Είδος: Progressive / Death Metal
Δισκογραφική: Nuclear Blast
Ημ. Κυκλοφορίας: 9 Ιουνίου
Στο νου μου τους είχα ως ανενεργούς και εξεπλάγην αρκετά ευχάριστα τολμώ να πω όταν διαπίστωσα ότι – σχεδόν αθόρυβα – επανήλθαν πολύ πρόσφατα στο δισκογραφικό κουρμπέτι ύστερα από το πολύ καλό “The Singularity (Phase I: Neohumanity)” του 2014. Για να δούμε πως επέδρασε ο χρόνος πάνω στους Σουηδούς progsters Scar Symmetry λοιπόν.
Το “The Singularity Phase II: Xenotaph” είναι πάρα πολύ καλή δουλειά, ακολουθεί τα χνάρια του προκατόχου του και σε όλους τους τομείς είναι καλύτερο, στα σίγουρα δηλαδή πρόκειται για εξελικτικό βήμα για τη μπάντα. Έχουμε λοιπόν πολυσχιδές progressive metal με ισχυρές επιρροές από τους Dream Theater και τους Shadow Gallery και με ισχυρή death metal ταυτότητα όπου εκεί οι Scar Symmetry δανείζονται φόρμες από τους Edge Of Sanity και τους Soilwork. Η ανάμιξη των επιρροών τους γίνεται με μαεστρικό τρόπο.
Οι Scar Symmetry αποτελούνται από παιχταράδες ολκής. Εντυπωσιακός ο νεοφερμένος (και Άγγλος) Benjamin Ellis που μαζί με τον Per Nilsson παράγουν τεχνικότατα αλλά πολύ ενδιαφέροντα riffs (με τον Nilsson να εκτυφλώνει αποδίδοντας solos – φόρους τιμής προς τον John Petrucci αλλά και σπουδαία keyboard θέματα), o Henkrik Ohlsson σπέρνει σε ρυθμούς από “ορθόδοξους” ως blasts στα όρια του black metal και οι δυο τραγουδιστές, ο Lars Palmqvist στα καθαρά και ο Roberth Karlsson στα growls είναι φοβεροί, με λυρικότατο τον πρώτο, με μια φωνή προσγειωμένη και καθαρότατη και ο δεύτερος με θηριώδη δυναμικότητα στα πρότυπα του Dan Swano.
Όλα τα κομμάτια είναι πολύ καλά, θα ακουστούν οικεία προς τους παλαιούς, ’90s progsters (φυσικά η πιο δοξασμένη δεκαετία του progressive metal και των προεκτάσεών του) και ο ακροατής θα ευχαριστηθεί μια ώρα πολύ ευχάριστης όσο και σκεπτόμενης μουσικής. Πολύ δυνατά τα “Chrononautilus”. “Reichsfall”, “Digiphrenia Dawn”, “A Voyage with Tailed Meteors” (εξαιρετικό), επίσης το επιλογικό ομότιτλο “Xenotaph” είναι ένα όργιο μεταλλικής προγκίλας και μου άρεσε πολύ τα “Soulscanner” (καθαρά Swano-ικό κομμάτι) και “Overworld” που θυμίζει Rainbow της εποχής του Joe Lynn Turner. Μεγάλο ατού του album είναι και ο ήχος ο οποίος είναι τεχνολογικά μοντέρνος αλλά μακριά από πλαστικούρες, η μίξη είναι ιδανική.
Σαν τελικό συμπέρασμα θα έλεγα ότι η επαναφορά των Scar Symmetry είναι απολύτως δικαιολογημένη. Το “The Singularity Phase II – Xenotaph” περιέχει φαντασμαγορική προοδευτική μουσική. Έξοχες κλιμακωτές συνθέσεις, εκτελέσεις για σεμινάρια και clinics σε όλα τα όργανα και το κυριότερο: είναι ένα album με τρομερό ενδιαφέρον, μακριά από την “νυσταλεότητα” (αν είναι δόκιμος ο όρος, τον κατοχυρώνω) του σύγχρονου, υπερτεχνικού άκρου της metal μουσικής που δείχνει να ξυπνάει, προσπαθώντας να βγει από το τέλμα. Πολύ καλός δίσκος, συστήνεται ασυζητητί.
Facebook: https://www.facebook.com/scarsymmetry
Official website: https://www.scarsymmetryofficial.com/
694 
