Είδος: Atmospheric/progressive metal
Δισκογραφική: Nuclear Blast
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 28 Μαΐου 2021
Θεωρώ πως δεν χρειάζονται συστάσεις για τον Esa Holopainen, τον riff-οκράτορα των Amorphis που κάνει την μουσική της μπάντας να ακούγεται πεντ-amorphi επί τριάντα συναπτά έτη και έχει συμβάλλει τα μέγιστα στον χαρακτηριστικό της ήχο.
Ο Esa λοιπόν, εν μέσω πανδημίας, χωρίς περιοδείες, ζωντανές εμφανίσεις και λοιπά τρεξίματα του είδους, αποφάσισε πως ήρθε η στιγμή να κυκλοφορήσει το πρώτο του προσωπικό album και έτσι έπραξε, με αποτέλεσμα το “project” με τίτλο “Silver Lake”.
O Φινλανδός κιθαρίστας οραματίστηκε την «Ασημένια Λίμνη» του λουσμένη στο φεγγαρόφως, με εκείνο το νυχτερινό αεράκι που ζωντανεύει σκιές και την ομίχλη που ζωντανεύει μνήμες – και κάπως έτσι, θα κυλούσε ολόκληρο το album, ακριβώς με αυτές τις εικόνες που δημιουργεί το ομότιτλο, εναρκτήριο instrumental.
Όμως ο Esa έχει καλούς και ταλαντούχους φίλους και ως σκοτεινοί λουόμενοι, παρελαύνουν από το πόνημά του επτά υπέροχοι καλλιτέχνες, οι οποίοι προσφέρουν τις φωνές τους σε οκτώ τραγούδια που μοιάζουν να έχουν γραφτεί για τον κάθε έναν από αυτούς.
Την τιμητική του (προς μεγάλη μου χαρά) έχει ο Jonas Renkse (ε, ντροπή που θέλεις και να σου γράψω από ποιούς) με δύο τραγούδια, το “Sentiment” και το “Apprentice” που κλείνει το δίσκο, με το δεύτερο να είναι ουσιαστικά μια πιο κιθαριστική εκδοχή του instrumental που ανοίγει το album. Δύο τραγούδια που άνετα θα μπορούσαν να βρίσκονται σε albums των Katatonia της τελευταίας δεκαετίας και με το δεύτερο να γίνεται άμεσα, αβίαστα, αβασάνιστα, το τραγούδι που αγάπησα περισσότερο και που πάτησα το replay πολλές, πολλές φορές.
Το μελαγχολικό, σχεδόν ακουστικό και εντελώς κινηματογραφικό ύφος των τριών αυτών τραγουδιών όμως, δεν είναι η διάθεση ολόκληρου του “Silver Lake”, αφού μια πιο up-tempo και pop αίσθηση διακατέχει το “Storm” με καπετάνιο τον Håkan Hemlin των Nordman, αλλά και το “Ray Of Light” το οποίο με κέρδισε αμέσως λόγω των φωνητικών του πιο κορυφαίου τραγουδιστή της τελευταίας δεκαετίας για μένα, Einar Solberg των Leprous, κάνοντας έτσι το τραγούδι να μοιάζει σαν να ξεπήδησε μέσα από τα outtakes του “Malina”.
Ο 76χρονος Vesa-Matti Loiri, μεγάλη μορφή της Φινλανδικής τέχνης, δίνει πρόζα αλλά και ανατριχιαστική υπόσταση στο κατά τα άλλα ατμοσφαιρικότατο doom με σαξόφωνο “Alkusointu”, μια αφήγηση που μου έφερε λίγο στο μυαλό την έναρξη του “Hope” των Anathema, αλλά με έναν Loiri επιβλητικότατο, εκφραστικότατο, που με κάθε του λέξη νιώθεις για το τι ακριβώς μιλάει και δημιουργείς εικόνες, ακόμα και αν δεν καταλαβαίνεις «γρι» από Φινλανδικά.
Προφανώς και από αυτή την υπέροχη παρέα, δεν θα μπορούσε να λείπει ο μεγάλος Tomi Joutsen των Amorphis, για τον οποίο ο Esa μάλλον είχε έτοιμο το “In Her Solitude” από την εποχή του “Queen Of Time”. Δυνατή στιγμή για την «Λίμνη», χωρίς αμφιβολία, όπως εξίσου δυνατό και το “Promising Sun” με τον Björn “Speed” Strid να κάνει τα The Nite Flight Soilwork Orchestra κόλπα του όπως ξέρει καλύτερα και να ξεσηκώνει.
Φυσικά και δεν θα μπορούσε να λείπει μια κυρία από την νυχτερινή βόλτα στην λίμνη και Ω ΘΕΟΙ, ποια κυρία βρήκε ο Esa να τον συνοδέψει…τη φωνή των φωνών, τη βασίλισσα μας, την μικρή μας Ολλανδέζα! Οι μεταλλικές κιθάρες και η επική ατμόσφαιρα του “Fading Moon” παίρνουν άλλη διάσταση όταν ανοίγει το μαγικό της στόμα και το αγκαλιάζει ως άλλη θεά του φεγγαριού, η μια και μοναδική Anneke Van Giersbergen. Enough said.
Ο Esa καταφέρνει μέσα από αυτό το 37λεπτο ντεμπούτο, να προσφέρει συναισθήματα απλόχερα και να δημιουργήσει έναν δικό του κόσμο, διαφορετικό από αυτόν των Amorphis, αλλά εξίσου ζωντανό, ολοκληρωμένο και, ίσως το πιο σημαντικό, με τραγούδια διαφορετικών διαθέσεων που όμως, σε καλούν ξανά και ξανά να τα απολαύσεις.
Αυτός είναι ο πεντ-amorphος κόσμος της Ασημένιας Λίμνης.
Facebook: https://www.facebook.com/SilverLakeEH
Nuclear Blast: https://www.nuclearblast.de/en/label/music/band/discography/details/7155356.7149604.silver-lake-by-esa-holopainen.html
556 
