Κοίτα να δεις! Μας αρέσει να στηρίζουμε τα εγχώρια συγκροτήματα και ίσως υπερβάλλουμε καμιά φορά. Αλλά αυτήν τη φορά καμιά υπερβολή! Δεν είναι ο καύσωνας που θα βάλει φωτιά στο καλοκαίρι σου, αλλά το τέταρτο ολοκληρωμένο album των Θεσσαλονικιών Psycho Choke.
Παραγωγή; Περισσεύει και για τους υπόλοιπους!
Γκρούβα; Σηκώνει και τους πεθαμένους από το Game of Thrones!
Δεν ξέρεις τι παίζει; Αν σου αρέσουν οι Slipknot, Soulfly, Pro-Pain έχει βρεις δικέ μου το μάστορη σου για ακόμη μια φορά! Τίγκα στα πιασάρικα ρεφρέν, κιθάρες μπαλτάδες, φωνητικά αυτά ακριβώς που πρέπει και με προφορά σωστή και στα καθαρά του σημεία.
Από την αρχή του “Drop Dead” σε τσακώνει από τη γενετήσια περιοχή και σε ταρακουνάει με κομμάτια σαν τα “RatRace”, “Give it Up” (θα ακουστεί πολύ από μένα πάντως) με τη συμμετοχή του Gary Mesikl (PRO-PAIN) και δώσε και πάρε.
Τα μελωδικά του Al Roy είναι πολύ σωστά, όπως ακούγονται στο ομώνυμο “No Place in My Soul” και στην ήρεμη στιγμή του δίσκου “The Fine Art of Being Idle” και γενικά κατά τη διάρκεια του δίσκου, παράλληλα με τα σκληρά και “αντρίκια” (θα ζήλευε και ο Αντ. Σαμαράς της αντρικής σχολής) που είναι ισότιμα με ξένων συναδέλφων του.
Από τα καλά δισκάκια της χρονιάς ως τώρα και φιγουράρει σίγουρα στις πρώτες θέσεις των εγχώριων!
Για τους Psycho Choke υπάρχει θέση στη δική μου ψυχή!
582 
