Σκαλίζοντας underground κυκλοφορίες, “πέφτει” το μάτι μου σε ένα εξώφυλλο με ένα απειλητικά απόκοσμο κρανίο-κομήτη-νεφέλωμα, που μοιάζει έτοιμο να “καταπιεί” πλανήτες. Βλέπω το όνομα της μπάντας… Teleport λέει. Φοράω τη στολή κοσμοναύτη που έχω φυλαγμένη για τέτοιες περιπτώσεις και αφού ανακτώ επικοινωνία με το mp3 μου, μπαίνω σε περιδίνηση στο σύμπαν των Teleport.
Τα “παιδιά”, μας έρχονται από τη Σλοβενία και συστήνονται σε πιο ευρύ κοινό, παίζοντας technical death metal (αναγκαίο “κακό” αυτές οι ταμπέλες). Το “The Expansion” κυκλοφορεί από την Edged Circle Productions και πρόκειται στην ουσία για τον προπομπό του full length άλμπουμ τους το οποίο και θα κυκλοφορήσει μέσα στο 2019. Αποτελούμενο από 3 κομμάτια, το “The Expansion”, είχε κυκλοφορήσει σε cassette tape και σε περιορισμένο αριθμό τον Οκτώβριο του ’18, αλλά λόγω εξάντλησης κοπιών, η εταιρεία αποφάσισε να το επανακυκλοφορήσει σε μορφή CD σε ευρύτερη κλίμακα.
Έχοντας δημιουργηθεί το 2010 στη Λιουμπλιάνα, οι Teleport, “κινούνται” στο χώρο του death metal, με κύριες επιρροές από Gorguts (ειδικά περιόδου “Colored Sands”), Voivod (όσον αφορά τη space θεματολογία και ατμόσφαιρα), Morbid Angel (αυτοί παίζουν παντού εννοείται) από “Gateways To Annihilation” και μετά, ενώ κάποιος θα ακούσει και επιρροές από Dissection (αχ αυτό το συνεχόμενο “rifffing”).
Επομένως το “The Expansion”, είναι ένα “finger food” πριν από το “κυρίως γεύμα” του ντεμπούτου τους. Εδώ θα ακούσουμε 21 λεπτά ισοπεδωτικού death, όπως θα πρέπει να παίζεται σ’ αυτόν το γαλαξία. Όλα τα χαρακτηριστικά στοιχεία του ιδιώματος είναι εδώ και η μπάντα φαίνεται να έχει “ρίξει” πολλή δουλειά, καθώς ακούγονται πολύ “δεμένοι”.
Και τα 3 κομμάτια του άλμπουμ “σπέρνουν”. Το εναρκτήριο “Beholder Of The Silent Sea” είναι ένα ατελείωτο blast beat, με τα περάσματά του να “ζέχνουν” Morbid Angel, από 3 εκ. έτη φωτός μακριά. Το ομώνυμο “The Expansion”, όντας πιο περίπλοκο (να και οι Gorguts), σε “ταξιδεύει” μέχρι εκεί που εκτείνεται το σύμπαν (είπαμε Expansion). Τέλος, το “Aphotic Flames Of Dissolution” που κλείνει το άλμπουμ, “κλέβει” λίγη παραπάνω “διαστημική σκόνη” απ’ τα άλλα 2, κυρίως λόγω της εισαγωγικής riffάρας και του εξαιρετικού ατμοσφαιρικού solo στη μέση του κομματιού.
Στα 21 αυτά λεπτά πάντως που διαρκεί το άλμπουμ, εγώ ένιωσα να “τηλεμεταφέρομαι” στον πλανήτη Galador και να βλέπω τον Rom να στέλνει στο πυρ το εξώτερον τους εξωγήινους εισβολείς (θα τα πούμε κάποια άλλη φορά αυτά). Εν αναμονή λοιπόν της ολοκληρωμένης δισκογραφικής δουλειάς τους, με την όρεξη να μας έχει ήδη ανοίξει. Ήρθε η ώρα να βγάλω τη στολή κοσμοναύτη, διότι τα συνεχόμενα space loops αποδεικνύονται δύσκολη υπόθεση.
www.facebook.com/teleportofficial
1072 
