Είδος: Nü metal/Hardcore
Δισκογραφική: Ανεξάρτητη κυκλοφορία
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 13 Φεβρουαρίου 2021
Παρά το μικρό μέγεθός της και τη μηδαμινή υποστήριξη (από την πλευρά του κράτους) στο ευρύτερο φάσμα του heavy ήχου, η χώρα μας έχει αποδείξει πως αποτελεί ισχυρή δύναμη “παραγωγής” συγκροτημάτων, με μερικά από αυτά να πρωταγωνιστούν και στο εξωτερικό, κοντράροντας μάλιστα στα ίσια ονόματα μεγαλύτερου ίσως βεληνεκούς. Εκτός από τις Αθήνα-Θεσσαλονίκη που “κλέβουν” τη μερίδα του λέοντος, πόλεις ανά την επικράτεια μπορούν να υπερηφανεύονται πως διατηρούν ισχυρούς πυρήνες heavy metal κοινοτήτων.
Μια από αυτές είναι και το δικό μας L.A. ονομαζόμενο από αδελφικό μου φίλο ως LA-risa. Η πόλη του Θεσσαλικού κάμπου λοιπόν εκτός από μια ισχυρή heavy metal community, έχει να αναδείξει και μερικές πολύ αξιόλογες μπάντες. Μέσα σε αυτές είναι και οι Spitback οι οποίοι παρότι υπάρχουν από το 2003, κυκλοφορούν το 2ο τους άλμπουμ με τίτλο “War Inside My Head”. Οι Λαρισαίοι κινούνται στο χώρο του Nü metal και αμερικάνικου hardcore και παρόλο που δεν έχω εμβαθύνει στο συγκεκριμένο είδος πέρα από τα βασικά, δεν μπορώ να παραγνωρίσω το γεγονός πως τα παλικάρια “βαράνε” άσχημα. Δεν “ευλογούμε γένια” φίλε ξενομανή, που “ξινίζεις” τα μούτρα με ελληνικές μπάντες, γιατί αν σου έβαζα να ακούσεις το άλμπουμ χωρίς να ξέρεις από πού προέρχονται, θα έμενες σίγουρα εντυπωσιασμένος.
Κι αυτό γιατί οι “κοφτοί” ρυθμοί των riffs σε βάζουν άμεσα σε jump da fuck up mode, οι πιο γρήγορες, αλά Slipknot, στιγμές, σε κάνουν να επιζητάς δεξί απ τσάκι στο σαγόνι και να γουστάρεις κιόλας και η ισορροπία ανάμεσα σε ακραία και καθαρά φωνητικά διατηρεί την πώρωση σε σταθερά για την εποχή επίπεδα. Οι “βιομηχανικοί” ήχοι και τα samples που υπάρχουν διάσπαρτα στο άλμπουμ προσθέτουν έξτρα νεωτεριστική δυστοπική ατμόσφαιρα, απόλυτα σύμφωνη με το πνεύμα της εποχής.
Αν δεν κουνηθείς με το “Life Is Killing Me” και το Tom Morello-ειδές σόλο του, με τον στακάτο Disturbed vs Slipknot ρυθμό του “Again”, δεν “μελανιάσεις” απ’ το φιλικό “ξυλίκι” που σου προσφέρει το “Face Down” και δεν βρίσκεις αναφορές στους Lamb of God του “NAG” ακούγοντας το “Curse of Everything”, τότε ξέρω έναν καλό ΩΡΙΛΑ να σου συστήσω που κάνει δώρο και ακοόγραμμα.
Άλμπουμ που το ακούς σε επανάληψη, όχι γιατί πρέπει αλλά γιατί θέλεις και ας μην είσαι εντελώς ταγμένος στο συγκεκριμένο ήχο. Για τους λάτρεις δεν το συζητάω καν. Go for it.
ΥΓ: Το παράξενο ρήγμα 40 εκατοστών το οποίο δημιουργήθηκε μεταξύ Λάρισας – Τρικάλων (λόγω του σεισμού) που ανέφερε σε πρόσφατο review του ο Γιάννης Φράγκος, μην περιμένετε να παραμείνει μόνο 40 εκατοστά όσο κυκλοφορούν τέτοια άλμπουμ από μπάντες της περιοχής.
Facebook: https://www.facebook.com/search/top?q=Spitback
Instagram: https://www.instagram.com/spitbackband/
Bandcamp: https://spitback.bandcamp.com/
1166 
