PALLBEARER: “Forgotten Days”

ALBUM

Είδος: Doom metal
Δισκογραφική: Nuclear Blast
Ημ. Κυκλοφορίας: 23 Οκτωβρίου 2020

Διανύουμε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από αβεβαιότητα, απόρροια κοινωνικό – πολιτικών συνθηκών που οξύνθηκε με την έκρηξη της πανδημίας. Το παλιότερο σύνθημα “ελπίζουμε χωρίς ελπίδα” φαντάζει αισιόδοξο μπροστά στο “μαύρο σύννεφο” που μας έχει κυκλώσει. Σ’ όλα αυτά, το αποτύπωμα της μουσικής και ιδιαίτερα του σκοτεινού και σκληρού ήχου φαντάζει όλο και πιο επίκαιρο, αφού από τις πρώτες κιόλας μέρες της νέας εποχής, προσπαθήσαμε να φτιάξουμε τα soundtracks ή της λίστες που της αρμόζουν.

Κάπου εδώ έρχονται (ή κολλάνε “γάντι”) οι Pallbearer και το τέταρτο κατά σειρά album τους, το “Forgotten Days”! Ένα θεματικό πόνημα, που καταπιάνεται με την οικογένεια και τη μνήμη (τη μνημοσύνη θα έλεγα καλύτερα), δύο βασικούς πυλώνες που στιγματίζουν την πορεία του ατόμου και του δίνουν ταυτόχρονα τη δυνατότητα να ανατρέχει στις ενδόμυχες πτυχές του βίου του. Όμως, όταν δημιουργείται ρίγμα / διαταραχή / απώλεια, τότε η εικόνα θολώνει και οι δαίμονες της ψυχής συγκρούονται.

Ένα απόκοσμο, δυνατό, σκληρό και συνάμα νοσταλγικό /συναρπαστικό ταξίδι μας επιφυλάσσεται, με ύφος πιο συμπαγές από το προηγούμενό τους “Heartless” του 2017 και με σαφώς λιγότερα prog και alternative στοιχεία από το “Foundations of Burden” του 2014. Καθώς φαίνεται βάζουν μια τάξη στο χαοτικό και νεφελώδες τοπίο τους, χαρτογραφώντας το με Sabbath-ικά πρωτόγονα υλικά, αρκετό fuzz και ελεγχόμενο distortion.

Σ’ όλα αυτά συμβάλουν τα πεντακάθαρα φωνητικά του Campbell, τα οποία σε ορισμένα σημεία φαντάζουν ευάλωτα, χωρίς να γίνονται σπαρακτικά, κρατώντας ένα λυρισμό που θυμίζει αρκετά Justin Greaves, προσδίδοντας έτσι μια επιπλέον γοητεία στ’ όλο πόνημα, βγάζοντας τους από το κάδρο των τυποποιημένων doom ηχοτοπίων.

Οι συνθέσεις στέκονται αυθύπαρκτα και παράλληλα αποτελούν μια ολότητα, που η θεματική της αποκρυσταλλώνεται με την εξαιρετικά δουλεμένη στιχουργική των Campbell and Rowland (οι οποίοι έχουν δηλώσει ότι λειτουργούν με απόλυτη συνοχή / σύνδεση σε αυτό το επίπεδο), η οποία υποτάσσεται και ταυτόχρονα αναδεικνύεται από τη μουσική τους.

To εισαγωγικό και ομώνυμο “Forgotten Days” δημιουργεί ένα απαράμιλλο χρονικό διάκενο, μέσα από τους καπνούς απ’ τα αναβλύζοντα βαριά riff, ενώ μας διασκορπίζει και μας παρασύρει στο doom σκηνικό το οποίο δύσκολα θα επιστρέψει στο τοπίο, τουλάχιστον μ’ αυτή τη μορφή. Σαν πρόωρη κάθαρση, καταφθάνει το “Riverbed”, με πιο καθαρές μελωδικές γραμμές, και ο νοσταλγικός τόνος με την catchy μελωδία και στίχο δημιουργούν μια πρωτόγνωρη αμεσότητα που θα μπορούσαν να το κατατάξουν ψηλά στις λίστες της μπάντας και των οπαδών. Από το 12λεπτο μονολιθικό και καθηλωτικό “Silver Wings”, το ελεγειακό “Rite of Passage” μέχρι το ιδιόμορφο επικού χαρακτήρα “Caledonia”, η ακρόαση κυλάει νεράκι και βρίθει από αλλεπάλληλες μάχες αντικρουόμενων συναισθημάτων.

Εν κατακλείδι, το “Forgotten Days” αποτελεί μια από τις αρτιότερες και πλέον εμπνευσμένες δουλείες του 2020, από το εξώφυλλο έως την τελευταία νότα, με το κουαρτέτο από το Arkansas να βρίσκεται στο αποκορύφωμα του δημιουργικού του οίστρου, ενώ οι μέρες που τους απολαύσαμε ζωντανά πριν λίγα χρόνια μοιάζουν ανάμνηση μιας αλλοτινής εποχής.

Θα το τιμήσουμε δεόντως!

Facebook: https://www.facebook.com/pallbearerdoom
Instagram: https://www.instagram.com/pallbearerdoom
Bandcamp: https://pallbearer.bandcamp.com/album/forgotten-days
Twitter: https://twitter.com/pallbearerdoom

645
Avatar photo
About Παναγιώτης Σπυρόπουλος 239 Articles
Γεννήθηκε στα τέλη του 70 στα Δυτικά της Αθήνας, πιο αργά ή πολύ νωρίτερα από ότι θα ήθελε - δεν έχε καταλήξει ακόμα! Ακροβατώντας ανάμεσα σε οικονομετρικά μοντέλα, φιλοσοφικούς αναστοχασμούς, πολιτικούς προβληματισμούς, κοινωνικές και διατροφολογικές ανησυχίες, η μουσική αναζήτηση είναι το δίχτυ ασφαλείας στο matrix της καθημερινότητας. Fan του σκληρού ήχου, λάτρης της κλασικής μουσικής, παθιασμένος με τα blues. Αναζητά την αιτία ζωής του, πριν κάποιοι άλλοι διαγνώσουν την αιτία θανάτου του• είναι σε καλό δρόμο για το δεύτερο.