Είδος: Folk Metal
Δισκογραφική: Nuclear Blast Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 5 Απριλίου 2024
20 χρονάκια στο κουρμπέτι και μια ντουζίνα δίσκοι για τους παλαβιάρηδες χαβαλέδες από το Lahti της Φινλανδίας (που αν την πιάσετε στο στοίχημα να μου στείλετε φωτογραφία να σας δημοσιεύσω). Σταθερά στο μονοπάτι του πανηγυρτζίδικου folk metal που εν πολλοίς και οι ίδιοι όρισαν ως style και με πολλούς συνακόλουθους οι οποίοι ενστερνίζονται το ίδιο πνεύμα (για παράδειγμα τους έτερους τζέρτζελους Alestorm).
To προ τριετίας “Jylhä” δεν άφησε κανέναν παραπονεμένο, ήταν ένα πολύ καλό εύθυμο album και το ίδιο ισχύει και για το φρέσκο “Rankarumpu” αν και υπάρχουν κάποιες ψιλοδιαφορές και αυτό έχει να κάνει κυρίως με τις ταχύτητες. Αυτή τη φορά το νέο album είναι αρκετά ισομοιρασμένο και πέρα από τα speedy γιουρούσικα κομμάτια, τα μισά είναι σχετικά mid-tempo και ίσως λίγο πιο μινόρε “χρωματισμού”. Κατά τ’ άλλα ουδεμία έκπληξη.
Με όπλο τον απόλυτα καθαρό ήχο ο οποίος έχει έντονη τη live αίσθηση (κρίσιμο μέγεθος για το συγκεκριμένο ρεύμα μουσικής), οι Korpiklaani κάνουν αυτό που ξέρουν όσο καλύτερα μπορούν. Heavy κιθάρες που μπλέκονται με ακορντεόν, hammond, βιολιά και πίπιζες και από πίσω ένα σαλταρισμένο ρυθμικό δίδυμο που κρατάει τα γκέμια. Όσο για τον αρκούδο Jonne Järvelä πίσω από το μικρόφωνο, βρίσκεται στα κλασικά του standards δηλαδή αυτά του μπεκρουλιασμένου κοπρόσκυλου που γράφει στα αχαμνά του προοδευτισμούς, σύγχρονες τάσεις και φλωροαγριάδες. Γκαρίζει με την ψυχή του στην πιο ακαταλαβίστικη γλώσσα του κόσμου (μαζί με τα ουγγρικά και τα νεοεξωγήινα που επικρατούν εσχάτως και στην Ελλαδίτσα μας) αλλά αυτό δεν έχει σημασία, κατά παράδοξο τρόπο ακούγεται συναρπαστικός και υπέροχα άγαρμπος. Ή με μια λέξη: μπαστουνοβλαχός.
Αν και γενικά το συνθετικό μοτίβο δεν παραλλάζει δραματικά, μου άρεσαν τα “Aita”, “Saunaan”, “No perkele” και το επιλογικό “Harhainen höyhen” ενώ μου απέσπασε την προσοχή και το “Kalmisto” το οποίο διαφέρει σαν σύνθεση από το υπόλοιπο υλικό, ένα mid tempo κομμάτι που θα έλεγα ότι είναι μια αναγωγή του καθαρού heavy metal της σχολής Dio / Black Sabbath σε folk πλαίσια.
Το “Rankarumpu” είναι αρκετά καλός δίσκος και οι fans του ιδιώματος και της μπάντας θα το συμπαθήσουν. Γενικά απευθύνεται σε κάθε είδους μεταλλικό / rock κοινό και αν και η γλώσσα αποτελεί τροχοπέδη, δεν είναι ικανός λόγος για να τους απορρίψει ο ακροατής. Το album περιέχει ζωηρό υλικό, στοχεύει στην ψυχαγωγία του ακροατή και εκπληρώνει αυτόν τον σκοπό με ευκολία. Προτείνεται ανεπιφύλακτα για “λαϊκές κοσμικές εκδηλώσεις”. Γιατί; Μα γιατί Korpiklaani το γατί!
Facebook: http://www.facebook.com/pages/Korpiklaani/9283120349
Official website: http://www.korpiklaani.com/
517 
