Την Πέμπτη 30 Μαΐου δεν μας πείραξε καθόλου που ήταν καθημερινή και κατευθείαν μετά τη δουλειά μετακινηθήκαμε προς το ΟΑΚΑ για να γίνουμε μάρτυρες του φαντασμαγορικού show των Rammstein.
Η μέρα ήταν αρκετά ζεστή αλλά όσο και αν είχα δει video από live του συγκροτήματος, δεν μπορούσα να φανταστώ πόσο ζεστή θα γινόταν στη συνέχεια. Όπως είχαμε γράψει και στο αφιέρωμα που είχαμε κάνει για τους Rammstein, το συγκρότημα αρέσκεται να σοκάρει είτε με τη θεματολογία του είτε με την εικόνα του, οπότε ένα live τους σε τόσο μεγάλο χώρο που μάλιστα τον ετοίμαζαν 4 ημέρες, ήταν η καλύτερη ευκαιρία για να δούμε από κοντά ένα θέαμα τέτοιου μεγέθους.
Τη συναυλία άνοιξε το σχήμα των Abelard, με τα 2 πιάνο τους να βρίσκονται σε ένα υπερυψωμένο σημείο στη μέση της αρένας. Το piano duo, έχει βγάλει έναν δίσκο με πιάνο διασκευές των Rammstein το οποίο έχει ενδιαφέρον, αλλά κατά τη γνώμη μου πέρα από την μετάφραση των μελωδιών των Rammstein σε πιάνο δεν έχει κάποιο χαρακτήρα, κάτι το οποίο έχουμε δει σε πολλά σχήματα που κάνουν διασκευές. Οπότε ουσιαστικά δεν είχαμε ένα support σχήμα στους Rammstein, αλλά ένα σχήμα που έπαιξε Rammstein λίγο διαφορετικά μέχρι να βγει η μπάντα να παίξει. Δεν ξέρω πως λειτουργούν οι περιοδείες τέτοιου βεληνεκούς, αλλά θεωρώ ότι αν έμπαινε support ένα ελληνικό σχήμα και θα είχε την ευκαιρία να εκτεθεί μπροστά σε πολύ κόσμο σε ένα μεγάλο στάδιο και εμείς θα είχαμε και κάτι ακόμα να ακούσουμε για να ζεστάνει την ατμόσφαιρα.
Μετά από ένα σχετικά μικρό κενό, οι Rammstein κατέβηκαν όλοι μαζί από έναν πύργο με τη βοήθεια ενός ανοιχτού ασανσέρ και μόλις πήραν τις θέσεις τους, μας έδειξαν αμέσως τις διαθέσεις τους με μια εκκωφαντική έκρηξη με καπνούς επί σκηνής.
Έχει χυθεί πολύ μελάνι από όλα τα media που κάλυψαν το live, για να περιγράψουν τις εκρήξεις και τις γιγάντιες φωτιές. Μα ήταν πραγματικά γιγάντιες σε σημείο που όταν ενεργοποιούσαν τις φωτιές από τους τεράστιους πύργους που είχαν τοποθετηθεί στο μέσο της αρένας, εμείς που βρισκόμασταν στις πλαϊνές κερκίδες νοιώθαμε την θερμοκρασία στο πρόσωπό μας. Εδώ όμως που θέλω να σταθώ, είναι ότι ο ήχος των εκρήξεων αλλά και το εκτυφλωτικό φως της φωτιάς, είναι κομμάτια και του οπτικού αλλά και του μουσικού show των Rammstein. Σε πολλά σημεία κατά τη διάρκεια του live, η χορογραφία του σχήματος ακολουθούσε το tempo των εκρήξεων, κάνοντας το θέαμα ακόμα πιο φαντασμαγορικό.
Οι Rammstein ξεδιπλώνουν μπροστά στο κοινό μια metal μουσική θεατρική παράσταση και το κάθε μέλος μπαίνει στο ρόλο του, είτε με τα κουστούμια που αλλάζουν είτε με το συνολικό performance. Στην πρώτη γραμμή της πρόζας βέβαια βρίσκονται οι Flake Lorenz (πλήκτρα) και Till Lindemann (φωνή), οι οποίοι είναι δεινοί ηθοποιοί με τον Lorenz να κάνει προϊόν την ασθενική του φιγούρα και τον Lindemann να δείχνει ότι δεν θα ησυχάσει αν δεν τον κάψει ζωντανό.
Κάθε πτυχή του live ήταν προσεκτικά μελετημένη και οτιδήποτε ξεδίπλωναν μπροστά μας ήταν άψογο και με καμία διάθεση για εκπτώσεις. Ωστόσο, φεύγοντας από το live σκεφτόμουν πως μου φάνηκαν καθαρά μουσικά οι Rammstein. Θεωρώ ότι αν βλέπαμε τους Rammstein σε ένα κλειστό, μικρό χώρο και έπαιζαν μουσική χωρίς αυτό το υπερθέαμα, δεν θα είχα τα ίδια συναισθήματα που έχω τώρα. Προφανώς δεν μπορούμε να μιλάμε θεωρητικά, γιατί το κάθε συγκρότημα δημιουργεί το δικό του καλλιτεχνικό προϊόν και αυτό το κάνει είτε να μεγαλουργεί είτε να ξεχνιέται.
Στην περίπτωση των Rammstein, το καλλιτεχνικό προϊόν που έφτιαξαν τους έφερε στο σημείο να γεμίζουν στάδια και να δημιουργούν show τα οποία δεν ξεχνιούνται και πρέπει οπωσδήποτε κάποιος να δει έστω μία φορά. Θεωρώ ότι αν δεν είχαν ξαναέρθει και δεν είχε τόσα πολλά και όμορφα live μέσα στο καλοκαίρι, θα είχαμε ένα ακόμη sold out στο OAKA αλλά και ακόμα με αυτές τις συνθήκες το στάδιο ήταν ικανοποιητικά γεμάτο. Το συναυλιακό καλοκαίρι ξεκίνησε με τον πιο βαρύγδουπο τρόπο. Κυριολεκτικά!
Φωτογραφίες: Jens Koch Photography & Olaf Heine Studio
912 
