Είδος: Thrash Metal
Εταιρία: Metal Blade Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 12 Φεβρουαρίου 2021
Κλείνω τα μάτια και θυμάμαι εκείνες τις μέρες που φοριόντουσαν, περήφανα στα πόδια μας, τα Asics, τα “μποτάκια”. Τις ημέρες εκείνες που οι λίγο μεγαλύτεροι από εμάς, ξήλωναν τα μανίκια από τα τζιν μπουφάν τους και έραβαν ή κολλούσαν με διάφορους τρόπους ραφτά, με περίεργα λογότυπα και φιγούρες. Τις ημέρες εκείνες που το metal συνάντησε το punk και άλλαξε για πάντα την ροή της μουσικής.
Το thrash metal ήταν ένα από τα πιο αυθόρμητα μουσικά κινήματα της “σκληρής” μεριάς της τέχνης και οι Sacred Reich έχουν σημαντική θέση στο πάνθεον του ιδιώματος.
Έχοντας ανδρωθεί με τους ήχους τεράστιων συγκροτημάτων, όπως οι Metallica, Megadeth, Slayer, Anthrax, Exodus, δεν θα μπορούσα ποτέ να ξεχάσω τους πολυαγαπημένους μου Sacred Reich.
Ήταν τεράστια και η συγκίνησή μου, όταν 30 χρόνια μετά την κυκλοφορία του ντεμπούτου τους, “Ignorance”, είχα την ευτυχία να τους δω ζωντανά στο Κύτταρο και να απευθύνω τις ερωτήσεις μου προς τον ηγέτη τους, Phil Rind.
Όπως είναι φυσικό λοιπόν, δεν θα μπορούσα να χάσω την ευκαιρία να γράψω και πάλι για εκείνους, με αφορμή την επανέκδοση των “Ignorance”, “Surf Nicaragua” και “The American Way”.
Θα ξεκινήσω όμως, τον βασικό κορμό του άρθρου αυτού, σαν να το τελειώνω. Αν ξεκινάς το ταξίδι σου στον κόσμο του thrash metal τώρα ή κάπου σου ξέφυγαν οι Sacred Reich στην πορεία, πρέπει να τα προσθέσεις άμεσα στη δισκοθήκη σου! Είναι ότι το μπισκότο για τη βάση του cheesecake οι SR…
Η χιλιετία έφτανε σιγά σιγά στο τέλος της και οι Sacred Reich από το ξεκίνημά τους με το “Ignorance” το 1987, υπήρξαν επικριτικοί προς την Αμερικανική κοινωνία και ειδικά, τον ιμπεριαλισμό και το ανακάτεμα των ΗΠΑ στην πολιτική άλλων χωρών.
Με γρήγορες κιθάρες και “μπετoμένα” ρυθμικά μέρη, έγιναν αμέσως αγαπημένοι των στενοπαντελονάκηδων ανά την υφήλιο. Η φήμη τους μεγάλωσε με το τιτάνιο ΕΡ “Surf Nicaragua” και το εμβληματικό του εξώφυλλο, με το ομώνυμο κομμάτι να είναι ένα από τα δέκα καλύτερα trash metal τραγούδια όλων των εποχών. Η πάνκικη διάθεση της μπάντας, εδώ έχει μετριαστεί κάπως και οι SR φαίνεται να θέλουν να το φιλοσοφήσουν λίγο, εξελίσσοντας τη μουσική τους, ενώ παίζουν με μελωδίες surf ύμνων. Η στιχουργική θεματική δεν αλλάζει φυσικά, η διασκευή του “War Pigs” δένει σαν νόημα, ενώ η live εκτέλεση του “Ignorance” είναι ίσως, καλύτερη από την κανονική του πρώτου δίσκου.
Δυο χρόνια μετά το ΕΡ, ήρθε το δεύτερο full length album των Αμερικανών, “The American Way”, με τους SR να χαράσσουν μια περισσότερο groovy πορεία, αλλά εκείνο το “Who’s To Blame” είναι ένα από τα σημαντικότερα metal τραγούδια που έχω ακούσει. Υπερασπίζεται ανοικτά την επίθεση που αντιμετώπιζε η rock μουσική από τις στρατιές των πουριτανών της κυρίας Gore και στέλνει την μπάλα με λόμπα στο δικό της γήπεδο. Η παραγωγή του είναι σε πολύ επαγγελματικά MTV-like επίπεδα και ο πειραματισμός τους με διαφορετικούς ήχους, έκανε κάποιους φίλους τους να απομακρυνθούν από την αγκάλη τους. Μπορεί το thrash metal τους να έγινε λίγο πιο “καθώς πρέπει” και το funky “31 flavors” να έβγαλε από τα ρούχα τους αρκετούς (ποτέ όμως εμένα, που από τότε γλυκοκοίταζα τις rap επιρροές στο metal), όμως το “The American Way” είναι ένα εξαιρετικό δείγμα μυαλωμένου thrash metal, που ακουμπάει αρκετές δύσκολες πτυχές της δυτικής κοινωνίας και διδάσκει, ενώ διασκεδάζει.
Και αφού έχω ήδη γράψει τον επίλογο στη μέση του κειμένου σας αφήνω με λόγια των ίδιων των Sacred Reich.
“Who’s to be responsible for a life that’s gone off track,
who’s the one who must be there to see it gets put back,
where were you to hear the cries of a person in need,
were you there to see the signs or were you too busy”
Facebook: https://www.facebook.com/sacredreichofficial
Instagram: https://www.instagram.com/sacredreichofficial/
Twitter: https://twitter.com/sacredreich
Bandcamp: https://sacredreichofficial.bandcamp.com/
Spotify: https://open.spotify.com/artist/0UeVJTdCWGEFSSO9Tg9tiH
920 
