Με αφορμή το νέο το πολύ καλό album “Entering the Abyss” των Ελλήνων epic/power metallers, Paladine, συνομιλήσαμε με τον ιδρυτή και μπασίστα του συγκροτήματος Χρήστο Στεργιανίδη. Σε μια αρκετά ευχάριστη συνέντευξη, μας μίλησε σχετικά με το περιεχόμενο της νέας τους δουλειάς, τα μελλοντικά τους σχέδια αλλά και την μεγάλη του αγάπη, τον κόσμο της Dragolance.
Γεια σου Χρήστο και καλώς ήρθες στο Rockway.gr. Εύχομαι να είστε όλοι καλά, εσείς και οι οικογένειες σας, πόσο σας έχει επηρεάσει σαν συγκρότημα αλλά και σένα προσωπικά όλη αυτή η δύσκολη κατάσταση με την πανδημία;
Καλησπέρα και ευχαριστώ πολύ για την φιλοξενία σας στη στήλη του Rockway.gr. Είμαστε καλά, προσέχουμε αρκετά και ελπίζουμε για ένα καλύτερο μέλλον. Σαν συγκρότημα σίγουρα μας έχει επηρεάσει σε πολύ μεγάλο βαθμό η πανδημία. Πρώτα πρώτα οι ζωντανές εμφανίσεις που πιστεύω για όλες τις μπάντες ήταν το μεγαλύτερο πλήγμα. Ύστερα σε μεγάλο βαθμό επηρέασε και τις αποστάσεις μεταξύ των μελών. Όλα γίνονταν online και χάθηκε η αίσθηση της προσωπικής επαφής. Κάτι που για έμενα είναι πάρα πολύ σημαντικό γιατί με την προσωπική επαφή χτίζονται οι σχέσεις της μπάντας. Το ξεπεράσαμε όμως και προχωρήσαμε μπροστά όπως έπρεπε να γίνει.
Σε προσωπικό επίπεδο, για έμενα δεν υπήρξε καραντίνα. Όντας χασάπης περίπου 30 χρόνια δεν έκατσα καθόλου. Οι βάρδιες ήταν τις περισσότερες φορές διπλές και η σωματική αλλά και ψυχολογική κούραση μεγάλη. Αυτό γιατί ο κόσμος δεν είχε πουθενά να πάει και το μόνο πράγμα που έκανε ήταν να τρώει. Άρα για μένα ήταν διαφορετικό από τα άλλα μέλη της μπάντας.
Συγχαρητήρια για το εξαιρετικό “Entering the Abyss”, πότε ξεκινήσατε να γράφετε το δίσκο και γιατί διαλέξατε τον Θύμιο Κρίκο και τα Devasoundz Studios;
Ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου. Ξεκινήσαμε να γράφουμε τον δίσκο, όχι τις ηχογραφήσεις αλλά τις συνθέσεις και γενικά την προπαραγωγή, στις αρχές του 2019. Είχε ο Νίκος κάποια κομμάτια έτοιμα σε μεγάλο βαθμό όπως και ο Σωτήρης. Τα βάλαμε κάτω, και ξεκινήσαμε. Με τον Θύμιο κάναμε μια πολύ ωραία συνεργασία, πέρα από το φιλικό κομμάτι, στον πρώτο δίσκο. Πολύ ευχάριστη και μ’αρέσει να δουλεύω σε ένα ευχάριστο και φιλικό περιβάλλον. Έτσι πάλι εκεί. Το ίδιο ισχύει και για τα Devasoundz Studios, παρόλο που αυτήν την φορά η δουλεία μας εκεί ήταν σε πολύ μικρότερο βαθμό. Τα περισσότερα έγιναν στο home studio του Θυμιου και του Νίκου στην Αγγλία.
Ποιες είναι οι μουσικές επιρροές που οδήγησαν στη δημιουργία του “Entering the Abyss”;
Κινηθήκαμε στα μονοπάτια όλου του europower και του US power της χρυσής εποχής του μεταλ. Μιλάμε φυσικά για τα 80ς και μπάντες όπως οι Heaven’s gate, Manowar, Helloween, Gamma ray, Kamelot και πάει λέγοντας…
Το “Entering the Abyss” κατά τη γνώμη μου είναι ακόμα καλύτερο από το “Finding Solace”, με ποιους τρόπους διαφέρουν τα δύο album;
Καταρχήν το πιο βασικό στοιχείο είναι οι συνθέσεις οι ίδιες. Τον πρώτο δίσκο των είχα συνθέσει εγώ κατά κύριο λόγο. Πιο ρομαντικό και πιο απλό. Ο κύριος σύνθετης του δεύτερου δίσκου είναι ο Νίκος Πρωτονοτάριος και έπειτα ο Σωτήρης Παρασκευάς. Πολύ πιο τεχνικός, πολύ πιο ολοκληρωμένος με περίσσεια μουσικότητα και έμπνευση κάτι που τα παιδιά το έχουν πάρα πολύ. Το γνωρίζω και γι’ αυτό τους έδωσα όλο το ελεύθερο για να το κάνουν.
Έπειτα η παραγωγή έπαιξε μεγάλο ρόλο. Στον πρώτο δίσκο η παραγωγή ήταν το αδύναμο σημείο . Στο Entering the Abyss αυτό πιστεύω πως άλλαξε. Έπαιξε μεγάλο ρόλο και ο Γιώργος Νεράντζης που έκανε το mastering αλλά και ο πρόσφατα συγχωρεμένος Νίκος Ιωσιφίδης που βοήθησε σε όλη την παραγωγή. Πιστεύω πως στον δεύτερο δίσκο δώσαμε ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του εαυτού μας, όλοι στην μπάντα, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, και το αποτέλεσμα είναι αρκετά ικανοποιητικό για εμάς. Μέχρι τον επόμενο…χεχεχε
Και οι δύο δίσκοι αντλούν έμπνευση από τον θαυμάσιο κόσμο του Dragonlance, των Margaret Weis και Tracy Hickman. Να υποθέσω ότι και ο επόμενος δίσκος θα έχει σχέση με την παρέα της δρακολόγχης η κάτι πιο σκοτεινό όπως το Ravenloft;
Η Margaret Weis και ο Tracy Hickman είναι δυο συγγραφείς που μεγάλωσα διαβάζοντας τους. Διαβάζοντας Dragonlace. Ταυτίστηκα με τον κόσμο αυτό και τον λάτρεψα πραγματικά. Μιλάμε για περίπου 25 χρόνια πριν, ίσως και παραπάνω. Σαν φόρο τιμής για τον κόσμο αλλά και για τους δυο αυτούς φανταστικούς ανθρώπους δημιούργησα τους Paladine. Μάλιστα η Margaret έχει στείλει και μια μικρή αφιέρωση, δυο λόγια για όλους τους οπαδούς μας, τα όποια βρίσκονται στο cd booklet του Entering the Abyss. Τεράστια τιμή για την μπάντα και προσωπικά για έμενα.
Ravenloft ε? μμμμμ. Μια πολύ ωραία ιστορία θα ήταν για τον Lord Soth που έχει σχέση και με τους δυο κόσμους (για όποιον ξέρει φυσικά) ή για τους δυο πολύ μεγάλους χαρακτήρες του κόσμου αυτού, και μιλώ φυσικά για τον Strahd και τον Azalin. Καλυτέρα να σταματήσω εδώ για αυτά γιατί θα μπορώ να γράφω όλη μέρα, χαχαχα. Αναμένω με αγωνία την νέα τριλογία που μετά από πολύ αγώνα και πολλές νομικές και δικαστικές διαμάχες τελικά θα κυκλοφορήσει κανονικά από την Margaret και τον Tracy και ίσως είναι και ένα πάτημα για το νέο άλμπουμ μας. Ίσως…
Πες μου 5 αγαπημένους σου συγραφείς και ήρωεςτου φανταστικού.
Μ’αρεσεις. Χεχεχε.
5 αγαπημενοι συγγραφεις είναι Margaret Weis, Tracy Hickman, J.R.R. Tolkien, R.E. Salvatore, Lovecraft.
5 αγαπημενοι ηρωες είναι Raistlin Majere, Lord Soth, Gandalf, Drizzt Do’ Urden, Strahd Von Zarovitch.
Συγχαρητήρια και για το εξώφυλλο, είναι καλύτερο και από των βιβλίων. Πως ήρθατε σε επαφή με τον JimLing; Πιστεύεις ότι ακόμα μετράει ένα καλό εξώφυλλο δίσκου στη εποχή που ζούμε τώρα;
Ευχαριστώ πολύ. Είμαι γενικά λάτρης αυτών των ειδών εξώφυλλα. Φαντάσου πως όταν ήμουν μικρός παρά πολλές φορές είχα αγοράσει δίσκο λόγο του εξώφυλλου. Στην ιντερνετική εποχή βέβαια δεν νομίζω πως γίνεται αυτό πλέον αλλά εγώ θέλω το εξώφυλλο να αντιπροσωπεύει τον δίσκο και την μπάντα. Το θεωρώ σαν κάτι κοινό μαζί με την μουσική.
Με τον Jimmy είμαστε πολύ καλοί φίλοι. Είναι ένας τρομερά ταλαντούχος αλλά και πολύ επιτυχημένος επαγγελματίας στην Σιγκαπούρη αλλά και όχι μόνο. Έχει έναν πολύ καλό τρόπο να αποτυπώνει στο χαρτί αυτό που έχεις στο μυαλό σου. Ήρθαμε σε επαφή εντελώς τυχαία στο ίντερνετ και από τότε δεν πρόκειται να κάνω εξώφυλλο με κάποιον άλλον. Είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένος.
Δεύτερος δίσκος με τη No Remorse Records, πόσο σημαντικό είναι για μια μπάντα να έχει μια καλή δισκογραφική από πίσω;
Να πω την αλήθεια, δεν ήταν εξαρχής κανονισμένο να γίνει η δουλεία μας με την No Remorse Records, λόγο πολλών υποχρεώσεων και λόγο covid που τα πράγματα για τις δισκογραφικές ήταν πολύ δύσκολα. Μπήκαμε στην θέση να αναζητήσουμε νέα δισκογραφική, μιλήσαμε με αρκετές και ήρθαμε πολύ κοντά με μια συγκεκριμένη αλλά το παιχνίδι της μοίρας ήταν τέτοιο που ξαναβρεθήκαμε με τον Χρήστο, τα ξαναβάλαμε κάτω και είπαμε και οι δυο το οκ. Πράγμα που με χαροποίει πολύ διότι είμαι πολύ ευχαριστημένος από την δουλεία της No Remorse και θεωρώ πως είναι πολύ δυνατό χαρτί για κάθε μπάντα. Ο Χρήστος και ο Αντρέας είναι άνθρωποι πολύ εξειδικευμένοι στον χώρο, χωρίς πολύ μεγάλα λόγια αλλά με πράξεις και βλέποντας μπροστά. Πέρα από την συνεργασία μας υπάρχει και μια φιλική σχέση που πάντα την θεωρώ βασικό παράγοντα για κάτι καλό. Κάθε μπάντα πιστεύω χρειάζεται να έχεα μια στήριξη από την δισκογραφική χωρίς απλά να κάνει την κοπή των cd ή των βινυλίων αλλά να στηρίζει και να προωθεί με κάθε τρόπο. Η No Remorse αυτό το κάνει και με το παραπάνω και ευχαριστώ πολύ.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Θα γράψετε καινούρια τραγούδια η θα συνεχίσετε την προώθηση του “Entering the Abyss”, πιθανών με κάποια live από το νέο έτος;
Έχουμε πολλά πράγματα ακόμα να κάνουμε όσον αφορά την προώθηση του “Entering the Abyss”. Πέρα από τα live φυσικά που βλέπω να ξεκινούν του χρόνου τέτοια εποχή και δεν κρατιόμαστε για αυτό χαχαχα, έχουμε βίντεο κλιπ στα σκαριά, αρκετά ακόμα βίντεο κομματιών του δίσκου. Έχουμε την κυκλοφορία του βινυλίου τον Σεπτέμβρη και άλλα πολλά.
Όσον αφορά για νέα τραγούδια, αυτό είναι πάντα στο πλάνο μας και μετά το φετινό καλοκαίρι θα αρχίζουμε σίγα σιγά να μαζεύουμε υλικό που υπάρχει αρκετό. Ποτέ όμως δεν θα κάνουμε κάτι βιαστικό μόνο και μόνο για να πούμε πως βγάλαμε δίσκο σε ένα με δυο χρόνια μετά. Θα είμαστε πολύ υπομονετικοί για το καλύτερο αποτέλεσμα.
Πόσο σας έχει λείψει να παίζεται ζωντανά; Έχετε κάποια πρόταση για live εκτός συνόρων;
Πάρα πολύ. Παρόλο που σαν μπάντα δεν έχουμε κάνει πολλά live, θέλουμε πάρα πολύ να ανέβουμε στην σκηνή να παρουσιάσουμε τον νέο μας δίσκο αλλά και κομμάτια από τον παλιό. Τα live και οι πρόβες για τα live ψήνουν την μπάντα. Το δυνατό στοιχείο της heavy metal μουσικής είναι το live και αυτό όταν λείπει κάτι λείπει και από τις ίδιες τις μπάντες.
Προτάσεις υπάρχουν αν και πιστεύω πως είναι πολύ αόριστες γιατί κανένας διοργανωτής δεν κανονίζει live αυτήν την περίοδο φυσικά λόγο covid. Στόμα με στόμα αρκετά πράγματα αλλά αν δεν επισημοποιηθεί κάτι και να δεν ανοίξει ο χώρος για αυτό, όλα είναι μάταια.
Από την Ελληνική σκηνή ποιες είναι οι κυκλοφορίες που έχεις ξεχωρίσει μέχρι στιγμής για το 2021;
Τα 2 καταπληκτικά power metal άλμπουμ που κυκλοφόρησαν κοντά στην δική μας κυκλοφορία. Μιλώ για το “The Mad King” των Warrior Path και το “Empire of Sins” των Silent Winter. Το τρομερό νέο δίσκο των Yoth Iria “As the Flame Withers”. Αναμένω με αγωνία τον νέο δίσκο των Illusory και Spitfire που θα κυκλοφορήσουν φέτος αλλά και το lp των Achelous που έκαναν τεράστια βήματα με τo ep.
Πριν λίγο καιρό ακούσαμε το νέο single “Skyfall” των Helloween και κατά τη γνώμη μου ήταν πολύ καλό, κοντά στις ένδοξες μέρες. Ήρθε η στιγμή, με αφετηρία το reunion των Helloween, να ξαναβγεί το power metal στο προσκήνιο;
Έχω την εντύπωση πως το power metal έχει εγερθεί τα τελευταία χρόνια παγκοσμίως και ήρθαν οι Helloween, οι πρώτοι όλων, να το μετουσιώσουν. Και όταν μιλάω για power metal, μιλάω για το αγαπημένο μας power metal ‘80ς εποχής, με πολύ πλούσια έμπνευση και πολύ μέταλ στοιχεία και όχι το συμφωνικό power metal της μετέπειτα εποχής, που φυσικά δεν το κατακρίνω αλλά δεν είναι πολύ του γούστου μου. Το Skyfall είναι ένα τεράστιο κομμάτι που ήρθε για να αναδείξει το power metal και την δύναμη του.
Ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη Χρήστο,Τα τελευταία λόγια δικά σου.
Ευχαριστώ πάρα πολύ για την φιλοξενία αλλά και για όλες τις ερωτήσεις που είχα την τιμή να απαντήσω. Θα γίνω και εγώ λίγο κλισέ και θα πω να προσέχετε όλοι και να είστε όλοι καλά αυτήν την δύσκολη εποχή που περνάμε. Η υγεία είναι το παν. Για την αγαπημένη μας μουσική θέλω να πω πως όταν όλα αυτά τελειώσουν (γιατί θα τελειώσουν, χρειάζεται η αισιοδοξία στην ζωή μας), στηρίξτε όσο μπορείτε την ντόπια σκηνή. Ο καθένας με τον τρόπο του γιατί και εσείς οι οπαδοί (μαζί και εγώ) αλλά και οι μπάντες το έχουν μεγάλη ανάγκη. Όταν ανοίξουν τα live, ας αφήσουμε τα κινητά λίγο στην άκρη και ας γίνουμε ένα, όλοι μια αγκαλιά, όλοι αδέλφια για να δώσουμε μια γροθιά στο κατεστημένο και να ξαναχαρούμε τις στιγμές που χάσαμε όλα αυτά τα χρόνια. Ας το ζήσουμε ξανά όπως και τότε.
Ας κρατήσουμε την φλόγα πάντα αναμμένη…
1155 
