Δεν μπορώ να θυμηθώ πόσες φορές έχω γράψει σε συλλογή για κάποιον φίλο το “Who’s To Blame” ή για πόσους έγραψα το “Ignorance” album σε κασέτα (τώρα το λένε πειρατεία, εμείς το λέγαμε ανταλλαγή), όμως το όνομα Sacred Reich είχε τη δική του θέση στην ιστορία της εφηβείας μου.
Ήμουν αμούστακο όταν είχαν πρωτοέρθει το ‘90 (ιστορίες για το Πεδίον του Άρεως άκουσα πολλές τελευταία) και λόγω εργασίας δεν μπόρεσα να τους δω ούτε το 2012. Ο ίδιος ο frontman τους Phil Rind σκεφτόταν πριν επισκεφτεί τη χώρα μας το 2012 πως κανείς δεν θα θυμάται ποιοι είναι οι Sacred Reich και το σχεδόν γεμάτο Gagarin τότε του είχε προξενήσει μεγάλη έκπληξη. Σωστός ο συλλογισμός του, αν σκεφτεί κανείς πως έχουν να δισκογραφήσουν από το “Heal” του 1996, αλλά η σημαντικότητα των, έστω και λίγων, έργων τους για το ιδίωμα έχει ιδιαίτερη βαρύτητα.
Για να μην μακρηγορούμε, μπαίνοντας γύρω στις 8:30 στο Κύτταρο είδαμε μια ουρά στο χώρο του merchandising κάτω από την πρώτη σκάλα που οδηγεί στο εξώστη, όπου η μπάντα μοίραζε αυτόγραφα κι έβγαζε φωτογραφίες με όσους τυχερούς σκέφτηκαν/μπόρεσαν να πάνε από νωρίς.
Όταν μαζεύτηκε κάμποσος κόσμος και η ώρα είχε πάει 9:10 στην σκηνή εμφανίστηκαν οι Αθηναίοι Released Anger που αν και παίζουν μπάλα από το 2005, έχουν κυκλοφορήσει μόνο ένα full length album (“Faces of Fate” 2007) και κάποια ΕΡ και 7’’, εκ των οποίων το πιο πρόσφατο με τους θρυλικούς Whiplash. Όπως μας ανακοίνωσαν, ετοιμάζονται στο τέλος του έτους να κυκλοφορήσουν νέο album (“Revenge”), από το οποίο μας παρουσίασαν κάποια κομμάτια.
Ξεκίνησαν με τα “Virus” και “Parasite” (λίγο έλειψε η βραδιά να μεταμορφωθεί σε μικροβιολογικό συνέδριο) κι από την αρχή αρκετοί από τους παρευρισκόμενους έδειξαν θέρμη για τη μουσική τους. Ένας ήχος που κυμαίνεται μεταξύ Kreator και Exodus, χωρίς να ξεπερνάει τα εσκαμμένα, αλλά με φοβερή ένταση και μπόλικη γκρούβα. Μεγάλη στιγμή όταν ξεβιδώθηκε το πάνω μέρος του μικροφωνικού stand όπου κουμπώνει το μικρόφωνο και ο Ντίνος συνέχισε και τελείωσε την εμφάνιση έτσι. Πολύ δυνατή η παρουσία των Released Anger που σίγουρα θα μας απασχολήσουν και πάλι στο κοντινό μέλλον!
Λίγη ώρα μετά κι αφού έχει στηθεί όπως πρέπει η σκηνή για τους Αμερικανούς Sacred Reich κι ο χώρος έχει γεμίσει αρκετά, ξεκινάει ο χαμός με το “Ignorance”, από το ομώνυμο ντεμπούτο του σχήματος που κλείνει 30 χρόνια από την κυκλοφορία του.
Ο ήχος στην αρχή ήταν λίγο περίεργος, με τα τύμπανα πολύ ψηλά να καλύπτουν σχεδόν τα solos, αλλά στην πορεία όλα οκ (μπορεί και να έπιασε τόπο η μπίρα βέβαια) και όλοι μας χαρήκαμε αυτούς τους θρύλους του αμερικάνικου thrash metal. Ο Phil Rind γέλασε πολύ με το αποτυχημένο logo που φαινόταν στην πλάτη τους μέσω προτζέκτορα και τους παρακάλεσε να το βγάλουν (“It looks like shit, man. It is better without it!”).
Το σχήμα με το line-up εκείνης της ένδοξης εποχής επανέρχεται στη χώρα μας κι αφού κατέστρεψε τη Θεσσαλονίκη έκανε το ίδιο και στην Αθήνα. Προλογίζοντας το “One Nation” o Phil Rind βγάζει χολή για τους ακροδεξιούς της χώρας μας, αλλά και για τον “πορτοκαλί άνθρωπο που ζει στον Λευκό Οίκο” και το πάρτι αρχίζει να ζεσταίνεται. Δημιουργείται ένα circle pit που ολοένα μεγαλώνει και τα stage dives δίνουν και παίρνουν (σίγουρα κάποιοι έχουν πάει σήμερα στον ορθοπεδικό).
“Love… Hate”, “Victim of Demise”, “Crimes against Humanity” κάνουν τον κόσμο να ουρλιάζει και στο “Who’s to blame” η αρένα θυμίζει μάχη ανθρώπων-Orcs στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Κάποιος άναψε καπνογόνο από τη χαρά του και αστειευόμενος ο Phil λέει “έπρεπε να το κάνεις στο τέλος της συναυλίας αυτό. Νιώθω πως πρέπει να φύγω!” και στο τέλος τον συγχαίρει για τον άκρατο αυθορμητισμό του.
Τα “Free” και “Independent” μόνο λάδι ρίχνουν στη φωτιά και τη διασκευή του “War Pigs” την τραγουδάει κυρίως το αθηναϊκό κοινό. Στο “American Way” το circle pit έχει ανοίξει ως το δεξί μπαρ και πλέον το μόνο που μπορούσα να κάνω είναι να συμμετάσχω στον “χορό της βροχής”.
Οι Sacred Reich έφυγαν για λίγα δευτερόλεπτα από τη σκηνή και γύρισαν κονιορτοποιώντας ό,τι είχε απομείνει όρθιο με τα “Death Squad” και “Surf Nicaragua”, ευχαριστώντας όλους εμάς που κρατάμε τη μουσική τους ζωντανή και υποσχόμενοι πως θα επιστρέψουν, μας αποχαιρετούν.
Να ξανάρθουν βεβαίως κι αν θέλουν ας βγάλουν κι ένα δισκάκι ακόμα, σε καλή φόρμα τους έκοψα!
Sacred Reich setlist
Ignorance
Administrative Decisions
One Nation
Love…Hate
Victim of Demise
Violent Solutions
State of Emergency
Crimes Against Humanity
Who’s to Blame
I Don’t Know
Free
Independent
War Pigs (Black Sabbath cover)
The American Way
Death Squad
Surf Nicaragua
Photos: Γιώργος Αργυρόπουλος
507 
