Οι Ghost είναι μία από τις περιπτώσεις που διχάζουν. Άλλοι τους κράζουν φανατικά και άλλοι, μεταξύ αυτών και η γράφουσα, οι οποίοι έχουν πειστεί για το ταλέντο τους πολύ πριν αρχίσουν να γίνονται το απόλυτο μουσικό hype.
Στα γούστα δεν πιστεύω ότι υπάρχει δίκιο ή άδικο, αλλά υπάρχουν κάποια πράγματα που είναι αντικειμενικά μετρήσιμα και καλώς ή κακώς, η συνεχώς αυξανόμενη φήμη του σχήματος, είναι σε αυτά που συνηγορούν υπέρ. Ναι, είναι θεοί του marketing και ξέρουν πώς να πουλήσουν αυτό που κάνουν, αλλά σε κάθε περίπτωση, κάτι πρέπει να κάνουν και καλά.
Μετά την κυκλοφορία του τρίτου τους full length, “Meliora” το 2015 και του “Popestar” EP του 2016, με το εξαιρετικό hit, “Square Hammer” (ναι, έχω φίλους που με κράζουν μπροστά στις οθόνες τους αυτή τη στιγμή, σας αγαπώ να ξέρετε), οι Ghost επιστρέφουν το 2018 με το πρώτο τους live album με τίτλο “Ceremony and Devotion”. Oι ηχογραφήσεις πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της περιοδείας τους στις Ηνωμένες Πολιτείες το 2017.
Τι θα βρούμε τώρα μέσα στο “Ceremony and Devotion”; Η βραδιά ξεκινά αυτονόητα με το “Square Hammer” και συνεχίζει με μερικά από τα highlights της (μικρής) δισκογραφίας τους, όπως το “From the Pinnacle to the Pit” και “Cirice”. Είναι προφανές και εύλογο πως η έμφαση της tracklist δίνεται στην τελευταία τους ολοκληρωμένη κυκλοφορία αλλά φυσικά, δεν παραλείπονται κομμάτια από τις προηγούμενες δουλειές τους (θα ήταν αν μη τι άλλο απογοητευτικό να δεις Ghost και να μην παίξουν το “Secular Haze”). To album αποτελείται από δεκαεπτά κομμάτια, τα οποία είναι υπέρ-αρκετά για τον ακροατή, ώστε να μπει στο κλίμα αυτού που έχουν να παρουσιάσουν oι Σουηδοί.
Αν και ευχάριστο bonus μέχρι να κυκλοφορήσουν ένα νέο πόνημα (το οποίο αναμένεται, σύμφωνα με δηλώσεις, μέσα στο τρέχον έτος), για αυτόν που έχει τη δισκογραφία τους, η προσθήκη έχει νόημα μόνο στο πλαίσιο συλλεκτικών σκοπιμοτήτων. Για τον νέο ακροατή που θέλει να γνωρίσει τους Ghost από την άλλη, είναι μία ιδανική περίπτωση για να ακούσει συγκεντρωμένες μερικές από τις καλύτερες στιγμές τους.
Μερικώς, μεταφέρεται το κλίμα από το live κοινό, αλλά σε κάθε περίπτωση, οι Ghost είναι κατά ένα μέρος και η θεατρικότητά τους, τα props και το show. Iδανικά, θεωρώ πως θα έπρεπε να κυκλοφορήσει και σε DVD ώστε να αποδίδεται, ήχω και εικόνα, η αισθητική τους.
Σε άλλα νέα, δοξάζουμε τον σκοτεινό άρχοντα, θυσιάζουμε κόκορες (μετά τους κάνουμε κοκκινιστούς) και ψάλλουμε “omnis caelestis delenda est” ενώ περιμένουμε τη νέα κυκλοφορία από τους Σουηδούς.
660 
