live report

Το γεγονός και μόνο ότι η θρυλική μορφή και φυσικός ηγέτης των Wishbone Ash, Martin Turner, θα επισκεπτόταν τη χώρα μας για δύο εμφανίσεις  (Αθήνα και Θεσσαλονίκη), αποτέλεσε μόνο και εκ των ανακοινώσεων ένα δυνατό συναυλιακό γεγονός. […]

Το εγχείρημα ήταν εξ’ αρχής δύσκολο και όχι συνηθισμένο. Και πως να είναι άλλωστε, όταν οι 2 δίσκοι, απείχαν μεταξύ τους το εξωπραγματικό διάστημα των 28 ετών! Σαν να μην έφταναν αυτά, αλλαγή στο venue πολύ κοντά στο show και απουσία 2 μόνιμων μελών της μπάντας, αν και για ευχάριστες αφορμές βέβαια, όπως είναι π.χ. ο ερχομός μιας νέας ζωής. […]

Δυο χρόνια και κάτι πέρασαν από τότε που είδα τον Kory Clarke και την παρέα του ζωντανά στην Death Disco. Ήταν Δεκέμβρης του 2015 και θυμάμαι πως πέρασα περίφημα, οπότε αφού μου το επέτρεψε το πρόγραμμα εργασίας μου, σκέφτηκα “ας κατέβω πάλι τα γνώριμα σκαλοπάτια”. […]

Ύστερα από μια εξαιρετική, κατά γενική ομολογία, ντεμπούτο δουλειά να αποτελεί το εχέγγυο για την πορεία των The Road Miles (το “Gold and Shadows” του 2015), δεν κρύβω πως είχα αρκετή αγωνία για τη ζωντανή παρουσίαση το βράδυ του Σαββάτου στο Temple, του νεότευκτου “Ballads for the Wasteland”, από το οποίο δεν είχα ακούσει ούτε λεπτό, προκειμένου να αποτελέσει και την πρώτη μου και ολοκληρωμένη οπτικοακουστική επαφή μου με το νέο τους υλικό. […]

H προσμονή μιας μεγάλης και πολλά υποσχόμενης βραδιάς, αλλά και η απορία μου να δω τις εστί TRES με έκανε να φτάσω στη Ζωοδόχου Πηγής νωρίτερα απ’ ότι τελικά χρειαζόταν. […]

“Πάμε όλοι devil’s horns!”. Αυτή η ατάκα μπορεί να προσδιορίσει και να ανακεφαλαιώσει την βραδιά που έζησαν οι  φίλοι των Septic Flesh στο Academy το Σάββατο 17 Φεβρουαρίου, ένα βήμα πριν τη Σαρακοστή. […]

23/03/2017… Κυκλοφορία των εισιτηρίων για το ευρωπαϊκό σκέλος της Worldwired Tour των Metallica. Με τελευταία φορά που τους είχα δει να είναι το Sonisphere του 2010 και με τις πιθανότητες να τους δούμε στα μέρη μας, ε, πώς να το κάνουμε, δεν είναι κ υπέρ μας, πάρθηκε η απόφαση. Τηλεφώνημα σε φίλους και μπήκε το νερό στο αυλάκι… “Πάμε Πολωνία; Άκυρο ξεπούλησε… Πάμε Πράγα; Άκυρο ξεπούλησε…” Οπότε; Bologna it is που λένε και στο χωριό μου και τα κλείσαμε!326 μέρες, νομίζω δεν χάνω κάποια. Ούτε όταν ήμουν φαντάρος δε μετρούσα με τόση προσμονή μέρες. Πέρασαν, άλλες φορές νόμιζα γρήγορα, άλλες αργά. Η τελευταία εβδομάδα νομίζω είχε 12 μέρες  περίπου. […]

Σάββατο βράδυ και φτάνω στο Γκάζι και το καινούριο Temple. […]