Ο τραγουδιστής, ιδρυτής και συντονιστής των “Hannibal“, κος Αλέξανδρος Μπαλακάκης μίλησε στο Rockway.
Από ποια ηλικία ξεκίνησες να ασχολείσαι με τη μουσική και ποια τα στάδια που πέρασες μέχρι να μπεις σε συγκρότημα;
Στα 17 μου πρωτοασχολήθηκα και μπήκα και στην πρώτη μου μπάντα, τους Running Free. Στάδια δεν υπήρξαν γιατί απλά ήμουν ο λιγότερο φάλτσος στην παρέα και δεν ήξερα να παίζω και κανένα όργανο. μουσικό!
Ποιες οι μπάντες απ’ τις οποίες πέρασες και πώς προχώρησες τόσο πολύ; Χρειάζεται πολύ κόπο γι’ αυτό και προσοχή στη διαχείριση στο χώρο σας; Αιτιολόγησέ το μας.
Υπήρξαν πάρα πολλές μπάντες στην καριέρα μου, περίπου, 15 για αυτό το λόγο θα αναφέρω τις πιο σημαντικές και αυτές που ήταν σοβαρά βήματα στην πορεία μου!
1. Silver Bullets – το ξεκίνημα (1989-1993). Φτιάξαμε ένα demo “Death is certain“! Μετά από live μας στο «ΑΝ CLUB» μου έγινε η πρόταση από τον Ηλία Λογγινίδη (SPITFIRE) να πάω σε αυτούς να τραγουδήσω.
2. Spitfire – ο θρύλος (1993-2000 & 2006- σήμερα). Τι να πρωτοπεί κανείς για το μεγαλύτερο hard’n’heavy συγκρότημα της Ελλάδας όλων των εποχών! Προς το παρόν, λέω μόνο ότι ήμουν πάρα πολύ τυχερός που στην ηλικία των 21 ετών βρέθηκα να είμαι ο frontman αυτής της μπάντας!
3. Power Crew – αλύπητο ξύλο (1995). Σαν session τραγουδιστής ηχογράφησα το πρώτο τους lp “The sign of rage” και παίζαμε στα live τους μαζί για μία διετία. Πολύ καλά παιδιά!
4. DNA – η τύχη (1998-1999). Cover band με εξειδίκευση στους Deep Purple, Uriah Heep, Led Zeppelin! O ιδρυτής τους και κιθαρίστας του γκρουπ, Νίκος Τσιμπούκης, με γνώρισε στο Sticky Fingers στη Ρόδο όπου τραγουδούσα επαγγελματικά το καλοκαίρι του ‘98 και μου ζήτησε να μπω στο γκρουπ! Την άνοιξη του ’99 παίξαμε 2 βραδιές στο «ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ»
Κι εκεί μου έγινε η πρόταση για επαγγελματική συνεργασία, όπου και κράτησε για 3 χρόνια! Αυτό ήταν ένα καθοριστικό βήμα στην καριέρα μου, γιατί και εισήγαγα το hard rock και το heavy metal στις μουσικές σκηνές και πολύς κόσμος με γνώρισε. Μετά από εμένα πολλοί τραγουδιστές από metal μπάντες βρήκαν δουλειά σε τέτοια μαγαζιά. Ένα μεγάλο ευχαριστώ!
5. ΑΙΡΕΣΙΣ – η ατυχία (1999-2001). Η ατυχής προσπάθεια στροφής μου προς τον ελληνικό στίχο, η ατυχής συνεργασία μου με άτομα που δεν είχαμε τίποτα κοινό.
6. Acolyte – Η πρόκληση (2004-2008). Session συνεργασία με αποτέλεσμα την δημιουργία του lp “Oceans Of Blood” 2008 που κινείται στο χώρο του συμφωνικού metal.
7. HANNIBAL – το αίμα μου (2003-σήμερα). Λεπτομέρειες στο βιογραφικό!
Ποια η άποψή σου; Ένα συγκρότημα χρειάζεται να κάνει γρήγορα βήματα ή αργά και σταθερά και γιατί;
Εξαρτάται από το τι θέλει να κάνει! Το μόνο που χρειάζεται είναι σκληρή δουλειά, αφοσίωση και θυσίες. Αν υπάρχουν αυτά χρειάζεται ακόμα η τύχη. Υπάρχει βέβαια και άλλος δρόμος, να έχεις λεφτά ή γνωριμίες ή και τα δύο , τότε είναι πιο εύκολα τα πράγματα! Χρειάζονται γρήγορα και σταθερά βήματα και πάνω απ’όλα καθαρός νους και ξεκάθαρος στόχος!
Είσαι και στους «Spitfire». Ποια η πορεία του συγκεκριμένου συγκροτήματος;
Τι να λέμε τώρα… Επιγραμματικά : 1985 live με SAXON στη Ριζούπολη.
1986 κυκλοφορεί το lp “First Attack” από την ΕΜΙ. 1990 κυκλοφορεί το live album “100% live” από την ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ records. Με εμένα ηχογραφήθηκαν 2 demos (1994 & 1998), κάναμε support στους IRON MAIDEN (12-13/1/1996) στο Περιστέρι και στους DOKKEN το 2006 στο Gagarin 205. Επιτέλους τον Απρίλη του 2009 κυκλοφορούμε το album “Die Fighting” με την Emotion Art Entertainment!
Ασχολείσαι αποκλειστικά με τη μουσική. Με ποιους ακριβώς τομείς της;
Eπαγγελματικά σε μουσικές σκηνές όπως το «ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΡΟΔΟΥ» που είμαι αρκετά χρόνια. Διδάσκω φωνητική και κάνω παραγωγές σε συγκροτήματα!
Πιστεύεις πως ένας μουσικός για να πετύχει πρέπει να ασχολείται αποκλειστικά με αυτό και να ξεκινά από μικρή ηλικία; Δηλαδή, αν υπάρχει και ένα άλλο είδος δουλειάς, πιστεύεις πως ο μουσικός οπισθοδρομεί στα βήματα που θέλει να κάνει;
Καλό είναι να ξεκινάει σε μικρή ηλικία το άθλημα ώστε να έχει καλές βάσεις.
Το “αποκλειστικά” είναι μια πικρή ιστορία ειδικά στην Ελλάδα. Καλύτερα την μουσική να την έχει κάποιος για χόμπυ, παρά για βιοπορισμό. Αλλιώς τα πράγματα είναι δύσκολα, σου μιλάω εκ πείρας. Οπισθοδρομούμε όταν πιστέψουμε ότι είμαστε τόσο καλοί και καβαλήσουμε το καλάμι.
Δε νομίζεις πως χρειάζεται και αγάπη για τη μουσική; Άλλοι το κάνουν καθαρά από οικονομική άποψη. Τι πιστεύεις εσύ προσωπικά;
Προσωπικά, μόνο από αγάπη μπλέχτηκα, για τους άλλους δεν ξέρω! Πάντως, αν μπορεί κάποιος να πληρώνεται από τη μουσική,μαγκιά του!
Πώς ξεκίνησε η ιδέα να δημιουργήσεις τους “Hannibal”; Πες μας λίγα πράγματα για τα υπόλοιπα μέλη και πώς γεννήθηκε η ιδέα για το όνομα του συγκροτήματος; Πιστεύεις πως έχετε κοινό στόχο;
To 2003, είχα ετοιμάσει ένα demo με τα τραγούδια του «This is U» και το έστειλα στο διαγωνισμό νέων συγκροτημάτων του μουσικού οίκου Φίλλιπος Νάκας, έτσι για να δω αν τα τραγούδια μου έχουν πέραση!
Ξαφνικά, με παίρνουν τηλέφωνο και μου λένε ότι η μπάντα προκρίθηκε στα ημιτελικά και ότι πρέπει να εμφανιστεί live μπροστά σε κοινό και κριτική επιτροπή. Ωραία… Ποια μπάντα? Ήμουν μόνος ! Σε μια μέρα βρήκα τους μουσικούς ,κάναμε μια πρόβα, πήγαμε ,παίξαμε και προκριθήκαμε με την υψηλότερη βαθμολογία στον τελικό που θα γινόταν σε 2 μέρες στο ίδιο μέρος.
Όμως, έπρεπε να παρουσιάσουμε και άλλα τραγούδια που δεν είχαμε κάνει πρόβα! Κυριακή στις 7 το βράδυ ο τελικός, Κυριακή 10 το πρωί πρόβα μέσα στο Ωδείο εμείς για να μη γίνουμε ρόμπες το βράδυ! Εκεί πήραμε πάλι την υψηλότερη βαθμολογία αλλά όχι και το πρώτο βραβείο, που ήταν ένα δισκογραφικό συμβόλαιο με πολυεθνική, διότι ήμασταν αγγλόφωνοι…
Αυτή είναι η ελληνική πραγματικότητα!
Σήμερα τα μέλη είναι:
Hannibal – φωνή, ρυθμ.κιθάρα
Jon AdvoCAT – μπάσο, φωνητικά
Vakillus – τύμπανα
Dimmu – κιθάρα
Sovolator – κιθάρα
Herc – πλήκτρα, φωνητικά
Από όσο μπορώ να καταλάβω μάλλον κοινούς στόχους έχουμε, γι’αυτό δεν έχουν φύγει κιόλας!
Το όνομα: Όντας νέο παλικάρι κάποτε είχα μακρύ μαλλί και τα έδενα σαν μοϊκανός πίσω με την ανάλογη ξούρα στο πλάι. Ο ντράμερ που είχαμε στο «ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ» άρχισε να με φωνάζει Αννίβα και μου έμεινε στο τέλος!
Έτσι βάφτισα το project Hannibal.
Ποια τα live των «Hannibal» και με ποια συγκροτήματα έχετε συνεργαστεί;
Το 2007, εμφανιστήκαμε με τους Scorpions στο 1st Scorpions Festival. Ο ίδιος ο Klauss Meine, frontman του θρυλικού αυτού συγκροτήματος, μας επέλεξε ανάμεσα από 200 ελληνικά group να ανοίξουμε τη συναυλία τους που έγινε στις 18/06/2007 γήπεδο Γ. Καραϊσκάκης.
Το 2008, παίξαμε στο March Metal Day με Nightwish, Nevermore, Annihilator, Edguy, έχοντας την συμμετοχή του Roland Grapow (ex-Helloween, Masterplan ) επί σκηνής. Την ίδια χρονιά η Cultural Action μας κάλεσε να συμμετέχουμε στη συναυλία των Def Leppard, Whitesnake που έγινε την 1η Ιουλίου στο γήπεδο Γ. Καραϊσκάκη!
Έως σήμερα έχουν αρκετές Live εμφανίσεις και από τις πιο σημαντικές έχουν γίνει στο Texas Necropolis με ξένα groups όπως οι Unheilig και οι S.I.T.D.
Πες μας για τον τωρινό δίσκο σας και ποια τραγούδια έχουν απήχηση στον κόσμο;
Λέγεται “CYBERIA” και είναι concept. Τα τραγούδια που ήδη γουστάρει ο κόσμος είναι : «My god», «Let the rain», «Where do we go», «Somebody wake me», «Rise».
Πώς θα ονόμαζες το ύφος της μουσικής σας; Πιστεύεις πως η συγκεκριμένη μουσική έχει την ανάλογη ανταπόκριση και υποστήριξη εδώ στην Ελλάδα;
Industrial – Hard Rock. Ανταπόκριση έχει από τον κόσμο, υποστήριξη δεν έχει από την μουσική βιομηχανία και το ελληνικό star system.
Απ’ ό,τι ξέρω, έχετε βγει και εξωτερικό. Πώς σας δέχτηκε εκεί ο κόσμος; Σε ποια χώρα θα ταιριάζατε περισσότερο όσον αφορά το κοινό σας;
Από Γερμανία και πάνω. Όσο πιο βόρεια τόσο το καλύτερο!
Η αγάπη σου για τη μουσική φαίνεται και μόνο από τη φωνή σου και πιστεύω ακόμη καλύτερα πάνω στη σκηνή. Πιστεύεις πως στη σκηνή, ο τραγουδιστής πρέπει να κινείται στο ρυθμό του τραγουδιού; Θα θέλαμε τη γνώμη σου, γιατί διακρίνουμε ιδιαίτερη σοβαρότητα.
Σου μιλάει κάποιος που δεν είναι τόσο κινητικός πάνω στη σκηνή. Το πιο σημαντικό είναι να πιστεύεις αυτό που κάνεις και να είσαι ειλικρινής με τον κόσμο! Το πώς κινείσαι δεν έχει τόση σημασία. Τραγουδιστής είσαι, όχι χορεύτρια!
Όταν ένας άνθρωπος ασχολείται με συγκεκριμένο είδος μουσικής, π.χ. heavy metal, νομίζεις πως δε χρειάζεται να ενημερώνεται και για τα άλλα είδη ή να ακούει άλλα είδη μουσικής;
Προσωπικά, ακούω όλα τα είδη μουσικής γιατί οπουδήποτε μπορείς να βρεις κάτι καλό.
Είμαστε σίγουροι για την επιτυχία σας. Με τι θα ήσαστε ικανοποιημένοι εσείς, όσον αφορά το επόμενο άμεσο βήμα σας;
Μία καλή εταιρεία και live στο εξωτερικό, αυτό είναι το επόμενο βήμα που αν δεν πραγματοποιηθεί μέσα στα επόμενα 2 χρόνια, τότε μάλλον θα βάλουμε λουκέτο στο μαγαζί! Ή όλα ή τίποτα!
Συνέντευξη στην Μαρίνα Βενεκά
546 
