Articles by Χαράλαμπος Σακάτης

Το νόημα μιας αλληλουχίας βρίσκεται στο τέλος της, καθώς εκείνη τη μοναδική για την πορεία στιγμή είναι δυνατό, με τα αισθητήρια όργανα, ο άνθρωπος που τη δημιούργησε να ατενίσει επιτέλους το αποτέλεσμα. Στον υπολογιστή είναι εύκολο, απλά «τρέχεις» μια σειρά από εντολές. Στην πραγματική ζωή ωστόσο, χρειάζεσαι χώρο και χρόνο, έννοιες αλληλένδετες αλλά και ολίγον τι… σχετικές. […]

Τέλος του εορταστικού διβδόμαδου του Πάσχα (με τη σφήνα της Εργατικής Πρωτομαγιάς τη δεύτερη εβδομάδα να σε προσκαλεί να «πιάσεις» το Μάη – ή ό,τι άλλο θες, εγώ δεν κρίνω), και όλοι αισθανόμαστε –το ελάχιστο- μια νοσταλγία για αυτές τις μέρες καθώς πλησιάζει μια Δευτέρα σαν τις άλλες. Τι άλλο για να πνίξεις την τσαντίλα της επιστροφής στα καθέκαστα από λίγο α π α λ ό death metal (και λίγο grind, αλλά σε αυτό θα αναφερθώ αργότερα) στο Ναό (Temple, μη μπερδευτεί κανείς με οποιονδήποτε άλλο σφετεριστή του ονόματος); Μετά τις λογοτεχνικές μου ακροβασίες, ας περάσουμε στο προκείμενο, το οποίο είναι οπωσδήποτε ζουμερό, μετά από τέτοιο ηχητικό ξυλίκι. […]

Τί σηματοδοτεί για εσάς η λέξη “Juggernaut”; Μία ασταμάτητη δύναμη, σαν έναν οδοστρωτήρα, ο οποίος  ισοπεδώνει τα πάντα στο διάβα του, γνωστός και ως Cain Marko; Μήπως το διπλό άλμπουμ των Periphery, το οποίο έσκασε ως κεραυνός εν αιθρία το 2015; Αν ανήκετε στη δεύτερη κατηγορία, τότε η νέα αυτή κυκλοφορία του συγκροτήματος έρχεται να σας αποκαθηλώσει από την αναμονή ενός υψηλότερου διαδόχου (αν ανήκετε και στις δύο, συγχαρητήρια, σας εκτιμώ λίγο περισσότερο, αν σημαίνει αυτό κάτι για εσάς). […]

Από τις μέρες που έκανα τις σπουδές μου στη μουσική, ο καθηγητής μου, έλεγε πως η εισαγωγή και η έξοδος είναι τα πιο σημαντικά μέρη στο κομμάτι. Βάζοντας, λοιπόν, αυτό το (limited-edition) mini LP να παίξει, συνειδητοποίησα για ακόμη μία φορά την αλήθεια των λόγων του και την επέκταση της ισχύος της ρήσης αυτής στη ροή μιας πιο ολοκληρωμένης κυκλοφορίας. Οι Fen, μου έδωσαν κάτι για να γίνομαι “φορτικός” στα ώτα των αμύητων φίλων μου, τουλάχιστον για μία εβδομάδα ακόμα. […]

Τη στιγμή που κυκλοφορεί αυτή η κριτική, το album αυτό έχει ήδη φτάσει στο #1, στη γενέτειρα των φίλτατων OOMPH! (όνομα που θα ζήλευαν ακόμα και οι Okilly Dokilly–εντρυφήστε!). Ενός συγκροτήματος, το οποίο δισκογραφεί από τη δεκαετία του ’90 και γνώρισα πρώτη φορά με αυτό τους το τελευταίο πόνημα. Νομίζω λίγα συγκροτήματα έχουν τη δυνατότητα να λένε πώς έχουν γεννήσει ένα ολόκληρο ιδίωμα (NDH–Neue Deutsche Härte) και πως έχουν επηρεάσει τους επίσης ευρέως γνωστούς Rammstein! […]

Το κλείσιμο της εβδομάδας που μας πέρασε συνοδεύτηκε από ένα εκκωφαντικό live στο χώρο του ιστορικού An Club, από τέσσερα ανερχόμενα και υποσχόμενα σχήματα του ακραίου ήχου της εγχώριας σκηνής. (Έχετε την δυνατότητα να διαβάσετε την σχετική συνέντευξη που προηγήθηκε ΕΔΩ). […]

Αυτό που, ματαίως, ονομάζουμε “κατάλληλος χρόνος” δεν υπάρχει. Τούτο επειδή ως άνθρωποι δεν μπορούμε να συνυπολογίσουμε με ακρίβεια τη θέση του παρελθόντος και τη δράση του παρόντος στο αποτέλεσμα του μέλλοντος. Μπορούμε όμως να αναγνωρίσουμε και να αρπάξουμε την ευκαιρία, οπότε αυτή εμφανιστεί. Τέσσερα συγκροτήματα, μια ζωντανή εμφάνιση και ο ένας κάνει την τιμή στον άλλο. Το An ετοιμάζεται να μπει στη μηχανή του φραπέ για άλλη μια φορά στις 17 Φεβρουαρίου. Αλλά δεν έχει ανάγκη, τα έχει περάσει ξανά. Ο σκοπός του είναι να μας “κλωτήσει” έξω από τα καβούκια μας και να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Ετοιμαστείτε για μια φάπα διαρκείας. Ο λόγος στους Selefice, Psycorepaths, Fragments Of Despair και Ars Goetia. […]

Δεν είναι μυστικό πώς λειτουργούν αυτά. Σε μια μέρα περιήγησης στο YouTube, ένα από τα προτεινόμενα μου τράβηξε την προσοχή: Portrayal Of Guilt “The Nihilist”. Split single με τους Street Sects (In Contempt), το Τεξανό δίδυμο που ενεργείται στους πειραματικούς ήχους, το οποίο έχω εκτιμήσει δεόντως τα τελευταία χρόνια. […]