Not with a bang but with a song, the new world begins για να παραφράσω τον T.S. Elliot, και οι Hexvessel με το “All Tree” φροντίζουν να προσφέρουν τα τραγούδια αυτά που μας μαθαίνουν να γίνουμε ο Άττης στην Ανθρωπόκαινο που λέει και το αγαπημένο μου άρθρο του 2018. […]
Τους Αθηναίους Dreamlongdead τους πρωτοσυνάντησα πριν κάτι χρονάκια σε μια συναυλία με τους επίσης αγαπημένους Shattered Hope και ήταν έρωτας με την πρώτη αυτιά, μιας και το βαρύ, αργό, Lovecraftian doom/death τους ήταν λες και φτιάχτηκε κατά παραγγελία για τα προσωπικά μου φετίχ. […]
Σοβαρά τώρα, τι κριτική να κάνω σε δισκάκι των Profanatica; Είναι σαν να κάνεις κριτική δίσκο των AC/DC, το μόνο ερώτημα είναι κατά πόσο μοιάζει με τα προηγούμενα (ναι) και κατά πόσο δεν είναι χάλια (δεν είναι). […]
Είναι η επιστροφή του ασώτου υιού, του Blake Judd, μετά τη στενή, πάλι στο δρόμο του κακού, yo! Ok, υπερβολή, στην στενή δεν έκατσε πολύ, αλλά ο κος Judd για καιρό προσπαθούσε να ξεπληρώσει τα λεφτά που είχε κλέψει (και “σουτάρει”) από οπαδούς που δεν έπαιρναν ποτέ το merch τους και απείχε γενικά από τα μουσικά δρώμενα. […]
Τι είναι άσχημο, παίρνει πολλά ναρκωτικά, διαβάζει Lovecraft και κάνει βόλτες στην Αγγλική ύπαιθρο παίζοντας doom; Όχι οι Witchthroat Serpent, αυτοί είναι Γάλλοι, αλλά όπως καταλαβαίνετε μάλλον πριν μπουν στο studio για προθέρμανση ακούνε τη δισκογραφία του Ηλεκτρικού Μάγου. […]
“Alms, alms for the poor!”, όλ@ το έχουμε ακούσει από ρακένδυτους ζητιάνους σε ταινίες εποχής (και συνήθως η φάση κατέληγε σε κλωτσιές από τη φρουρά της πόλης), και δεν μπόρεσα παρά να σκεφτώ πόσο ταιριαστό όνομα είναι για αυτή την μπάντα. […]
Σας έχει τύχει ποτέ να ακούσετε ένα δίσκο, να πάθετε πλάκα και ταυτόχρονα να ξέρετε ότι τα 2/3 των ακροατών του είδους στο οποίο ανήκει θα πουν “τι μαλακία είναι αυτή”; […]
Ένα αρκετά ενδιαφέρον γκρουπ, οι Βέλγοι Paragon Impure ξεχωρίζουν από τον “σατανάς φάση” μαυρομεταλλικο βάλτο χάρη στις θεματολογικές concept επιλογές τους, και όπως καταλαβαίνετε από τον τίτλο, μετά την ιστορία του Gaius Julius “Caligula” και της τσαχπίνας μητέρας του που απασχόλησε τον προηγούμενο δίσκο τους ήρθε η ώρα να ασχοληθούν με τον πιο γνωστό Μαρκήσιο (μετά τον de Carabas, έστω). […]
Νέο EP από τους Αυστριακούς post-blacksters και όπως και το προηγούμενο άλμπουμ τους ,”Visions”, παρά το όνομα του γκρουπ δεν παίζουν και πολύ ανωμαλίες. Αν μη τι άλλο όσο πάνε γίνονται και πιο συμβατικοί με το μαυρομέταλλο τους να φλερτάρει με πιο γοτθικές doom φόρμες, κοινώς λίγο Harakiri for the Sky, λίγο Katatonia και το αγόρι μου. […]
Disclaimer: όσοι περιμένετε διάδοχο του “Coven…”, μην το κάνετε, τέτοια μεγαλεπήβολα concept μεγάλης διάρκειας δεν γράφονται τόσο σύντομα το ένα μετά το άλλο, οπότε πολύ λογικά το “Sinister…” είναι ένας πιο συμβατικός Cultes Des Ghoules δίσκος και θα μπορούσε να είχε βγει κατευθείαν μετά το “Henbane”, ίσως και αυτός να είναι ο λόγος που επέστρεψε και το παλιό τους λογότυπο. […]
All Rights Reserved Rockway.gr - © 2020 - Powered by George Vlahavas
