Ήταν πριν από περίπου ένα χρόνο ήταν, όταν μέσω ενός teaser πληροφορήθηκα για ένα νέο side project των θεσσαλονικιών deathsters Rotting Flesh.
Οι Lachrymose, όπως ονομάζεται το νέο αυτό σχήμα, αποτελείται από τους Blackmass και Mancer (κιθάρες και drums αντίστοιχα στους Rotting Flesh) με την προσθήκη του Kerk (παλαιότερος συνεργάτης από τους Rotting Flesh) στο μπάσο και της Hel που έχει αναλάβει τα φωνητικά.
Το κύριο ερώτημα σε τέτοιους είδους κυκλοφορίες, προερχόμενες από πειραματισμούς μουσικών που δραστηριοποιούνται παράλληλα με τα κυρίως συγκροτήματά τους, είναι κατά πόσο υπάρχει η ανάγκη να στηθεί ένα ακόμη σχήμα. Και στην περίπτωση των Lachrymose, αυτό είναι εμφανές μιας και το project δεν έχει ηχητικά την παραμικρή σχέση με το brutal death ύφος των Rotting Flesh και παρουσιάζεται αυτόφωτο.
Η μουσική των Lachrymose είναι βασισμένη σε ένα υβριδικό (συνεπώς σχετικά αυθεντικό) είδος doom metal, με πρωταγωνιστή τις καλές, συμφωνίζουσες φωνητικές γραμμές της Hel και με κυρίαρχο πνεύμα την ανάδειξη του σκοτεινού, “εφιαλτικού” στοιχείου μέσω της μουσικής, παραμερίζοντας το ρόλο της μελωδίας. Όχι ότι το “Carpe Noctum” είναι αμελωδικό, κάθε άλλο, απλά η αίσθηση που σου δίνουν οι συνθέσεις απέχουν πολύ από να τις χαρακτηρίσεις “χαριτωμένες”.
Οι κιθάρες του Blackmass αναδύουν riffολογικώς συχνά-πυκνά ένα έντονα heavy metalικό άρωμα που γοητεύει (π.χ στα “Pinnacle Of Faith”, “Face Of Horror”), οι ταχύτητες των συνθέσεων είναι στην πλειοψηφία τους mid tempo, οι ίδιες είναι στακάτες και αναπτυσσόμενες, ενώ ο ήχος πάντα σηκώνει βελτίωση, χωρίς να αλλοιώνει βέβαια τη δυναμική και το όραμα των δημιουργών.
Το “Carpe Noctum” είναι ένα ενδιαφέρον δείγμα doom μουσικής, που σίγουρα οπαδοί των My Dying Bride ή των αρχέγονων The 3rd And The Mortal και The Gathering θα το εκτιμήσουν. Είναι σκοτεινό, μελαγχολικό, έχει τις καλλιτεχνικές κορυφές του (παράδειγμα το σπουδαίο ομότιτλο κομμάτι “Carpe Noctum) και για παρθενική κυκλοφορία είναι άκρως αξιοσέβαστο. Αν και είμαι σίγουρος ότι τα καλύτερα θα έρθουν στην πορεία.
498 
