O Αϊνστάιν είχε πει πως δεν μπορείς να κάνεις το ίδιο πράγμα συνέχεια προσπαθώντας να πάρεις διαφορετικά αποτελέσματα, αυτό είναι τρέλα.
Οι Λονδρέζοι Iron Knights (πρώην Stuka Squadron) έχουν βελτιωθεί ελάχιστα στα σημεία σε παράθεση με το προπέρσινο “New Sound Of War” χρησιμοποιώντας ακριβώς την ίδια, αποτυχημένη κατά την γνώμη μου, συνταγή.
Το heavy metal τους εμπεριέχει μια θολούρα χωρίς να είναι καθόλου prog, ο ήχος τους είναι άδειος και ρηχός σαν το άλμπουμ να βγήκε 2 δεκαετίες πίσω με χαμηλό ακόμη και για τότε προϋπολογισμό (αν και είναι η καλύτερη τους παραγωγή ως τώρα). Ανέμπνευστο στα φωνητικά αλλά και στα κιθαριστικά σημεία, δεν δίνει κανένα επιχείρημα να συνεχίσεις να το ακούς, αν για κάποιο λόγο το ξεκινήσεις.
Ειδικά ο τρόπος που τραγουδά ο Jamie Gibson ήταν ένα καλό τεστ αντοχής των νεύρων μου, αφού καθόλη την ακρόαση ήθελα να παίξω γροθιές στο pc μου. Επίσης στο μεγαλύτερο μέρος τα τύμπανα ακούγονται σαν να παίζει ο Lawrence Paterson με ένα (άντε δύο) τάπερ… Πολύ περίεργη ηχογράφηση.
Προσπάθησα να βρω και κάτι θετικό να γράψω, χωρίς αποτέλεσμα. Κρατήστε τα πολύτιμα χρήματά σας για κάποια άλλη αγορά, ακόμη και τα megabytes του σκληρού σας θα έλεγα για κάποιο άλλο download.
+
δεν υπάρχουν
–
φωνητικά
παραγωγή, ειδικά στα τύμπανα
καμιά έμπνευση/ενδιαφέρον στις συνθέσεις
ρηχό σαν τη μπανιέρα μου
κουραστικό στην ακρόαση άνω των 2 κομματιών
403 
