TARDIVE DYSKINESIA: “Harmonic Confusion”

Ένα από τα πλέον υποσχόμενα σχήματα στον εγχώριο σκληρό κι εξεζητημένο ήχο, είναι αν μη τι άλλο οι Tardive Dyskinesia.

Γνώριμοι πια, με αρκετά χρόνια παρουσίας αλλά λίγες δουλειές και επιμονή στη λεπτομέρεια μέχρι το αποτέλεσμα να μην είναι καθόλου λιγότερο από εξαιρετικό, επιστρέφουν δισκογραφικά, τέσσερα χρόνια μετά το “Static Apathy In Fast Forward”, να εδραιώσουν αυτό που ξεκίνησαν να κτίζουν με τον τέταρτο full-length δίσκο τους με τίτλο “Harmonic Confusion”.

Η αλήθεια είναι πως κάποιες αλλαγές περιμέναμε να τις ακούσουμε στον νέο δίσκο, λίγο με τα σκονάκια που μας έδωσε ο Steve Lado (guitars) (interview), όσο και με τα δείγματα που ακούσαμε στο επετειακό live τους για τα δέκα χρόνια του “Distorting Point Of View” (report), επομένως ας περάσουμε στο δια ταύτα.

Οι T.D. ξεκίνησαν με τη math/prog λογική τους, πίσω στο 2003, με τα σκληροπυρηνικά φωνητικά του Μάνθου και την αμείωτη ένταση να ξεχειλίζει από τα ηχεία. Στη διαδρομή και συνάμα ωρίμανσή τους, διατηρούν τον χαρακτήρα τους αφενός, aka δε λείπουν τα πολυρυθμικά και η επιμέλεια στις συνθέσεις τους, αλλά έρχονται να προσθέσουν και νέα στοιχεία στον ήχο τους, που σε πρωτόλεια φάση είδαμε και στο προηγούμενο album. Τα φωνητικά “καθαρίζουν” και ο ήχος τους γίνεται πιο ατμοσφαιρικός, αποκαλύπτοντας νέες πτυχές του. Άλλωστε δεν υπήρξαν λάτρεις της μονομέρειας, ούτε φοβήθηκαν να δοκιμάσουν νέες επιρροές και εν τέλει το αποτέλεσμα τους δικαιώνει.

Από τις δουλειές τους, το “Harmonic Confusion” είναι μάλλον το πιο “ετερόκλιτο”, διατηρώντας ό,τι είχαμε γνωρίσει μέχρι τώρα από τους Tardive Dyskinesia και προσθέτοντας νέα στοιχεία με τρόπο οργανικό στον ήχο τους. Κι αν οι T.D. υπήρξαν μέχρι στιγμής “ποιητές της εποχής τους”, εκφράζοντας τόσο την οργή όσο και τις αγωνίες του σύγχρονου ατόμου, με το νέο τους πόνημα εκφράζονται –όσο και εκφράζουν- την ποικιλότητα που βιώνει το ίδιο το άτομο. Από την ένταση στην ηρεμία και τούμπαλιν.

Ο δίσκος κυκλοφορεί την 9η Σεπτεμβρίου από την Playfalse Records, σε παραγωγή του Steve Lado και mastering του Jens Bogren και συνιστάται σε κάθε περίπτωση.

573

Avatar photo
About Φανή Τσουκαλά 171 Articles
Γεννήθηκε και μεγάλωσε [με γαλλικά και πιάνο(και μπαλέτο)] στη μαγευτική Αθήνα. Οι σχέσεις της με την rock και metal σκηνή ξεκίνησαν στο δημοτικό, με τη μία κασέτα που κυκλοφορούσε στο σχολείο, ηχογραφημένη από ραδιόφωνο, Λιωμένο Παγωτό από τη μία, Smells Like Teen Spirit από την άλλη. Η πρώτη κασέτα που αγόρασε παρόλ’ αυτά, ήταν Iron Maiden με Di Anno. ‘Έκτοτε έχει βρεθεί σε διαφορετικούς ρόλους, από τον πιο enthusiast θαυμαστή της νέας prog σκηνής, έως τον θιασώτη των Clutch. Σπανίως γράφει για πράγματα, εκτός αν θεωρεί ότι αξίζει να γραφτούν. Ονειρεύεται να βγει στη σύνταξη και να πάρει πτυχίο στην αστροφυσική, καθώς τα Ηumanities και τα Economics and Business που έχει ασχοληθεί μέχρι τώρα, τα βρίσκει βαρετά απέναντι στο αχανές σύμπαν. Επιλογές καριέρας: αιώνια φοιτήτρια.