Ουκρανική modern death metal μπάντα που δεν είχα ακουστά, η οποία επανακυκλοφορεί το δεύτερό της album το οποίο είχε κυκλοφορήσει αρχικά το 2014 ανεξάρτητα από την ίδια την μπάντα. Μια επανέκδοση που έρχεται με bonus, σε σχέση με την πρώτη έκδοση, δυο live κομμάτια.
Περιγραφικά, η μουσική που παράγει αυτή η τετραμελής μπάντα ανήκει σε ένα χώρο που αναμειγνύει το σύγχρονο τεχνολογικό μελωδικό death metal με το επίσης σύγχρονο metalcore / djent, αν και η “σπαστικότητα” που συναντάς συνήθως στο είδος είναι ελαττωμένη εδώ. H riff-ολογία περιστρέφεται κυρίως προς την “ορθοδοξία” του death metal, με πλήρη απουσία keyboards και synth fx (μεγάλο credit αυτό που δηλώνει ότι η μπάντα εστιάζει στην ουσία των συνθέσεων), αν και αρκετά αξιομνημόνευτες. Και με τη φύση του ακούσματος να είναι πρωτότυπη γιατί μια από τις κύριες συνιστώσες είναι η Tatiana Shmailyuk, της οποίας η καθαρή φωνή συγγενεύει με αυτήν της Charlotte Wessels των Delain και όταν growlάρει ακούγεται σαν τρελαμένη milf που της σφυρίξανε το κέρατο που της φόρεσε ο σύζυγος με την περιπτερού στη γωνία πέρυσι (νταξ, είναι και γυναικάρα, για το ενημερωτικό του πράγματος το αναφέρω).
Γενικά είναι καλό album συγκεκριμένων διαθέσεων και μου άρεσαν όλα τα κομμάτια, ξεχωρίζοντας τα εξαιρετικό το “A Plus or a Minus” και “No Hoard of Value” που μου έφεραν στο νου τους θεούληδες Mors Principium Est, πολύ δυνατό το mid tempo “Who Is Gonna Be the One” και το μανιασμένο “Zhelayu Znachit Poluchu” το οποίο είναι τραγουδισμένο στη μητρική τους γλώσσα (και συνεπώς δεν κατάλαβα ούτε λέξη απ’ όσα ουρλιάζουν τα παιδιά).
Ακούγοντας το original album συμπεραίνω ότι αν ο σκοπός των Jinjer ήταν η επανεπεξεργασία του ήχου, μιας και τότε ήταν self financed, τον πέτυχαν σε απόλυτο βαθμό. Υποθέτω το budget από τη Napalm μέσω της οποίας επανακυκλοφορεί να τους έδωσε τη δυνατότητα να ακουστεί το υλικό τους όπως του αξίζει.
Η παραγωγή είναι ολοκάθαρη, ακούγεται και το παραμικρό από όλα τα όργανα με όλες τις λεπτομέρειες και αναδεικνύει έναν πολύ καλό δίσκο τεχνικότατου death metal με ισχυρή προσωπικότητα από σπουδαίους εκτελεστικά μουσικούς (το πόσο παιχταράδες είναι όλοι τους το αντιλαμβάνεσαι από το πρώτο δευτερόλεπτο). Από εκεί και πέρα είναι θέμα της συμβατότητας στο πόσο περίπλοκα θέλει τα ακούσματά του ο ακροατής. Για το συγκεκριμένο ακροατήριο που αρέσκεται στα πανδύσκολα, στριφνά θέματα υπό death metal αισθητική, το “Cloud Factory” των Jinjer είναι ένα πολύ καλό album το οποίο αξίζει να βρίσκεται στις ανάλογες δισκοθήκες.
www.facebook.com/JinjerOfficial
http://jinjer-metalband.com/
417 
