Οι αγαπημένοι μου Slough Feg, ένα απ’ τα πιο ιδιαίτερα heavy metal σχήματα τις τελευταίας 20ετίας, επιστρέφουν στο προσκήνιο με τον νέο, ένατο δίσκο τους και όλα όσα αγαπάμε στη μουσική των αμερικάνων απ’ το Σαν Φρανσίσκο είναι στη θέση τους για ακόμη μία φορά.
Ακροβατώντας ανάμεσα στο Thin Lizzy-κό hard rock και το παραδοσιακό heavy metal με επικές διαθέσεις, η μπάντα συνεχίζει στο ύφος που άρχισε να προσεγγίζει με το “Hardworlder” του 2007, ένα ύφος που μπολιάζεται με ολοένα και περισσότερες 70’s folk/ blues rock επιρροές, ηλεκτρακουστικές κιθάρες και νοσταλγικές μελωδίες.
Το “Digital Resistance” δεν περιέχει εκπλήξεις για όσους παρακολουθούν στενά την πορεία των Slough Feg. Οι τόνοι και οι εντάσεις έχουν πέσει αρκετά σε σχέση με το πιο μεταλάδικο, προ-2007 παρελθόν τους, οι συνθέσεις είναι λιγότερο περιπετειώδεις και τσιτωμένες και τα τραγούδια τους συχνά πλέον ακούγονται σα διασκευασμένες, παραδοσιακές μπαλάντες. Απ’ την άλλη ο δίσκος δεν κουράζει, αφού κομμάτια όπως τα “Magic Hooligan”, “Laser Enforcer”, “Curriculum Vitae” και το ομώνυμο του δίσκου ισορροπούν το υλικό και δίνουν την απαραίτητη κλωτσιά στον ακροατή για να επιστρέψει σε αυτό ξανά και ξανά. Το “Digital Resistance” κλείνει υποδειγματικά με το καλύτερό του κομμάτι, που δεν είναι άλλο απ’ το “Warrior’s Dusk”, μια σύνθεση που θυμίζει εντονότερα από κάθε άλλη το παρελθόν της μπάντας και φέρνει στο νου τον ύμνο “Warrior’s Dawn” απ’ το φοβερό και τρομερό “Down Among the Dead Men” του 2000.
Το “Digital Resistance” δεν είναι ανάμεσα στα καλύτερα albums των Slough Feg, όμως το σχήμα καταφέρνει με τη σταθερή πορεία και ποιότητά του να ενσωματώνει κάθε νέα του δουλειά μέσα στην πολυποίκιλη δισκογραφία του, χωρίς καμία απ’ αυτές να φαίνεται παράταιρη. Oι πιστοί έχουν ήδη προσέλθει, οι υπόλοιποι ας ξεκινήσουν από τα “Down Among the Dead Men” και “Traveller” και με τον καιρό θα φτάσουν και σ’ αυτό.
527 
