ΟΚ! Τι τίτλος είναι αυτός; Μου έρχεται να βάλω τα γέλια.
Το παραβλέπω όμως, γιατί δεν έχει μεγάλη βαρύτητα.
Οι Electrocution (το όνομα είναι καλό πάντως) είναι από τη χώρα του pesto και της grappa και είχα παρουσιαστεί πρώτη φορά δισκογραφικά το 1993, όταν και το στυλ που παίζουν άνθιζε.
Να πω ότι το death metal των Morbid Angel και Vader δεν με συγκινεί ιδιαίτερα, αλλά μπορώ να καταλάβω ότι παίζουν σωστά οι τύποι.
Έναν τέτοιο ήχο έχουν και οι Ιταλοί φίλοι μας, οι οποίο σίγουρα δεν προσφέρουν κάτι καινούργιο, απλά μάλλον αποφάσισαν μετά από 20 χρόνια να ξαναμπούν στο χορό.
Τα κομμάτια τους είναι έξυπνα, αν και όχι ιδιαιτέρως πρωτοπόρα, και η flamenco διάθεση στο μονόλεπτο “Aliento Del Diablo” δείχνει ανθρώπους που θέλουν να το ψάξουν το θέμα.
Όμορφα riff (“Anthropocentric”) που δεν τσιγκουνεύονται την καφρίλα και τα φωνητικά, όταν δεν βοθρίζουν κερδίζουν πόντους.
Τραγούδια σαν το “Bloodless” τα χρειαζόμαστε πάντα και είναι τέτοια που σε κάνουν να θυμάσαι ίσως, το όνομα.
Με κέρδισαν ως ένα σημείο και νομίζω πως ένας λάτρης του είδους, σίγουρα θα το ευχαριστηθεί ακόμα περισσότερο.
516 
