Θεωρώ ότι η υπόθεση stoner/ southern/ heavy/ sludge/ space /whateverblessed Rock (η σειρά από ηλίθιες ταμπέλες μπορεί να είναι ατελείωτη, αλλά πείτε το όπως θέλετε, πιστεύω ότι καταλαβαίνετε πολύ καλά τι εννοώ…) έχει εξαντληθεί από άποψη πρωτοτυπίας και έμπνευσης προ πολλού, τουλάχιστον εντός του ελλαδικού χώρου.
Ειλικρινά, την επόμενη φορά που θα ακούσω αυτήν την ίδια πεντατονική και τα ίδια δυσκοίλια φωνητικά θα κρεπάρω. Που θα πάει ρε μάγκες αυτή ιστορία, που, εδώ και 20 χρόνια, ανακυκλώνονται οι ίδιες και οι ίδιες επιρροές και έχουμε κάνει cool τους Clutch τουλάχιστον 10 χρόνια μετά το ζενίθ τους; Χάθηκαν συγκροτήματα όπως οι Sοundgarden, οι Rollins Band, οι White Zombie ή οι Life of Agony, ας πούμε;;;
Υπό τη σκιά των παραπάνω σκέψεων παρευρέθην σε ένα κατάμεστο Six D.O.G.S (το αμάκα είναι καλό αν και ο τσάμπας πέθανε) για να παρακολουθήσω τη λήξη μίας mini περιοδείας των τριών παραπάνω συγκροτημάτων.
Πρώτοι στη σειρά ήταν οι Θεσσαλονικείς Jaw Bones οι οποίοι έχουν σχεδόν 10 χρόνια στις πλάτες τους, αλλά, δυστυχώς μονό ένα EP έχουν να επιδείξουν (τι να γίνει, στη Σαλόνικα όλα κινούνται πιο χαλαρά).
To κουιντέτο είναι μια καλογρασαρισμένη heavy rock μηχανή που έχει κάποια στοιχεία από το rock των δύο προηγούμενων δεκαετιών, όπως Alice in Chains και Godsmack, αλλά σίγουρα δεν αναλώνεται στο να κάνει μόνο αυτό. Ακουστικά και ατμοσφαιρικά περάσματα συμπληρώνουν τις βαριές και αργόσυρτες εν γένει συνθέσεις των JB που τείνουν σε πιο “λασπώδεις¨ καταστάσεις.
Ο frontman του συγκροτήματος Κόμπας είναι αρκετά αεράτος επί σκηνής και σίγουρα κατέχει και το άθλημα, με μόνη ένσταση ότι η φωνή του ήταν χαμηλά στη μίξη. Ωστόσο attraction για τους JB αποτελεί ο ασυγκράτητα εκρηκτικός drummer τους, Γιώργος, ο οποίος τιμωρεί το drumkit απερίσπαστα και απτόητος από κάποια απειροελάχιστα λαθάκια. Καλό θα ήταν, πάντως, για την πορεία των εν λόγω κυρίων να κυκλοφορήσει και μία πιο ολοκληρωμένη δουλειά εν καιρώ.
Μέσα σε λίγα λεπτά από την κάθοδο των JB ανεβαίνουν στο καναβάτσο οι Half Gramme of Soma (τι είδους ναρκωτικό είναι αυτό τώρα μη με ρωτάτε…). Με σαφείς αναφορές στους Sabbath και καλύπτοντας όλη την χρονική και ηχητική απόσταση ως τους Colour Haze, οι HgoS ιδρύθηκαν το 2011 στην Αθήνα. Έτσι τείνουν από το αμιγώς βαρύ rock σε ψυχεδελίζοντα τοπία και τούμπαλιν ακόμη και στα πλαίσια του ίδιου κομματιού, χωρίς να περιπλέκουν πολύ πολύ τα πράγματα.
Οι HgoS έχουν αρκετά ατού στο τσεπάκι τους, που τους κάνει να ξεχωρίζουν από τον υπόλοιπο συρφετό, αλλά το εμφανέστερο είναι ο τραγουδιστής τους, Γιάννης, ο οποίος έχει ένα ευρύτατο φάσμα φωνητικών ικανοτήτων και ενίοτε θυμίζει ακόμη και Hetfield περιόδου Load/ Reload.
Μετά από επισκέψεις κάποιων τριχωτών φίλων επί σκηνής και μία, μάλλον ατυχή, διασκευή στο “Tourette’s” των Nirvana οι HgoS εγκαταλείπουν τη σκηνή (τα παιδιά έκαναν μία ακόμη διασκευή προς το μέσο του σετ τους που δυστυχώς μου διαφεύγει αυτήν τη στιγμή).
Και έφτασε η ώρα των headliners της βραδιάς Black Hat Bones οι οποίοι ακολουθούν πιο r’n’r μονοπάτια σε σχέση με τα προηγούμενα δύο γκρουπ. Οι συνθέσεις τους είναι σίγουρα πιο ευθείες και διεκπεραιωτικές από πολλά άλλα συγκροτήματα του ίδιου ήχου. Σκεφτείτε κάτι ανάμεσα στο χαβαλέ των ZZ Top και το σκονισμένο rock των Fu Manchu με κάποια ψήγματα αμερικάνικου rock της βορειοδυτικής ακτής και είστε αρκετά κοντά στον ήχο των BHB.
Τα παλληκάρια πάντως το έχουν τεχνικά. Ο κιθαρίστας τους Mikko εκτελεί κάποια solo που πολλοί από εμάς θα ζηλεύαμε και ο μπασίστας τους Πανόκας (;;;) θα έλεγε κανείς ότι σχεδόν ίπταται όταν παίζει. Η μπάντα κατά τα άλλα είναι σταθερότατη χωρίς ωστόσο να κάνει κάτι ιδιαίτερα διαφορετικό, αλλά είναι ηλίου φαεινότερον ότι ο κόσμος το διασκεδάζει όσο και το γκρουπ.
Ίσως να ήταν καλή κίνηση η προσθήκη μίας δεύτερης κιθάρας η οποία θα γέμιζε τον ήχο τους, αλλά κάτι τέτοιο μπορεί να απέβαινε και μοιραίο για τη χημεία τους. Οι BHB εκτελούν μια διασκευή σε AC/DC ως σωστοί crowdpleasers και αποχαιρετούν.
Ως επίλογο θα ήθελα να συγχαρώ τα παιδιά των BHB και των HgoS που φιλοτιμήθηκαν να καλύψουν από το υστέρημα τους κάποια από τα έξοδα των επισκεπτών JB, γιατί προφανώς οι υπεύθυνοι του καταστήματος θεώρησαν ότι τα οι JB απλά κατούρησαν στο ντεπόζιτο και μάλλον παραβίασαν και τις μπάρες όλων των διοδίων για να έρθουν ως το Κλεινόν Άστυ. Εύγε Six D.O.G.S…
photos: Βασιλική Παναγοπούλου
408 
