Οι Νορβηγοί λάτρεις των AC/DC σχηματίστηκαν το ’98. Τέσσερις τύποι (στην πορεία πέντε) που είχαν στόχο έναν στιβαρό αλλά στοιχειώδη ήχο, που να παίζεται από σκηνής με ενέργεια και πείσμα.
Διόλου τυχαίο ότι ξεκίνησαν σαν tribute band των μεγάλων Αυστραλών και πετούσαν στο σετ τους μερικά κομμάτια από Motorhead και Rods. Παρ΄ότι έχτισαν μια διόλου ευκαταφρόνητη βάση οπαδών, το 2002 αποφάσισαν να κρεμάσουν τις κιθάρες, εξαιτίας του ότι δεν χωρούσε το απαιτητικό τους χόμπυ στο πρόγραμμα που επέβαλλαν οι “κανονικές” τους δουλειές (τα ίδια εν πολλοίς και στην “πολιτισμένη” Νορβηγία).
Όμως, το καλοκαίρι του 2010, όταν επανενώθηκαν για μια εμφάνιση στο όνομα των παλιών καλών ημερών, ανακάλυψαν από τις πρόβες ακόμη, ότι η περιβόητη χημεία ήταν ακόμη παρούσα. Μετά το πρώτο εκείνο live ήταν σίγουροι ότι το κοινό τους ζητάει, αφού οι προτάσεις για περισσότερες εμφανίσεις άρχισαν να πολλαπλασιάζονται. Έξι μήνες αργότερα, κατάφεραν να ηχογραφήσουν το ντεμπούτο τους, το “R.O.C.K.S.”, υπό εγκωμιαστικές κριτικές από διεθνή και Νορβηγικό τύπο. Σημαντικό όπλο τους η προσθήκη του Jan Anders Boen στα φωνητικά, ενός frontman που παρά το σχετικά νεαρό της ηλικίας, προσέθεσε στα κομμάτια αυθεντικότητα με την ψημένη (μεταξύ βραχνού Michael Monroe και Jizzy Pearl) φωνή του.
Με το δεύτερο αυτό άλμπουμ τους (που υποφέρει από τον μεγαλεπήβολο τίτλο “King Of The World”), βρίσκονται μέσα στο κύμα των συγκροτημάτων που έχουν αναζωπυρώσει τον βασικό hard rock ήχο των 70s και 80s. Το τσαμπουκαλεμένο “Self Made S* Of A B*h” είναι μια καλή φωτογραφία ταυτότητας. Το ομώνυμο έχει απόηχο από late eighties L.A., ενώ τα “Hey You” και “Lord Have Mercy” έχουν ριφ δανεισμένα από το “Girls, Girls, Girls”, με ευπρόσδεκτα σκληρώτερα φωνητικά και αξιοπρεπή σόλο. Η μπαλάντα “Harder Being Me” και το -σαν παιγμένο από κάποιο ανηψάκι των Foghat- “Lone Rider” δείχνει ότι παιδεύουν την έμπνευσή τους, σε αντίθεση με την μάλλον πεζή διασκευή στο “Wine, Women And Song” των Whitesnake.
Ήχος καθαρός και εθιστικός, εγγύηση για απρόσεκτη οδήγηση και για παρατεταμένη ζυθοποσία (κατά προτίμηση σε χωριστούς χρόνους), αλλά η απογείωση δεν έρχεται. Και δεν έρχεται γιατί τους χρειάζονται μερικά πραγματικά χαρακτηριστικά κομμάτια και αρκετή προσωπικότητα ακόμη. Προς το παρόν, αρκετά βήματα πίσω από γκρουπ όπως οι Airbourne ή οι Treatment.
457 
