STRIGOI: “Abandon All Faith”

ALBUM

Τί θα γινόταν εάν οι πρώιμοι PARADISE LOST, ακολουθούσαν έναν πιο ακραίο ήχο, έξω από τις νόρμες και το κλασσικό στυλ ενορχήστρωσης;

Μα φυσικά θα γεννιούνταν οι STRIGOI, το νέο σχήμα του κιθαρίστα των PARADISE LOST, Greg Mackintosh. To ίδιο το όνομα της μπάντας, που στη Ρουμανική μυθολογία αναφέρεται στις προβληματισμένες ψυχές που αλλάζουν μορφή αφού ξεσηκωθούν από τον αιώνιο ύπνο, μας προϊδεάζει για το ακραίο, θεματικά και ακουστικά, ντεμπούτο άλμπουμ τους. Αποτελείται από 12 κομμάτια που εκφράζουν, όχι τόσο την “old school” metal αισθητική του δημιουργού τους, αλλά μία πιο “ωμή” και “φρικιαστική” όψη του μουσικού του σύμπαντος.

Συναντάμε, λοιπόν, κομμάτια μικρότερα των 2 λεπτών (“Nocturnal Vermin”, “Throne of Disgrace”), μέχρι κομμάτια με δυσαρμονική ενορχήστρωση (“Phantoms”, “Parasites”). Ορισμένες φορές μάλιστα, συναντάμε και κομμάτια με industrial στοιχεία, όπως στο “Parasites” και στο “The Rising Horde”, το οποίο ανοίγει και το άλμπουμ. Από την άλλη πλευρά, στα “Plague Nation” και “Iniquitious Rage”, η ενορχήστρωση πλησιάζει περισσότερο σε “old school” death metal γραμμές.

Ακόμη, κάτι που μου έκανε εντύπωση, είναι πως οι εξάρσεις στις μελωδικές κιθάρες σηματοδοτούν την αλλαγή ενορχήστρωσης, με τα drums και τα ακραία blast beats να ορίζουν τη βάση για το στήσιμο των κομματιών.

Κατά τη δική μου άποψη, μιλάμε για έναν απίστευτα τεχνικό death metal ήχο, που χτυπάει στο σκληρό πυρήνα του ανθρώπινου πόνου, της διαφθοράς, της εξαχρείωσης και της βίας. Και, τελικά, σε εξαγριώνει και σ΄ εναντιώνει απέναντι σ’ αυτό το κίβδηλο κομμάτι της ανθρώπινης ύπαρξης.

Κανείς δε μπορεί ν’ αρνηθεί, πως είναι μία κυκλοφορία με μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς δε λείπουν απ’ αυτήν και deathcore στοιχεία, που βρίσκουμε σε μπάντες όπως οι Job for a Cowboy και το full length album τους “Genesis” (2007).

“Kill your Kings and Queens”… όπως θα εξέφραζαν τα πνεύματα των STRIGOI…

www.facebook.com/strigoibandofficial

www.nuclearblast.de/strigoi

442

Avatar photo
About Ειρήνη Νόση 15 Articles
Γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου και σπούδασε. Πρωτάκουσε heavy metal και έκανε τα πρώτα της head banging, ήδη από το δημοτικό, χάρη στα μεγαλύτερα αδέλφια της. Αργότερα, στο πανεπιστήμιο, όπως όλοι αναζητούμε τρόπους έκφρασης, ασχολήθηκε με τη jazz και τη rhythm’n’blues… αλλά το μικρόβιο της metal σκηνής ήταν αυτό που τελικά την κέρδισε.