Αϊ Δημητρού ανήμερα και βαδίζουμε προς το Μοναστηράκι με σκοπό να απολαύσουμε ένα από τα σημαντικότερα συγκροτήματα της σύγχρονης ψυχεδέλειας.
Το κέφι είναι από πριν ανεβασμένο και η μίνι ουρά που συναντούμε στο ταμείο του Six Dogs, προμηνύει ένα φανταστικό βράδυ. Φαίνεται πως αυτή τη φορά, ο Αθηναϊκός ροκ λαός δε γύρισε την πλάτη του σε ένα συγκρότημα, που το δίχως άλλο αξίζει τη στήριξη μας.
Μπαίνοντας μέσα στο χώρο, ο οποίος μικρός μεν, κατάμεστος δε, είχε ήδη υποδεχτεί στη σκηνή του τους The Noise Figures.
Μη έχοντας παρακολουθήσει τους πριν, ήμουν πέραν του δέοντος περίεργος. Και η περιέργεια μου αντικαταστάθηκε από αίσθηση ευχαρίστησης και απόλαυσης, αφού οι Αθηναίοι παρουσίασαν το πανέμορφο garage blues τους, με ηχητικές αναφορές στους Stooges, τους Black Keys, τους White Stripes, και όντας και οι ίδιοι ντουέτο, με άφησαν άφωνο. Είναι ένα από τα πιο όμορφα support acts που έχω παρακολουθήσει τελευταία.
Ο Γιώργος παίζει τύμπανα και τραγουδάει ταυτόχρονα με τόσο μοναδικό τρόπο, που σε εντυπωσιάζει, μιας που χρησιμοποιεί ταυτόχρονα και χωρίς δυσκολία όλα τα μέλη του σώματος του και με τη συνοδεία του Στάμου στην κιθάρα, έχει ως αποτέλεσμα κάτι πάρα πολύ αξιόλογο. ΤΣΕΚΑΡΕΤΕ ΤΟΥΣ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ!
Μετά από λίγη ώρα σεταρίσματος και αλλαγής background, εμφανίστηκε στη σκηνή το αμερικάνικο τρίο, Dead Meadow. Η ατμόσφαιρα γέμισε ψυχεδελικά αρώματα και χαμογελαστά πρόσωπα, όταν οι πρώτες fuzzy νότες δραπέτευσαν από τα ηχεία του Six Dogs.
Με εμφάνιση hipster και hippy μουσικές καταβολές ο Jason Simon και η παρέα τους έπαιξε ένα όμορφο set βασισμένο βέβαια, στο νέο album “Warble Womb”, αλλά και κομμάτια από όλες τους τις δουλειές.
Ξεκινώντας με το “Such hawks such hounds” (δείτε το documentary με τον ίδιο τίτλο στο οποίο μιλάει και ο Steve Kille) και το “Everything’s goin’ on”, το κοινό ήδη έδειξε το πόσο πολύ προτίθεται να ανοίξει τις αγκάλες του για τους τρεις μουσικούς, οι οποίο συνέχισαν με ένα δίδυμο από το νέο album (“1000 dreams”, “In the thicket”).
Το εξαιρετικό “What needs must be” έκανε κορμιά πολλά να λικνιστούν, τα οποία οφείλω να πω πως δεν σταμάτησαν ξανά.
Τα διάφορα fractals που γυρνούσαν στο πανί πίσω από την μπάντα έδιναν ακόμα μία παραπάνω αίσθηση μαστούρας και κομμάτια σαν το “Rains in the desert” έπαιρναν βαθύτερο νόημα.
Πηγαίνοντας μπρος πίσω στη δισκογραφία τους δεν άφησα καμιά της στιγμή παραπονεμένη και κάνοντας μας να φωνάξουμε “Α ΡΕ ΠΟΥΤΑΝΑ ΨΥΧΕΔΕΛΕΙΑ”, έκλεισαν το βασικό τους set με το πρώτο τραγούδι του πρώτου album, “Sleepy Silver Door” και ξαναβγήκαν σχεδόν αμέσως στη σκηνή εκτελώντας τα “Heaven” και “Green sky green lake”.
Ένα βράδυ γεμάτο συναισθήματα και ένα καλό δώρο για την ονομαστική μου εορτή.
Την επόμενη φορά σε μεγαλύτερο χώρο, με ακόμα περισσότερο κόσμο και ακόμα περισσότερα κομμάτια!
Ευχαριστούμε, Dead Meadow!
Υ.Γ. Κάπου άκουσα “θαμμένη πολύ η φωνή”… έτσι όμως έδινε ακόμα μεγαλύτερο βάθος στην ψυχεδέλεια και ομολογώ πως είναι από τους πιο γεμάτους ήχους που έχω ακούσει στο Six Dogs!
Dead Meadow setlist
Such hawks such hounds
Everything’s goin’ on
1000 dreams
In the thicket
What needs must be
Rains in the desert
At her open door
Beyond the fields we know ‘
Til kingdom come
Sleepy silver door
Heaven
Green sky green lake
483 
