Οι Γάλλοι Alcest βρέθηκαν ξανά στην Αθήνα, ύστερα από αρκετά χρόνια.
Παρόλο που η Δευτέρα είναι μία μέρα δύσκολη για live και η πρωτεύουσα είχε ήδη ζήσει ένα δυνατό συναυλιακό σαββατοκύριακο, μαζεύτηκε αρκετός κόσμος για τα δεδομένα. Το Fuzz φυσικά δε γέμισε, αλλά όσο πέρναγε η ώρα, τα πράγματα πήγαν πολύ καλύτερα από όσο είχα κατά νου κατηφορίζοντας την Πειραιώς.
Την βραδιά ανέλαβαν να εκκινήσουν οι αθηναίοι Amniac. Tο κουαρτέτο έχοντας στις αποσκευές του τον δεύτερο ολοκληρωμένο του δίσκο με τίτλο “Matriarch” (review), παρουσίασαν την πολύ ενδιαφέρουσα νέα δουλειά τους που κινείται ξανά στο φάσμα της post και sludge metal, έχοντας όμως προχωρήσει αρκετά βήματα περισσότερα από την πρωτόλεια δουλειά τους. Mε σύμμαχό τους τον πολύ καλό ήχο στο venue, το ημίωρο set που παρουσίασαν κέρδισε τις εντυπώσεις όσων βρισκόμασταν εκεί από νωρίς.
Στο ημίωρο που μεσολάβησε μέχρι την άνοδο των Alcest στην σκηνή φάνηκε να έρχεται περισσότερος κόσμος στον χώρο του Fuzz κλείνοντας τα μεγάλα κενά, ειδικά μπροστά. Μπορεί οι Γάλλοι να μην έχουν πολύ μεγάλο κοινό στην πρωτεύουσα, αλλά οι φίλοι τους σίγουρα τους εκτιμούν πάρα πολύ όπως έδειξαν από την πρώτη στιγμή που ανέβηκαν στην σκηνή.
Ο Neige, με τον σταθερό πλέον συνεργάτη του Winterhalter, πλαισιώνονται από τους Zero, κατά κόσμον Pierre Corson (guitars/ vocals) και Indria (bass) για τις ανάγκες των live εμφανίσεών τους αλλά φαίνεται πως έχουν δέσει αρκετά ως σύνολο και η συνεργασία τους δίνει ένα πολύ καλό αποτέλεσμα. Ιδιαιτέρως δε τα backing vocals του Corson αποδίδουν εξαιρετικά το studio υλικό των Alcest.
Tα τρία πρώτα κομμάτια που παρουσιάστηκαν προέρχονταν από τον νέο “Kodama” (review), ενώ στη συνέχισαν με το δεύτερο μέρος του ομώνυμου, αγαπημένου Écailles De Lune που έφερε τις πρώτες δυνατές αντιδράσεις από το κοινό.
Ο ήχος του Fuzz δεν απογοητεύει ποτέ, ενώ και τα φώτα του χώρου δημιουργούν ένα άριστο οπτικό αποτέλεσμα φτιάχνοντας μία ατμόσφαιρα που ταίριαζε ακριβώς στις αιθέριες μελωδίες των κομματιών των Alcest.
Συνεχίζοντας, σε ένα set που διήρκησε περίπου μιάμιση ώρα, το πρώτο album έμεινε εκτός, ενώ από τον “Shelter” κράτησαν μόνο το Délivrance για το τέλος. Κοινώς, επέλεξαν να παρουσιάσουν κυρίως κομμάτια από τους δίσκους που οι φίλοι τους έχουν δείξει να προτιμούν περισσότερο ανά τα χρόνια (δείτε αφιέρωμα στη δισκογραφία των Alcest εδώ).
Ο Neige -οριακά ντροπαλός- ευχαρίστησε πολλές φορές το φίλους του σχήματος που μαζεύτηκαν παρόλο που ήταν Δευτέρα και ολοκλήρωσαν την εμφάνισή τους περίπου στις εντεκάμιση το βράδυ.
Πολύ όμορφη ατμόσφαιρα και πολύ καλός ήχος, με ένα σχήμα καλοδουλεμένο στις live εμφανίσεις, δεν άφησε παράπονο στον κόσμο. Ίσως θα μπορούσαμε να τους απολαύσουμε λίγο ακόμα αλλά εντάξει, ουκ εν το πολλώ το ευ!
Αlcest setlist
Onyx
Κodama
Je Suis D’ Ailleurs
Écailles De Lune – Part 2
Autre Temps
Oiseaux De Proie
Eclosion
Les Voyages De L’ Âme
Sur L’ Océan Couleur De Fer
Là Où Naissent Les Couleurs Nouvelles
Délivrance
photos: Βασιλική Παναγοπούλου
562 
