Το πρώτο άλμπουμ, είναι ιδιαιτέρως σημαντικό για μία μπάντα. Είναι αυτό, που θα καθορίσει τον ήχο της, και αυτό που θα βάλει το όνομα της, στο χώρο της metal σκηνής. Οπότε, γίνεται αντιληπτό ότι θα πρέπει να έχει αυτό που θα κάνει το “κλικ” στο κοινό, για να το αποκτήσει. Οι Last Union, φαίνεται ότι το έχουν λάβει πολύ σοβαρά υπόψη τους αυτό, στο ντεμπούτο άλμπουμ τους “Twelve”.
Άλλωστε, τα 2,5 χρόνια που δουλεύανε πάνω στο δίσκο, όπως και οι μουσικοί που βρίσκονται σε αυτόν, είναι απόρροια της ιδιαίτερης προσοχής που έδωσε το γκρουπ, στο πρώτο άλμπουμ του. Η προσθήκη των Mike LePond (Symphony X) και Uli Kusch (ex-Helloween, ex- Masterplan), όπως και ο εξαιρετικός συνδυασμός μελωδικότητας και τεχνικής, κάνουν το πρώτο πόνημα των Last Union, μία δυνατή κυκλοφορία.
Ο ήχος της μπάντας, κυμαίνεται μεταξύ progressive metal και melodic rock, εμπλουτισμένη με την χαρισματική φωνή της Elisa Scarpeccio, και τις χαρακτηριστικές τις ερμηνείες. Η συμμετοχή του James Labrie, των Dream Theater, σε τρία κομμάτια, είναι από τα highlights του δίσκου.
Το άλμπουμ ξεκινά με το “Most Beautiful Day”, ένα γρήγορο κομμάτι, χαρακτηριστικό του ύφους που θα ακολουθήσει η μπάντα εδώ. Σίγουρα στις καλύτερες στιγμές αυτής της κυκλοφορίας, είναι η τριάδα των τραγουδιών που συμμετέχει ο James Labrie, τα “President Evil”, “Taken” και “A Place In Heaven”. Τα κομμάτια αυτά, είναι “κομμένα και ραμμένα”, για να ταιριάζουν στην εξαιρετική φωνή του Labrie, χωρίς όμως να χάνουν τον μουσικό προσανατολισμό του γκρουπ. Έξυπνες συνθέσεις, τρομερά riffs και καλοπαιγμένα σόλο, είναι κάποια από τα ατού της τριάδας αυτής. Τα mid-tempo “Hardest Way”, “Purple Angels” και “The Best Of Magic”, είναι συνθέσεις που συνδυάζουν άψογα, μελωδικότητα με τη τεχνική. Ειδικά τα “Hardest Way” και “The Best Of Magic”, συμπεριλαμβάνονται στα καλύτερα του άλμπουμ.
Το “Ghostwriter”, είναι ένα γρήγορο κομμάτι, στα όρια του power metal. Τα “18 Euphoria” και “Limousine”, είναι κομμάτια στο γενικότερο ύφος του άλμπουμ, ενώ το “Back In The Shadow”, ξεχωρίζει για το στίχο και το riff του. Ο δίσκος, περιέχει επίσης τη ραδιοφωνική έκδοση του “Taken”, όπως και video έκδοση του “President Evil”.
Οι Last Union, καταφέρνουν με το “Twelve”, να δημιουργήσουν τον απαραίτητο ντόρο, γύρω από το όνομα τους. Οι φίλοι του progressive metal και του melodic rock, βρήκαν το επόμενο άκουσμα τους. Είναι πλέον στο χέρι των Last Union, αν θα συνεχίσουν έτσι ή θα χαθούν κάπου στο δρόμο.
437 
