Η 1η του Νοέμβρη αποδείχτηκε ιδιαίτερα busy συναυλιακά.
Ufomammut στο Κύτταρο, Bad Nerves στο Arch, Deus στο Fuzz και Starsailor στο Gazarte, έδωσαν άλλο χρώμα στην Παρασκευή, φέρνοντας αρκετό κόσμο στις διάφορες σκηνές της Αθήνας.
Ο δικός μου δρόμος κατέληγε στο Γκάζι για το sold out show των Starsailor, οι οποίοι επέστρεψαν στην Ελλάδα ύστερα από 21 χρόνια και το κοινό τους τίμησε δεόντως.
Όντας η πρώτη μου φορά στο Ground Stage του Gazarte, μπορώ να πω πως πρόκειται για μια πολύ καλή επιλογή χώρου για live. Η χωρητικότητά του είναι άκρως ικανοποιητική, η σκηνή βρίσκεται ψηλά για να βλέπουν οι περισσότεροι, ο ήχος σωστότατος και γενικά αν δεν υπήρχε η ουρά στο bar και το πεντεμισάρι για μια μικρή μπίρα, θα έβαζε κάτω διάφορες άλλες σκηνές.
Σε ό,τι αφορά τον κόσμο, μια μεγάλη μερίδα είχε έρθει για να α̶κ̶ο̶ύ̶σ̶ε̶ι̶ τραβήξει βίντεο τα 4-5 τραγούδια που ήξερε και να αναπολήσει τα προ 20ετίας νιάτα, μιας και στο διάστημα που μεσολάβησε δεν ασχολήθηκε ξανά με το σχήμα (ή και με τη μουσική γενικότερα), ενώ ζήτημα να έχει πάει σε κάποια άλλη συναυλία πέραν του Φραγκούλη ή της Βίσση.
Η επιλογή των 33 Lovers ως support ήταν εξαιρετική κι ας ήταν λίγοι όσοι τους ξέραμε. Σημασία έχει πως για 35 περίπου λεπτά, έπαιξαν το “Velvet Underground meets The Growlers” indie pop τους και συστήθηκαν με τον καλύτερο τρόπο σε ένα κοινό που ενδεχομένως να αγνοούσε την ύπαρξή τους.
Με το ντεμπούτο “Ghost Flower” να μετράει ήδη έναν χρόνο, το σχήμα του Στράτου Κύρη (γνωστός από τους Monovine) απέδωσε τα κομμάτια του δίσκου και παρά κάποια minor θεματάκια με τον ήχο στην αρχή, μας ταξίδεψε νοερά στο συναισθηματικά φορτισμένο «μετά» ενός χωρισμού. Εκείνο το διάστημα που η πικρία και η αγάπη γίνονται κουβάρι και οι λέξεις δυσκολεύονται να εκφράσουν το τι νιώθεις. Αυτό ακριβώς ο Στράτος μετέτρεψε σε νότες, χαρίζοντας ένα γλυκόπικρο soundtrack αποχωρισμού, αποδεικνύοντας πως καμιά φορά, κάποιες σχέσεις αξίζουν μόνο για το «μετά» τους.
Δεν ξέρω το κατά πόσο «έπιασαν» οι περισσότεροι το μουσικό και στιχουργικό concept των 33 Lovers, σίγουρα όμως το group απέδειξε πως ήταν ιδανικό για να ανοίξει τη βραδιά, με προσωπικά highlights τα “The Sun Is Up”, “When You Smile” και το “Retrograde Venus” που έκλεισε το set, με το μειδίαμα του Στράτου στον στίχο “fuck me more”.
Κατά τις 22:30, είχε φτάσει η ώρα των Starsailor και ο κόσμος ήδη «ακόνιζε» τα κινητά του. Το πάτημα της μπάντας στη σκηνή έλαχε θερμής υποδοχής, κάτι που δεν έγινε όμως και με το εναρκτήριο “Into the Wild”, μιας και βρίσκεται στο πιο πρόσφατο “Where the Wild Thing Grow”, aka δεν συγκαταλέγεται στα προαναφερθέντα hits για τα οποία πήγαν αρκετοί.
Ε με το που έσκασε όμως το “Poor Misguided Fool”, όλα άλλαξαν. Σχεδόν όλο το μαγαζί τραγουδούσε παρέα με τον James Walsh και κάπως έτσι, το Gazarte τηλεμεταφέρθηκε στα early 00’s. Και για να απογειωθεί η φασούλα, “Alcoholic” στα καπάκια. Ο κλασικός ύμνος του group έσκασε νωρίς, αλλά δεν μας χάλασε καθόλου. Πιο πολύ χάλαγαν την ατμόσφαιρα τα πάμπολλα κινητά βασικά, μιας και κλασικά υπήρχαν άτομα που ήθελαν να τραβήξουν ΟΛΟ το κομμάτι ή και όλη τη συναυλία, γιατί οκ, τι θα έχεις να δείχνεις στα παιδιά σου αν όχι μέτρια βίντεο από ένα live που δεν έζησες;
Μικρό διάλειμμα από «τα γνωστά» για να επιστρέψουμε στο “Where the Wild Thing Grow” και το πανέμορφο “After the Rain”, με το “Way to Fall” να επαναδραστηριοποιεί ξανά μέρος του κοινού και να οδηγεί στο “Fever”. Γενικά η βραδιά είχε έντονη αναφορά στο album “Love Is Here”, με το μεγαλύτερο μέρος του set να αφιερώνεται στο πετυχημένο ντεμπούτο των Starsailor.
Διάλειμμα από το εν λόγω ντεμπούτο λοιπόν, για το “Better Times” (μια ακόμα σύνθεση από τη φετινή τους κυκλοφορία) και το υπεροχότατο και ίσως αδικημένο “In the Crossfire” (μέσα από το “On the Outside”). Η συμμετοχή του κόσμου είχε λογής σκαμπανεβάσματα, μιας και ενδιαφερόταν κυρίως για τα τραγούδια που είχαν εκτεταμένο airplay, αλλά όσοι ήξεραν από Starsailor, απολάμβαναν κάθε στιγμή.
“Lullaby” για τη συνέχεια (ναι, πάλι από το ντεμπούτο), με την απουσία αναφοράς στο album “Silence Is Easy” να αρχίζει να γίνεται αισθητή για τον γράφοντα. Ακολούθησε το ομώνυμο “Where the Wild Thing Grow” κι εκεί που ο Walsh πήγε να προλογίσει το επόμενο κομμάτι, ένα μήνυμα που είδε στο κοινό τον έκανε να αλλάξει γνώμη κι εν τέλει να παίξουν ύστερα από πολύ καιρό (και χωρίς πρόβα) το ομώνυμο “Love Is Here”. Εσύ που είχες σηκώσει το κινητό και τους έψησες να το παίξουν, ευχαριστούμε!
Η αλλαγή στη setlist έφερε λογής χαμόγελα, τα οποία συνεχίστηκαν και στο φορτισμένο “Tie Up My Hands”. Το live είχε πάρει τη δική του ροή και τα stories είχαν μειωθεί, αλλά να που σκάει το “Tell Me It’s Not Over” (το μόνο που ακούστηκε δυστυχώς από το “All the Plans”) και τσουπ, χέρια ψηλά και όλοι οπερατέρ ξανά.
Σόρι παιδιά, εσείς μπορείτε να κάνετε ό,τι θέλετε, αλλά δεν ψηνόμαστε και οι υπόλοιποι να κοιτάμε μέσα από μια οθόνη το live. Αράξτε σπίτι και βάλτε DVD, το ίδιο θα ήταν άλλωστε.
Η βιντεοσκόπηση συνεχίστηκε ακάθεκτη, με τα “Silence Is Easy” και “Four to the Floor” να ταρακουνούν το Gazarte. Ειδικά στο δεύτερο, έγινε ο κακός χαμός. Κάπου εδώ να πω πως ο James Walsh ήταν εξαιρετικός στις ερμηνείες του καθ’ όλη τη διάρκεια του live, αν και κάποια δείγματα κούρασης εμφανίστηκαν στο δεύτερο μισό. Το συγκρότημα μάς ευχαριστούσε πολύ συχνά και γενικά ήταν ξεκάθαρη η χαρά των μελών βλέποντας το γεμάτο venue.
Φτάνοντας στο encore, ακούσαμε το “Heavyweight”, ένα από τα καλύτερα κομμάτια του φετινού τους δίσκου, με το σημείο “this is the greatest feeling of all” να μετουσιώνεται σε ένα υπέροχο singalong, κατόπιν παρότρυνσης του Walsh. Τον επίλογο τον έγραψε το “Good Souls” (ναι, φυσικά από το “Love Is Here”, το οποίο εκπροσωπήθηκε από 8 συνθέσεις τελικά), με τους Starsailor να εγκαταλείπουν οριστικά τη σκηνή ύστερα από 90 λεπτά και το κοινό να τους χειροκροτεί.
Τι κρατάω; Την τίμια και γεμάτη μουσική ειλικρίνεια εμφάνιση των Starsailor, την πανέμορφη «αλήθεια» των 33 Lovers, τον ωραίο χώρο του Gazarte Ground Floor, τον καλό ήχο και όλα εκείνα τα πλάσματα που έζησαν στην ψυχούλα τους το live.
Setlist
Into the Wild
Poor Misguided Fool
Alcoholic
After the Rain
Way to Fall
Fever
Better Times
In the Crossfire
Lullaby
Where the Wild Thing Grow
Love Is Here
Tie Up My Hands
Tell Me It’s Not Over
Silence Is Easy
Four to the Floor
Heavyweight
Good Souls
Photos: Δέσποινα Σταματάκη
150 
