PAVLOV’S DOG: “Has Anyone Seen Sigfried?”
Στο ατέρμονα περιπετειώδες μονοπάτι του ροκ, κρύβονται θαμμένα διαμάντια. […]
Στο ατέρμονα περιπετειώδες μονοπάτι του ροκ, κρύβονται θαμμένα διαμάντια. […]
Η Debbie Harry το γύρισε στην τζαζ για να προλάβει τα αδυσώπητα δεύτερα -ήντα, η Pat Benatar περιοδεύει ακόμη, αλλά με τρία άλμπουμ τα τελευταία 20κάτι χρόνια μοιάζει συμφιλιωμένη με το ότι δεν ξεπερνά δημιουργικά το ‘82, η δε Patti Smith -δικαίως- αντιμετωπίζεται εδώ και 20 χρόνια ως ιέρεια, που όμως ροκάρει πλέον μόνον επετειακά και όχι από ανάγκη. Και βέβαια, υπάρχουν κι αυτές οι δύο που συνεχίζουν ακάθεκτες, με το βύσμα στην πρίζα και τις φωνές στους ουρανούς. […]
To καλοκαίρι του μοναδικού έτους που καταχωρήθηκε στις ιστορικοφανείς συνειδήσεις μας ως “βρώμικο”, του 1989, μια ολόκληρη δεκαετία έπαιζε τα ρέστα της. […]
Έχετε αναρωτηθεί γιατί τα ιερά τέρατα που λέγονται Foreigner, Journey, REO Speedwagon, Boston, Toto δεν έχουν στη δισκογραφία της εποχής που μεσουρανούσαν ένα δίσκο live που να θεωρείται σημείο αναφοράς; […]
Από τα μπαρ του Κονέκτικατ στα τέλη της δεκαετίας του ’70, στο L.A. με το δισάκι του στον ώμο, προς αναζήτηση του ονείρου, το ’85. Από το γιωτ του Vince Neil μέχρι τα ιστορικά δύο πρώτα άλμπουμ με το σούπερ γκρουπ που ονομάστηκε House Of Lords. Και από τη συνάντησή του με την Robin Beck μέχρι την αναγέννηση της μπάντας και την κυκλοφορία του “Precious Metal”, ο James Christian είναι ένα τραγουδιστικός λαμπαδηδρόμος του Μελωδικού Ροκ. Λιτός, ευθύς και περιεκτικός, μας αφιέρωσε λίγο χρόνο, μερικές μέρες πριν τον δούμε πάνω στη σκηνή του Κύτταρου. […]
Μακριά από ιερόσυλες ροκ αναλογίες, αλλά όσο ακούει κανείς το “Πολύτιμο Μέταλλο”, πείθεται ότι με κάθε άλμπουμ της δεύτερης φάσης της καρριέρας τους (2004 έως και σήμερα) οι House Of Lords απομακρύνονται από την βαριά, μυθική σκιά του –ίσως πιο μουσικού όλων- συγκροτήματος της κύκνειας εποχής του hair metal, οδεύοντας προς το να γίνουν για τη σημερινή αχανή σκηνή του σκληρού ήχου το ηχητικό ισοδύναμο των Rainbow της περιόδου ’79-’83. Δίνουν αυτό που δεν γίνεται να μην αρέσει, τόσο σε “ηλικιωμένα” και όσο και σε “παρθένα” hard rock αυτιά. […]
Για την σημερινή βιομηχανική παραγωγή παραδοσιακού 80s hard rock, οι Σκανδιναβοί έχουν εξελιχθεί σήμερα σ’ αυτό που ήταν οι Γιαπωνέζοι της δεκαετίας του ‘70 στη βιομηχανία ηλεκτρικών συσκευών. Αντιγράφουν τόσο πιστά τα πάντα, ώστε σε πείθουν ότι υπάρχει κάτι πραγματικά αυθεντικό στο τελικό προϊόν. […]
Θέλει να έχεις παραπάνω από κάτι για να ζεστάνεις ένα κοινό που περιμένει με ανυπομονησία τον… Godzilla. […]
Για όσους έζησαν σε πρώτο χρόνο την αγωνία “αν ο καινούριος κιθαρίστας του Ozzy είναι καλός”, μεταξύ ’84 και ’85 και για όλους όσους το “Ultimate Sin” είναι η ένοχη απόλαυσή τους μέσα από τη δισκογραφία του τρελλάρα, η δισκογραφική επιστροφή του Jake E. Lee συγκρίνεται με το απρόσμενο συναπάντημα μετά από δεκαετίες με έναν φίλο απ’το σχολείο, μεγαλύτερο μερικά χρόνια. Χαίρεσαι, θυμάσαι και θέλεις να δεις αν ακόμη διατηρεί κάτι από τη μαγκιά, τον αυθορμητισμό και τη μοναδικότητά του. […]
Οι EZ LIVIN’ είναι το μουσικό παιδί του Hans Ziller, γνωστού ως του βασικού κιθαρίστα και συνθέτη των Bonfire, των Γερμανών που μας άφησαν δύο έξοχα hair metal (με το ένα πόδι στο Α.Ο.R.) άλμπουμ το ’87 και το ’89 και καμιά δεκαριά άλλα από μέτρια ως αδιάφορα μέχρι και σήμερα. […]
All Rights Reserved Rockway.gr - © 2020 - Powered by George Vlahavas