Ένα από τα θετικά της ενασχόλησης με τη μουσική αρθρογραφία είναι η ευκαιρία του να εικοινωνείς με μουσικούς τους οποίους θαυμάζεις/σέβεσαι και που αποτελούν, έστω έναν μικρό κομματάκι της εφηβείας σου. Οι Within Temptation με το ντεμπούτο τους “Enter” είχαν κάποτε κάνει αρκετές ώρες παρέα, όσο έψαχνα στις γωνιές του μουσικού πλανήτη και το να μιλήσω με την Sharon Den Adel, τραγουδίστρια του σχήματος, αν μη τι άλλο, έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Εν όψει της εμφάνισης τους στην Τεχνόπολη στις 22 Ιουλίου (ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ), μιλήσαμε για το παρελθόν, το παρόν, αλλά και του μέλλον τους.
–Καλησπέρα, Sharon! Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου. Βρίσκεσαι ακόμα σε πειρασμό μετά από αυτά τα 25 ολόκληρα χρόνια;
Ο πειρασμός βρίσκεται πάντοτε μέσα μου, οπότε η απάντηση είναι ναι.
–Θυμάμαι εκείνη τη στιγμή σαν χθες που ο αδερφός μου ήρθε με το ντεμπούτο σας album “Enter” σε μια περίοδο που το metal είχε παραδοθεί στην gothic ατμόσφαιρα. Τα αιθέρια φωνητικά σου μου έδωσαν τότε ένα συγκρότημα που μπορούσα να ακούσω δίπλα-δίπλα στους Theatre of Τragedy. Τι σας έκανε να θέλετε να παίξετε με τη συμφωνική πλευρά του metal;
Πάντα πίστευα ότι η ανάμειξη διαφορετικών είναι ένας τρόπος να αποκτάς ένα νέο στυλ, κάθε φορά. Και αυτό είναι κάτι που κάνουμε ακόμα σήμερα: διατηρώντας το αρχικό σχέδιο και προσθέτοντας νέα στοιχεία που ταιριάζουν στην εποχή που ζούμε.
–Περιμένατε ότι οι Within Temptation θα διαρκούσαν τόσα χρόνια και θα είχαν πουλήσει εκατομμύρια αντίτυπα; Τι θυσιάσατε για να κάνετε το συγκρότημα να ανέβει στο σημερινό επίπεδο δημοτικότητάς του; Πόσο κουραστική είναι η ζωή ενός μουσικού που περιοδεύει;
Όχι, καθόλου δεν το περιμέναμε. Δεν είχαμε καθόλου προσδοκίες όταν ξεκινήσαμε. Ήμασταν ένα συγκρότημα που το έκανε αυτό ως χόμπι, παράλληλα με τις καθημερινές μας δουλειές και ξαφνικά έγινε μεγαλύτερο από εμάς και είχαμε την ευκαιρία να το κάνουμε ως επάγγελμα. Και εξακολουθώ να αισθάνομαι ευλογημένη κάθε μέρα που μπορούμε να το κάνουμε.
Έπρεπε να θυσιάσουμε πολύ χρόνο με την οικογένεια, καθώς και χρόνο με φίλους: χάνεις πολλά μεγάλα γεγονότα στη ζωή που είναι σημαντικά δυστυχώς. Αλλά ξέρεις, είναι επίσης αυτό που μας αρέσει να κάνουμε περισσότερο. Μας αρέσει να φτιάχνουμε μουσική και να παρουσιάζουμε τη μουσική μας, επομένως είναι μια κατάσταση αγάπης/μίσους και μερικές φορές πρέπει να κάνουμε επιλογές. Και όσον αφορά τη ζωή ενός μουσικού που περιοδεύει: όταν πρέπει να περιμένεις είναι πολύ κουραστικό και όταν είσαι στη σκηνή είναι εκπληκτικό.
–Πότε κατάλαβε η Sharon ότι το να κρατάει το μικρόφωνο είναι αυτό που την κάνει χαρούμενη; Σκέφτηκες ποτέ να αλλάξεις καριέρα; Ποιος καλλιτέχνης σε έκανε να θέλεις να τραγουδήσεις δυνατά για πρώτη φορά;
Όταν ήμουν τεσσάρων ετών, πήρα ένα μικρόφωνο και μια μηχανή ηχογράφησης από τους γονείς μου. Άκουγα τραγούδια στο ραδιόφωνο και τραγουδούσα μαζί τους. Τα πρώτα τραγούδια τα οποία τραγούδησα ήταν τραγούδια από το Grease – τότε ήμουν πολύ νέα. Εκείνο το τετράχρονο κορίτσι τραγουδούσε μαζί με το Grease και τους Boney M. Άλλαξα την καριέρα μου ήδη μια φορά, από τη μόδα στη μουσική, άφησα τη μόδα για να κάνω μουσική.
–Το 2005 ήρθε το “The Silent Force” και άνοιξε νέο μονοπάτι για τους Withing Temptation, ολοκληρώνοντας την προσωπικότητα του συγκροτήματος και αποκτώντας νέο κοινό, κάνοντας την Roadrunner να το επανακυκλοφορήσει (μαζί με το “Mother Earth”) λίγα χρόνια αργότερα. Ήταν μια φυσική εξέλιξη του ήχου σας ή ήταν αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς κατά την 4ετία μεταξύ των δύο albums;
Και τα δύο, ήταν φυσική εξέλιξη και σκληρή δουλειά.
–Το “The Silent Force” λέγεται ότι είναι ζωτικής σημασίας για τη δημιουργία του είδους του συμφωνικού metal που άλλαξε πολύ την άποψη του κόσμου για το συνολικό ιδίωμα. Πώς αισθάνεσαι που σας τιμούν ως επιρροή άλλοι μουσικοί; Ένιωθες τόσο ιδιαίτερα όταν κάνατε την παραγωγή του album;
Λοιπόν, αν είναι έτσι, είναι φυσικά ένα κομπλιμέντο. Δεν είναι ποτέ κύριος στόχος, αλλά είναι μια όμορφη παρενέργεια της δημιουργικότητας όταν είτε εμπνέεις είτε εμπνέεσαι!
Ήταν πολύ ιδιαίτερο album καθώς δουλεύαμε με μια μεγάλη ορχήστρα όπως κάναμε στο Mother Earth, αλλά αυτή τη φορά αληθινή! Ήταν ένα μεγάλο έργο η διαχείριση της ορχήστρας ενώ ολοκληρώναμε τα τραγούδια, και τελικά η τελική εφαρμογή της ορχήστρας στη μουσική.
–Η εποχή της Roadrunner ξεκίνησε το 2007 με το “The Heart of Everything”. Πόσο διαφορετικό είναι να σε προωθεί μια γνωστή και καταξιωμένη δισκογραφική εταιρεία; Ήταν αυτή η συμφωνία ζωτικής σημασίας για την επέκταση του Within Temptation;
Είχαμε διαφορετικές δισκογραφικές εταιρείες σε διαφορετικές χώρες και σε αυτές τις χώρες, η Roadrunner ήταν η κατάλληλη για εμάς. Και ψάχναμε για μια δισκογραφική εταιρεία που θα μας επέτρεπε να κάνουμε αυτό στο οποίο είμαστε καλοί και να μην παρέμβει καθόλου στη μουσική.
–Ήταν καλύτερα τα πράγματα κάτω από την ομπρέλα της Nuclear Blast; Το “Hydra” σας χάρισε τα βραβεία του album της χρονιάς και μετά οι Within Temptation πέταξαν στα άστρα. Ο τίτλος του album προέρχεται από την ελληνική μυθολογία όπου το τέρας με το ίδιο όνομα μπορούσε να αναζωογονήσει τα κομμένα κεφάλια του. Ήταν αυτή μια δήλωση ότι οι Within Temptation ήρθαν για να μείνουν και τίποτα δεν μπορεί να σας καταρρίψει;
Αυτή ήταν η σωστή δισκογραφική εταιρεία για τη σωστή στιγμή.
Αυτό που λες είναι ωραίο, δεν το είχα σκεφτεί πριν. Όχι, το κύριο θέμα έμοιαζε περισσότερο με «αντιμετωπίστε τους φόβους σας και αγκαλιάστε τους δαίμονές σας»: αυτή είναι η ιδέα της Ύδρας.
–Τώρα έχουν περάσει τρία χρόνια από την τελευταία σας κυκλοφορία “Resist”, την οποία ο κόσμος δεν είχε τον χρόνο να αφομοιώσει λόγω των περιορισμών για τον COVID. Θα είναι το βασικό συστατικό του setlist της περιοδείας ή έχετε νέα τραγούδια για επόμενο album να μας παρουσιάσετε στο επερχόμενο ραντεβού;
Λοιπόν, έχουμε κυκλοφορήσει τρία singles, μερικά videos και κάναμε το διαδικτυακό show «The Aftermath» κατά τη διάρκεια του COVID, επομένως δεν απείχαμε πολύ μετά την κυκλοφορία του RESIST. Και ναι, υπάρχει ένα νέο album στα σκαριά.
–Το “Resist” είχε μερικούς υπέροχους καλεσμένους. Θα επισκεφτούν άλλοι τη μουσική σας στο επόμενο album; Ποιοι αγαπημένοι καλλιτέχνες θα θέλατε να είναι μαζί σας;
Λοιπόν, στην πραγματικότητα ένα από τα τραγούδια που κυκλοφορήσαμε ήταν με τους annisokay: ένα συγκρότημα που πραγματικά θαυμάζουμε και μας άρεσε πολύ που συνεργαστήκαμε.
–Πρόσφατα συμμετείχατε σε μια συναυλία συγκέντρωσης χρημάτων για τον ουκρανικό λαό και εκφράστήκατε ενάντια στον πόλεμο. Αν και ο πόλεμος δεν έφυγε ποτέ από τον πλανήτη, είχε περάσει πολύς καιρός από τότε που είχαμε έναν μεγάλο πόλεμο τόσο κοντά μας στην Ευρώπη. Φοβάστε ότι τα πράγματα μπορεί να κλιμακωθούν σε χειρότερα επίπεδα; Έχει τελειώσει η ζωή όπως την ξέραμε;
Δεν έχω κρυστάλλινη σφαίρα, αλλά ελπίζω όχι φυσικά – όπως όλοι οι άλλοι. Ας ελπίσουμε ότι αυτός ο πόλεμος δεν θα διαρκέσει τόσο πολύ και ότι οι Ουκρανοί θα κερδίσουν!
–Ποια τρία τραγούδια θα θέλατε να τραγουδήσετε ενάντια στον πόλεμο σε ένα album διασκευών που έχει προγραμματιστεί να χρησιμοποιηθεί για την διαπραγμάτευση ειρήνης;
“Go To War” των Nothing More
“Is Everybody Going Crazy” των Nothing But Thieves
“Time” by Annisokay
–Δεν θα καταχραστώ περαιτέρω τον χρόνο σου και θα ήθελα για επίλογο να προσφέρεις μερικούς από τους στίχους σας ως πρόσκληση στους Έλληνες θαυμαστές σας για τη συναυλία στην Αθήνα.
“I’m crowning no man for his armour or Rhapsody
For what I see and what I feel. Wake up”
1289 
