Είδος: Heavy/ Thrash/ Progressive/ Metalcore
Δισκογραφική: M-Theory Audio
Ημ. Κυκλοφορίας: 24 Ιουλίου 2020
Οι Let Us Prey είναι το συγκρότημα του γνωστού τραγουδιστή από τη συμμετοχή του στη μπάντα του Ross the Boss, Mark Lopez. Έχουν κυκλοφορήσει ένα EP το 2016 το “The Saint of Killers” και φέτος μας παρουσιάζουν την πρώτη τους ολοκληρωμένη δουλειά, το “Virtues of the Vicious”, που αποτελεί το δεύτερο δίσκο που τραγουδά ο Mark φέτος, μετά το “Born of Fire” των Ross the Boss.
Ο Mark σαν τραγουδιστής, όπως είδαμε και από κοντά στο Up the Hammer πρόπερσι, έχει τρομερές δυνατότητες. Καταφέρνει και αποδίδει κλασσικά τραγούδια των Manowar αρκετά καλά, όταν οι περισσότεροι metal τραγουδιστές απλά θα ήταν ανεπαρκείς και επίσης δείχνει ότι μπορεί να τραγουδήσει σχεδόν τα πάντα. Έχει όμως και ένα μεγάλο μειονέκτημα, δεν μπορεί να βάλει φρένο στον εαυτό του. Όπως διαπιστώνει και ο Σταύρος Βλάχος στη κριτική του στο “Born of Fire” ο Mark είναι υπερβολικός στην προσέγγιση του και κάπου το χάνει με όλες αυτές τις τσιρίδες με συνέπεια το προσδοκούμενο αποτέλεσμα να μην είναι το επιθυμητό. Αυτό το χαρακτηριστικό του δείχνει να επηρεάζει και το “Virtues of the Vicious” όχι μόνο στα φωνητικά αλλά και στο πως φτιάχτηκε ο δίσκος.
Αρχικά το ύφος του δίσκου δεν έχει καμία σχέση με Manowar και λοιπή επικούρα. Στο συγκεκριμένο album οι Αμερικάνοι συνδυάζουν πραγματικά τα πάντα. Heavy metal, prog, thrash, death, metalcore, όλα μαζί στο μίξερ, με αποτέλεσμα ο δίσκος να μην έχει καθόλου προσωπικότητα και όλα να είναι μπερδεμένα. Ο Mark δοκιμάζει να κάνει όλα τα είδη φωνητικών από καθαρά μέχρι death αλλά το μόνο που καταφέρνει είναι να σου πάρει το κεφάλι με τις συνεχόμενες κραυγές του που πάντα καλύπτουν τα υπόλοιπα όργανα. Όχι ότι οι άλλοι πάνε πίσω, με όλους τους μουσικούς να παίζουν στην τσίτα λες και τους είπε κάποιος ότι το να είσαι ακραίος σημαίνει ότι πρέπει να κάνεις όσο πιο φασαρία μπορείς. Φυσικά δεν βοηθάει και η παραραγωγή, με τον ήχο να είναι μπουκωμένος και να είναι το κερασάκι στην τούρτα σε αυτόν το δίσκο αχταρμά. Το μόνο τραγούδι στο δίσκο που υποφέρεται είναι το “In Suffering” γιατί είναι το μόνο “νορμάλ” τραγούδι, ενώ οι υπόλοιπες συνθέσεις είναι αδιάφορες και όσες φορές και αν τις ακούσεις πάλι δεν θα σου μείνει τίποτα.
Απλά και κατανοητά, το “Virtues of the Vicious” είναι δίσκος προς αποφυγήν. Mark Lopez είμαι σίγουρος ότι μπορείς και καλύτερα.
https://www.facebook.com/letuspreyband/
565 
