Θα το θέσω απλά και ευθύς εξ’ αρχής! Αυτή η δουλειά σίγουρα συγκαταλέγεται στις πιο ενδιαφέρουσες που έχω ακούσει για το 2013 έως τώρα, στο progressive μόρφωμα τουλάχιστον.
Οι Hacride, με παρουσία περί των δέκα ετών στα τεκταινόμενα, φυσικά όχι τυχαία, επανέρχονται με αλλαγές στο line up τους, τον Luiss Roux στα φωνητικά και τον Florent Marcadet στα τύμπανα του πολέμου και με διάθεση να αναδείξουν την ποικιλομορφία της μουσικής τους και το ταλέντο τους να αξιοποιούν το ετερόκλιτο υλικό προς όφελός τους. Επιπλέον επανέρχονται και με ένα νέο συμβόλαιο με τη νορβηγική IΝDIE RECORDINGS (Cult Of Luna etc).
Το νέο τους πόνημα αποτελείται από οκτώ κομμάτια, τα οποία είναι τόσο διαφορετικά και παράλληλα τόσο συνεκτικά μεταξύ τους, σίγουρα στην ακρόαση δεν πρόκειται να βαρεθείς.
Ξεκινώντας με το “Introversion”, εισαγωγή με σκοτεινά πλήκτρα που θυμίζουν σκηνή από θρίλερ, έχει ήδη δημιουργήσει τη ζοφερή ατμόσφαιρά του. “Strive Ever To More”, δεύτερο κομμάτι, ξεχώρισε ήδη από την πρώτη ακρόαση και η εντύπωση επιβεβαιώθηκε σε κάθε επόμενη. Progressive extreme metal ήχος, επιμελημένες συνθέσεις, τεχνικότατες εκτελέσεις, heavy riffs, οργασμός κρουστών και η φωνή του Roux, άλλοτε μελωδική άλλοτε να πλησιάζει το brutal, ολοκληρώνει αρτίως το σύνολο. Και πίσω στα μύχια, στα σκοτεινά, έρχεται το “Synthesia”, και με την απουσία λόγου σε πετά πίσω στα Τάρταρα, για να σε επαναφέρει για τα καλά με το επόμενο “Overcome” το οποίο από το πρώτο δευτερόλεπτο έχει δείξει τις επιθετικές διαθέσεις του. Και αναμειγνύοντας τα στοιχεία ξανά με διαφορετικούς τρόπους συνεχίζει ως το τέλος. Δε θα μακρηγορήσω άλλο, πάμε για το overall…
Όπως είπα ήδη από τον πρόλογο, σίγουρα δε θα βαρεθείς καθώς ακούς τον εν λόγω δίσκο. Οι συνθέσεις που ανασύρουν μνήμες Theaterικές , αλλού φλερτάρουν με πιο doom ατμόσφαιρες ή aggressive διαθέσεις δε σε αφήνουν αδιάφορο. Αρμονικά δεμένα όργανα και φωνή, δε βρίσκεις τίποτα τόσο σε υπερβολή όσο και σε έλλειψη, όλα είναι εκεί που πρέπει και στην ποσότητα που πρέπει (να σημειωθεί ότι η παραγωγή γίνεται από την ίδια την μπάντα). Δημιουργικότητα, ωραίες ιδέες και διαφορετικά μεταξύ τους στοιχεία έχουν αφομοιωθεί αρμονικά δίνοντας ένα αξιοσημείωτο αποτέλεσμα.
O τελευταίος τους δίσκος είναι ίσως και ο πιο ώριμος και η πιο μεστή δουλειά τους. Τα νέα μέλη απέδειξαν ότι είναι άριστες επιλογές και έδωσαν νέα ώθηση στο σχήμα. Πίσω στο σημείο που δεν έχουν βρεθεί λοιπόν, μία νέα αρχή με την εμπειρία του παρελθόντος…
Μην παραλείψετε να το ακούσετε!
462 
