Μετά το περσινό “Murder, Death, Kill” οι Καναδοί επιστρέφουν με ακόμη μεγαλύτερη όρεξη για θόρυβο.
Παραμένουν 80’s thrashers ως το κόκκαλο, αυτή τη φορά όμως έχουν γράψει περισσότερο metal και λιγότερο punk κομμάτια. Η Cara McCutchen (vocals) παίρνει πάλι την υπόθεση επάνω της και τα σπάει όλα.
Με επιρροές από πρώιμους Slayer, Overkill και Death Angel καταφέρνουν να έχουν ήχο που περιλαμβάνει κάτι από όλους με μια παραγωγή που δίνει ότι ζητάει το είδος. Το δίδυμο Alexander Scott (lead guitar) και Alex Gutierrez (rhythm guitar) λυσάει σε όλα τα κομμάτια του album. Ενέργεια που κυλά άφθονη καθ όλη την διάρκεια με highlights στα αυτιά μου τα “F.O.A.D.” και “Seen In Death”.
Δεν υπάρχει όμως σημαντική απόκλιση και στα υπόλοιπα κομμάτια. Δεν κρύβω ότι η συνεχόμενη ακρόαση του “Origin Of Extinction” με κούρασε. Όσο καλά και αν τραγουδάει η Cara, όσο δυνατά και αν είναι τα κομμάτια, η έλλειψη πρωτοτυπίας και αυτή η έμμονη και στείρα προσκόλληση στα μέσα της δεκαετίας του ’80, άπτεται και της αντίληψης που έχει ο καθένας μας ως ακροατής.
Σίγουρα βελτιωμένοι οι Mortillery από το ντεμπούτο τους, ειδικά η Cara έχει δουλέψει αρκετά και έχει σχεδόν εξαλείψει κάποια θέματα που είχε στο παρελθόν. Η παραγωγή σίγουρα χωρά βελτίωση και όγκο. Ακόμη και η ωριμότητα στις συνθέσεις (παρά την παραπάνω γκρίνια μου) είναι πολύ πιο διακριτή πλέον. Είναι όμως αυτά όλα αρκετά για να δώσεις σήμερα από το υστέρημα σου και να αγοράσεις τη δουλειά των Καναδών; Με μια λέξη, όχι.
532 
