγαπημένα μου από το καινούργιο LP. Όσο για τη θεματική, το μόνο σίγουρο είναι ότι δε θα τη διέκρινε καμία σοβαρότητα.
-Ποιες νομίζετε πως είναι οι ιδανικές συνθήκες που θα έπρεπε να επικρατούν για να νιώσει/ακούσει κανείς τη μουσική των WE.OWN.THE.SKY;
Ανέκαθεν πίστευα ότι αυτού του είδους η μουσική ακούγεται καλύτερα σε εξωτερικό χώρο. Ιδανικά, θα ήθελα οποιοσδήποτε θέλει να τσεκάρει το album, να βγει έξω για μια βόλτα και να αφήσει τη μουσική να τον παρασύρει. Θεωρώ ότι η ακρόαση μπροστά από την οθόνη ενός υπολογιστή στερεί πολλά από την αφαιρετικότητα αυτής της μουσικής, αλλά και από την διαδραστικότητα που κάποτε χαρακτήριζε την ακρόαση ενός δισκου.
-Ποια είναι τα σχέδια σας για το άμεσο μέλλον;
Πρωταρχικό μέλημα είναι η κυκλοφορία του δίσκου και η προώθηση του ζωντανά εντός κι εκτός συνόρων. Από την καινούργια χρονιά θα γίνει η live παρουσίασή του στην Αθήνα και ήδη συζητάμε για ένα ελληνικό tour και, καλώς εχόντων των πραγμάτων, ένα mini tour στην Ευρώπη.
-Θα επηρεάσει την μπάντα σας η όλο και βαθύτερη οικονομική και πολιτισμική κρίση;
Η οικονομική ύφεση προφανώς και είναι αισθητή από όλους μας και σαφέστατα επηρεάζει τα σχέδια της μπάντας από την πρώτη στιγμή. Δυστυχώς, η μουσική θέλει πολλές θυσίες, σε μεγάλο βαθμό οικονομικές, αλλά πιστεύουμε πάρα πολύ σε αυτό που κάνουμε και προσπαθούμε να το κάνουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ακόμα κι αν αυτό συνεπάγεται να πάνε κάποια πράγματα πίσω. Δε θέλουμε να συμβιβαζόμαστε στο τελικό αποτέλεσμα. Πολιτισμική κρίση παρόλα αυτά δε νομίζω ότι υπάρχει. Απεναντίας, η δυσμενής οικονομική κατάσταση έχει ωθήσει τους ανθρώπους, ιδιαίτερα τους νέους, στο να αναζητήσουν μια στενότερη επαφή με την τέχνη, είτε ως πομποί, είτε ως δέκτες. Έτσι κι εμάς, είναι κάτι που μας πεισμώνει να συνεχίσουμε να δημιουργούμε.
-Defcon 7. Τι σας φέρνει πρώτα στο μυαλό το νούμερο 7;
Τα εφτά θανάσιμα αμαρτήματα(;) – ας το συζητήσουμε από κοντά την ημέρα του live.
-Κατά την ταπεινή μου γνώμη, είστε μια από τις καλύτερες live μπάντες αυτή στη στιγμή στην Ελλάδα. Τι νιώθετε πριν ανεβείτε στη σκηνή και τι γεύση σας αφήνει η επαφή αυτή με το κοινό;
Σ’ευχαριστούμε για τα όμορφα λόγια. Μπορώ να μιλήσω μόνο από προσωπική σκοπιά, οπότε θα έλεγα ότι πάντα πριν ανέβουμε στη σκηνή, νιώθω ένα μείγμα ακραίου ενθουσιασμού και άγχους, να πάνε όλα καλά. Καθότι εξ ολοκλήρου ορχηστρική, η μουσική μας δεν μπορείς να πεις ότι «προσφέρεται» ακριβώς για να δημιουργηθεί η προσωπική επαφή με το κοινό, πράγμα σίγουρα πιο εύκολο όταν υπάρχει ένας τραγουδιστής. Οπότε προσπαθώ πάνω από όλα να περάσω όσο πιο καλά γίνεται και να δώσω το 110% του εαυτού μου πάνω στη σκηνή. Και πράγματι, υπάρχουν αυτές οι μαγικές στιγμές που θα κοιτάξω κατά τύχη κάτω απ’το stage και θα δω κάποιον να ακούει με κλειστά τα μάτια ή κάποιον να επιδίδεται σε φρενήρες headbanging και τότε πραγματικά νιώθω ότι η επαφή αυτή είναι παραπάνω από υπαρκτή – βιώνουμε αυτή την εμπειρία όλοι μαζί και τα οποιαδήποτε λόγια είναι περιττά. Είναι από τα πιο όμορφα συναισθήματα και με κάνει να συνειδητοποιώ πόσο αγαπώ να μοιράζομαι τη μουσική μου με άλλους ανθρώπους.
-Είναι τελικά το σανίδι ο τελικός προορισμός ενός μουσικού ταξιδιού; Τι σου δίνει σαν άτομο η άμεση επαφή με το κοινό;
Δεν ξέρω αν είναι ο τελικός προορισμός, αλλά σίγουρα είναι η πιο άμεση έκφανση της μουσικής δημιουργίας. Όπως ανέφερα και πιο πάνω, δεν υπάρχει πιο μεγάλη επιβράβευση από το να νιώθεις ότι αγγίζεις άμεσα κάποιον άγνωστο άνθρωπο με την τέχνη σου ή, στην χειρότερη των περιπτώσεων, ότι τον διασκεδάζεις. Και είναι πάνω στο σανίδι που φαίνεται η πραγματική αξία της μπάντας, μιας και, όντας απογυμνωμένη απο στουντιακά τρικς, δεύτερα takes κλπ, δείχνει πόσο δεμένη είναι και τί αντίκτυπο μπορεί να έχει στο κοινό σε πραγματικό χρόνο. Σε κάθε περίπτωση, είναι σίγουρα το αγαπημένο μου κομμάτι.
-Με 3-4 λέξεις θα ήθελα να πείσετε τους αναγνώστες μας να έρθουν από νωρίς στο An Club να σας παρακολουθήσουν.
Με 3-4 λέξεις, ε; Χμ… «Παίζουμε πολύ καλά, ελάτε»! Σοβαρά όμως, εμείς βγαίνουμε τελευταίοι, σίγουρα όμως πρέπει να έρθετε από νωρίς για να προλάβετε όλες τις εξαιρετικές μπάντες με τις οποίες μοιραζόμαστε την σκηνή.
-Ευχαριστώ για το χρόνο σας!
Εμείς ευχαριστούμε, τα λέμε από κοντά στις 4 Οκτωβρίου, στο An!
169 
