Δε θα μπορούσα να φανταστώ καλύτερο (συγγραφικό) ιντερλούδιο από αυτό, ωστόσο αισθάνομαι ότι οφείλω να αφιερώσω αυτές τις γραμμές στο έτος που αφήνουμε πίσω, ώστε να κατανοήσετε πλήρως τον χωροχρόνο τον οποίο καταλαμβάνει το συγκεκριμένο […]
Οκτώ κεφαλαίοι χαρακτήρες, οι οποίοι έχουν τη δύναμη να δημιουργήσουν εικόνες έντονα χρωματικές, με μια σχεδόν νέο-αναγεννησιακή αισθητική, οι ρίζες της οποίας όμως βρίσκονται πίσω στη φύση. Ανάλογα με το αγαπημένο σας Χρώμα, κάποια μουσική ήδη έχει διεγείρει τους νευρώνες σας και ίσως επενδύσει νοητά την υπόλοιπη μέρα σας. Δε μιλάω για ζωγραφική (αν και θα φτάσουμε εκεί λίγο αργότερα), αλλά για τις δημιουργίες των Baroness, οι οποίες έχουν τα χρώματα ως ηχητικούς οδηγούς. […]
Επιστροφή στη γειτονιά του Ταύρου, μετά από ένα χρόνο και τους Sólstafir για εμένα, με την επανασύνδεση με το ελληνικό κοινό των Αμερικανών Pelican, μετά από δώδεκα χρόνια να είναι πλέον γεγονός. Πρώτη έκπληξη ήταν το ότι δεν ανακοινώθηκε ποτέ συγκρότημα το οποίο θα άνοιγε τη συναυλία για τους post-άδες του Ιλινόι. Δεύτερη, η περιορισμένη προσέλευση του κοινού για δεδομένα Παρασκευής και τέτοιας θεόρατης επιστροφής ξένου συγκροτήματος (η προηγούμενή τους εμφάνιση άφησε εποχή). […]
Ακόμα και χωρίς το πλαίσιο της δεύτερης εμφάνισης του Γάλλου υπεραστέρα της αναβίωσης της synth-driven μουσικής και της γενικότερης επαναφοράς της ατμόσφαιρας των ‘80s, οφείλουμε στον James Kent ένα αφιέρωμα στο θρύλο που έχει δημιουργήσει μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. […]
Το ρίσκο που πήρα να προβαθμολογήσω αυτήν τη ζωντανή εμφάνιση απέδωσε (δείτε την ημερομηνία για το στοιχείο που σας λείπει, ή διαβάστε το αφιέρωμά μου στους headliners ΕΔΩ), καθώς και αυτή μου η επίσκεψη στο “Ναό” στέφθηκε από απόλυτη ευτυχία (η επιτυχία ήταν μάλλον δεδομένη). Να ευχαριστήσω, λοιπόν, θερμά, τη 3 Shades Of Black, γι’ αυτήν την απίστευτα σύγχρονη συνάντηση, η οποία απαθανάτισε τον “underground κοχλασμό” στην καλύτερή του στιγμή, με δύο εγχώρια σχήματα φωτιά, και τους DEAFKIDS, αυτό το ανθρώπινο συγκρότημα, δίαυλο στο υποσυνείδητο. Ας μην προτρέχω, όμως. […]
Για όσους είναι φίλοι της Neurot Recordings (ιδρυμένη από τα μέλη των Neurosis πίσω στις μέρες της κυκλοφορίας του απύθμενου κάλλους “Times Of Grace” LP), το “εκρηκτικό” τρίο από το Ρίο Ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας που ακούει στο όνομα Deaf Kids, μάλλον του είναι ήδη γνώριμο, καθώς χαίρουν άκρας εκτίμησης από τον ίδιο τον Steve Von Till. […]
Κάποιες φορές οι προσπάθειές μας να αρθρώσουμε λόγο αυθεντικό και στεντόρειο αποδεικνύονται φρούδες. Όχι όμως και τώρα. Από τον έξω ακουστικό μου πόρο μέχρι τους κροταφικούς μου λοβούς, το δέκατο τρίτο δημιούργημα των Σουηδών παλαβιάρηδων, του πνευματικού τέκνου του Mikael Åkerfeldt, διέρχεται ως η πιο ολοκληρωμένη δουλειά που έχει προσφέρει μετά το εξαιρετικά αγαπημένο μου -και παρεξηγημένο τω πολλώ- “Heritage” του 2011. […]
Τη στιγμή που βρίσκουν τη θέση τους αυτές οι γραμμές αισθάνομαι ότι είμαι πίσω στο καλοκαίρι του περασμένου έτους και έρχομαι πρώτη φορά σε επαφή με τον κόλαφο που εξαπολύουν σε κάθε βήμα τους οι Τεξανοί Portrayal Of Guilt. Όπως πάντα, η αλήθεια τοποθετείται με χάρη ανάμεσα στην υποκειμενική μας αντίληψη και στην (κάπως πιο) αντικειμενική υπόσταση της πραγματικότητας. Διότι αυτό το σχήμα έχει έναν πυρήνα του οποίου η σκληρότητα δεν έγκειται στην ωμή αδρανειακή μάζα των συνθέσεών τους, αλλά στην παχύρρευστη, καυστική και διαρκώς κινούμενη ουσία της ίδιας τους της τέχνης. […]
Διαβάζεις τον τίτλο. Ατενίζεις το εξώφυλλο. Ήδη τα πράγματα έχουν σοβαρέψει πολύ και δεν ξέρεις τι ακριβώς είναι αυτό που αισθάνεσαι, αλλά και τι σε περιμένει στο κείμενο. Δεν ξέρεις αν και πώς θα παθιαστείς. […]
All Rights Reserved Rockway.gr - © 2020 - Powered by George Vlahavas
