Πήγα πίσω πολλά χρόνια, τότε που απαραίτητα εφόδια στο σακίδιό μου ήταν ένα walkman, κασέτες, μπαταρίες και ένα στυλό.
Εισιτήριο για αυτό το ταξίδι ήταν η παρθενική δουλειά ενός νέου σχήματος παλαιών γνώριμων (review). Οι Kidney Black και η post punk/garage προσέγγιση τους στη μουσική, με ανάγκασαν να ξανακούσω μουσική από κασέτα και ο βρώμικος ήχος της ταινίας μου έφεραν όμορφες αναμνήσεις. Ενόψει της εμφάνισης τους παρέα με τους Αυστραλούς Clamm και τους Κρητικούς Frenzeem στο Death Disco την 22α Σεπτεμβρίου (ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ) ήρθα σε επαφή με το κουαρτέτο από την Αθήνα για να λύσω όλες μου τις απορίες.
–Καλησπέρα καταρχάς! Πρέπει για αρχή να αυτοπαρουσιαστείτε. Ποια είναι τα μέλη των Kidney Black, τι έκαναν πριν μαυρίσουν τα νεφρά τους και πως προέκυψε το όνομα;
Zouglas : Οι Kidney Black είναι ο Πάνος , ο Μήτσος, ο Νικηφόρος και ο Ζούγκλας. Ο Πάνος έπαιζε στους Earthbound, o Μήτσος στους Semen of the Sun , ο Νικηφόρος στους Raindogs και εγώ έκανα μαύρισμα σε ένα υπόγειο στην Καλλιθέα.
Το όνομα δεν σημαίνει κάτι ιδιαίτερο. Μετά από διάφορες ιδέες, απλά προέκυψε.
–Να σας συγχαρώ κιόλας που με αναγκάσατε να ακούσω κασέτα μετά από αρκετό καιρό. Γιατί αποφασίσατε να ξεκινήσετε με τέτοιο φορμάτ; Πιστεύετε πως ο ήχος που βγάζει η ταινία προσθέτει στο παλαιομοδίτικο στιλ σας;
Πάνος: Δεν ήταν μέσα στους σκοπούς μας να κυκλοφορήσουμε το demo σε φυσική μορφή. Επειδή το αποτέλεσμα μας άρεσε αρκετά όμως, είπαμε να το κυκλοφορήσουμε σε κασέτα! Υπάρχει και σε ψηφιακή μορφή, στο bandcamp της μπάντας. Σίγουρα μας αρέσει πιο πολύ ο αναλογικός ήχος που βγαίνει κυρίως από ένα βινύλιο ή ακόμα και από μια κασέτα.
Οταν έρθει η ώρα να κυκλοφορήσουμε full length δίσκο, λογικά θα είναι σε βινύλιο.
-Ποιοι σας βοήθησαν ώστε το demo να φτάσει στα χέρια μας; Που βρίσκετε ο τοίχος όπου ακουμπάνε οι σκιές σας στο εξώφυλλο;
Zouglas: Ο φίλος μας και παραγωγός μας πιά, Νίκος Χαλκούσης ανέλαβε να μας γράψει και να μας μιξάρει μια καυτή μέρα του Αυγούστου στα Lychnopolis Studios (οπωσδήποτε τσεκάρετε και τα rooftop jam sessions). Εκεί ακουμπάνε και οι σκιές μας στο εξώφυλλο .Στον τοίχο του Lychnopolis. Να πούμε βέβαια και για το υπέροχο mastering του Νίκου Στυλίδη (Labyrinth Of Thoughts records).
-Εκτός από τους Wipers που ανακοινώνει και το πρώτο κομμάτι του demo ΕΡ, θα ακούσει κανείς garage που θα θυμίσει Killhead Entropy περίοδο των Last Drive και άλλα πολλά. Πως καταλήξατε σε αυτόν των 80s ήχο; Ήταν καρμικό;
Νικηφόρος: Είμαστε συγκρότημα που όλοι συμμετέχουν στην εγγραφή και δόμηση των κομματιών, οπότε ο ήχος μας βγαίνει, από όλα τα μέλη και τη χημεία που υπάρχει μεταξύ μας.
-Από δω και πέρα τι; Να περιμένουμε σύντομα κάτι πιο ολοκληρωμένο;
Zouglas: Από δω και πέρα παγκόσμια κυριαρχία. Μέχρι τότε, γράφουμε νέα κομμάτια, για να ηχογραφήσουμε την πρώτη μας ολοκληρωμένη δουλειά.
-Η κασέτα ξεπούλησε. Σε μερικές δεκαετίες θα γίνουμε πλούσιοι όσοι προλάβαμε. Να περιμένουμε επανατύπωση; Θα υπάρξει και σε άλλη μορφή;
Zouglas: Ακριβώς για να μην γίνετε πλούσιοι όσοι προλάβατε και με αφορμή το επικείμενο live με τους Clamm, θα επανατυπώσουμε κάποιες ακόμη κόπιες στην ίδια μορφή. Σε cd/βινύλιο θα το τυπώσουμε όταν γίνουμε εμείς πλούσιοι .
-Τι σας εμπνέει στο να γράψετε μουσική; Τι πραγματεύονται οι στίχοι σας; Ας πουμε το αγαπημένο μου “The Promise” τι μας εξιστορεί;
Zouglas: Με εμπνέει το να βρίσκομαι τις Δευτέρες με τα παιδιά , να πίνουμε τις μπύρες μας, να κάνουμε τις μουσικές μας ψυχοθεραπείες και να εκφράζουμε χαρές και λύπες, πόνους και ανήσυχες κάβλες εντός της μητροπολιτικής παράνοιας.
Νικηφόρος : Πρώτα γράφουμε την μουσική, μετά έρχονται οι στίχοι να καθίσουν στο κάθε κομμάτι. Συνήθως έχουν να κάνουν με συναισθήματα και ψυχολογικές καταστάσεις που βιώνουμε και πρέπει να αντιμετωπίσουμε, όπως επίσης και με κοινωνικόπολιτικές συνθήκες.
Το “The Promise” μιλάει για το ότι πρέπει να κατανοήσεις και να βοηθήσεις εσύ τον εαυτό σου, και μην στηρίζεσαι σε υποσχέσεις άλλων.
-Η μπάντα ξεκίνησε την περίοδο του 1330. Τι δικαιολογίες είχατε προβαρισμένες σε περίπτωση που θα σας σταματούσαν στον δρόμο για τη στούντιο;
Μήτσος: Είχαμε τα όργανα παρκαρισμένα στο στούντιο και κυκλοφορούσαμε με σορτσάκια στην τσάντα μας, εννοείται ότι πηγαίναμε για έξι-άθληση.
-Τον Σεπτέμβρη το Death Disco θα σας υποδεχτεί στη σκηνή του, όπου θα φιλοξενηθούν επίσης, οι Αυστραλοί Clamm και οι Frenzee. Όσοι γνωρίζουν το παρελθόν σας, θα καταλάβουν πως θα γίνει κάτι ωραίο εκεί. Θα μας περιμένουν εκπλήξεις/διασκευές κτλ.;
Πάνος: Σίγουρα το line up είναι πολύ δυνατό! Εκτός από τα κομμάτια του demo μας, θα παίξουμε και κάποια καινούρια τραγούδια. Από όταν αρχίσαμε να παίζουμε – έως τώρα τουλάχιστον – δεν έχουμε μπει στην διαδικασία να παίξουμε κάποια διασκευή. Σίγουρα θα έρθει και αυτή η στιγμή.
-Όλα πάνε περίφημα τριγύρω μας, οπότε αφιερώστε μας μερικούς στίχους σας για να νιώσουμε ακόμη καλύτερα για τον τόπο που ζούμε και ανανεώνουμε το ραντεβού στο venue.
“Search for something to believe.
All these worries, I must breathe.
Contribution in misery.
Your evolution, my disgrace”.
1064 
