Μπορεί η βραδιά για το εν λόγω live να ήρθε με ένα μήνα περίπου καθυστέρηση, έπειτα της αναβολής, αλλά καθόλου δεν πτόησε το γεγονός και οι φίλοι των σχημάτων έδωσαν για μία ακόμα φορά δυναμικό “παρών” στο Κύτταρο. Οι ιδιαίτερα αγαπημένοι Universe217, oι οποίοι έχουν κερδίσει ένα κοινό που τους ακολουθεί πιστά, οι εξ ίσου ωραίοι Afformance και το νεοσύστατο σχήμα των Atomic Love και το show ακουγόταν τόσο υποσχόμενo όσο εν τέλει ήταν και στην πράξη.
Γύρω στις οκτώ και μισή, βρέθηκαν στη σκηνή οι Atomic Love. Ένα φρέσκο project, διαφορετικό από ό,τι ακολούθησε στη συνέχεια αλλά εξ ίσου ατμοσφαιρικό. Σε ένα Κύτταρο που σταδιακά γέμιζε από κόσμο, το σχήμα κατάφερε να συμπαρασύρει τους παρευρισκομένους στην ευχάριστα ατμοσφαιρική μουσική του. Ηλεκτρονικά στοιχεία και κιθάρες, συμπλέκονται με τα πολύ ωραία φωνητικά της vocalist του σχήματος, έχοντας ένα συνολικά ευχάριστο αποτέλεσμα. Σε ένα ημίωρο set, έδειξαν πως έχουμε να περιμένουμε ωραία πράγματα από τους Atomic Love στο μέλλον.
Οι Afformance είναι μία από τις ιδιαίτερες περιπτώσεις της εγχώριας σκηνής, που φροντίζουν να πηγαίνουν κάθε φορά ένα βήμα παρακάτω με τις δουλειές τους. Έχοντας κυκλοφορήσει ταυτόχρονα δύο δουλειές στο τέλος της προηγούμενης χρονιάς, τα “Music For Imaginary Film #1” και “Pop Nihilism”, έδειξαν για μία ακόμα φορά πως είναι από τις πλέον αεικίνητες και παράλληλα ποιοτικές μπάντες του ευρύτερου post ιδιώματος.
Eρχόμενοι με ένα χορταστικό σετ της τάξεως της μίας ώρας, γέμισαν τον χώρο με τις μελωδίες και τον par excellence ατμοσφαιρικό ήχο τους. Η θερμή ανταπόκριση του κόσμου από την άλλη, ήταν η καλύτερη επιβεβαίωση πως αυτό που κάνουν, το κάνουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Απολαυστική εμφάνιση που δένει άριστα με τις εξαιρετικές δισκογραφικές τους απόπειρες.
Για το τέλος, οι Universe217 σε ένα κλίμα κάπως πανηγυρικό, με τον κόσμο να φωνάζει ήδη από την άνοδό τους στη σκηνή, ήρθαν για να ολοκληρώσουν τη βραδιά. Νομίζω πως εδώ και αρκετά χρόνια, δεν υπάρχει live εμφάνισή τους που να μην έχω πάει και κάθε φορά τους παρακολουθώ με την ίδια ευχαρίστηση. Ναι, είναι από τα καλύτερα σχήματα που έχει να παρουσιάσει η Ελλάδα, από τα πιο καλοδουλεμένα και ιδιαίτερα.
Η έναρξη έγινε με αναφορά στον τελευταίο τους δίσκο, “Change” με το “Rest Here”, ενώ ακούστηκαν και τα “Counting Hours”, “Undone” και το ομώνυμο από αυτή τη δουλειά, αν δεν ξεχνάω κάποιο, στη διάρκεια της εμφάνισής τους. Φυσικά δεν άφησαν έξω από τη setlist αγαπημένα κομμάτια από προηγούμενες δουλειές τους, όπως το “Mouth” ή το “Swallow”.
Όπως πάντα, εξαιρετικές εκτελέσεις και η καταλυτική παρουσία της Τάνιας στα φωνητικά, χτίζουν την ίδια, μυσταγωγική ατμόσφαιρα. Τα shows των U217 είναι μία σκοτεινή ιεροτελεστία και η κάθαρση που έρχεται “δι’ ελέου και φόβου”.
Λίγο πριν τις δώδεκα, κράτησαν για το encore το “Never”, πολύ αγαπημένο κομμάτι για τη γράφουσα, κλείνοντας με τον καλύτερο τρόπο μία πολύ ωραία βραδιά. Δεν ξέρω πόσα θα μπορούσα να γράψω για τους U217 και να καλύψουν επαρκώς την αίσθηση που αποπνέουν κατά την παρουσία τους στα live. Ο κόσμος τους χειροκρότησε ολόθερμα σε όλη τη διάρκεια, συμμετέχοντας ενεργά από την άλλη πλευρά της σκηνής.
Το βράδυ της Πέμπτης περάσαμε εξαιρετικά, παρακολουθώντας σχήματα που έχουν ακόμα πολλά να δώσουν και για ακόμα μια φορά, επιβεβαιώθηκε πως υπάρχει μία σκηνή που έχει δυναμική και θέληση να δώσει πράγματα. Εύφημος και μνεία για τη διοργάνωση που φρόντισε να τηρηθεί το πρόγραμμα και αποχωρούμε ανανεώνοντας το rendez-vous για την επόμενη φορά.
Φωτογραφίες: Χρήστος Λεμονής
629 
